schrijfopdracht # 102 - en zo geschiede

De voogd bekijkt het pleegkind, een schuchter kind dat hem nauw aan het hart ligt. Zijn kinderen vinden zijn zorg en aandacht de gewoonste zaak. Hij is een geslaagd zakenman. Daarnaast bekleedt hij een hoge functie in de sportwereld, is geridderd en een eervol lid van de kerkfabriek. Dit meisje met de grote, donkere ogen geeft hem het gevoel dat ze tot diep in zijn binnenste kan zien. Ze vangt een glimp op van zijn eenzaamheid. Het pleegkind heeft haar einddiploma behaald en wil haar toekomstdroom verwezenlijken. Actrice worden. Dit schuwe mensenkind wil naar de toneelschool. Zich uitleven op de planken. Hoe is het mogelijk! Tja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ze komt uit een artistiek nest. Musiceren, schilderen, schrijven, dichten. Een grootvader operazanger; een grootvader museumconservator. Een moeder die mooi en lichtzinnig is, een vader die net als de moeder zich niets van het kind aantrekt. Het dochtertje lijkt te veel op de vrouw die hem verliet. De zakenman ziet de levens van de artistieke mens als chaos. Er zijn geen zekerheden. Dit kind is de dupe van haar artistiek milieu. Hij meent het goed als hij zegt: “Ik zal je inschrijven voor een secretaresse-cursus.” En zo geschiede...