#98 Afdwingen

Afdwingen Ooit was ik een tiener. Ik had hormonen die sneller door mijn lichaam bewogen dan Max Verstappen over een circuit. Vraag dat maar aan Heidi. Heidi was een mooie meid. Ze had vriendjes bij de vleet, en als ze vrijgezel was zoende ze erop los. Meerdere jongens op een dag. Ik was nooit aan de beurt. Dat maakte mij verdrietig. Er was een dag dat ik het zat was. Ik vond dat ik recht had om met haar te zoenen, omdat iedereen dat mocht. Ze stond bij haar kluisje toen ik op haar afliep. Ik draaide haar hoofd in mijn richting draaide en stak mijn tong uit. Ze liep gillend weg. Na de laatste les van die dag pakte ik het effectiever aan. Ik wachtte tot ze alleen was en greep haar vast. Ik nam haar mee naar de jongenstoiletten en dook bovenop haar mond. ‘Kom op!’ schreeuwde ik. ‘Ik verdien het net zo goed.’ ‘Wat bedoel je? Wat doe je?’ ‘Je zoent met iedereen, behalve met mij. Ik wil het ook! Maar het gebeurt maar niet.’ ‘Je bent gestoord. Maar goed.’ Ze hield me vast en we tongden voor meer dan tien seconden. Op dat moment had ik al spijt.