‘Allereerst wil ik jullie bedanken voor jullie komst. We hebben een hoop sollicitaties binnen gekregen en uiteindelijk vijf kandidaten geselecteerd. Tot dusver, proficiat. Maar helaas is er maar één vacature. Zoals je kon lezen in de functieomschrijving zoeken we een vechter. Deze kwaliteit willen we graag testen. Armand Lavender?’ ‘Ja?’ ‘Jij mag naar de haaien gaan,’ en kreeg een harpoengeweer in zijn handen gegooid. ‘Wat?’ Een luik opende zich onder Armands stoel en hij plonsde in een tank met een aantal haaien. De andere kandidaten zagen dat hij geen schijn van kans had. Een rode wolk verscheen in het water en het luik ging dicht. ‘Fred Rozen, we gaan je voor de leeuwen gooien.’ ‘Dat kun je niet maken!’ Twee Afrikaanse mannen liepen de ruimte binnen en sleepte Fred mee naar buiten, waar zich een arena bevond. Fred kreeg een speer in zijn handen geworpen, terwijl drie leeuwen losgelaten werden. Fred verstijfde van angst en veranderde in een shoarmatent voor leeuwen. Anja begon te huilen. ‘Anja Zonnebloem, ik hoop dat het krokodillentranen zijn, want jij bent nu het haasje.’ Ze kreeg een jachtgeweer overhandigd. ‘Pas als de beer is geschoten, mag je terugkeren.’ Ze werd met helikopter in een bos gedropt, haar progressie werd gevolgd via tv-schermen. ‘Zo die is wel even bezig.’ Michael Treurwilg wilde het hazenpad nemen, maar de deur sloot net voor zijn neus. ‘Nu komt de aap uit de mouw…’ Nou ja, eigenlijk kwam hij van links. Michael schreeuwde het uit. ‘Theo Struik, het ziet erna uit dat jij de laatste bent die over is.’ ‘Niet zo snel.’ Anja Zonnebloem stond achter hem (alleen haar permanentje was een beetje door de war) en gooide de berenhuid voor zijn voeten.’ ‘Prachtig! Theo, ik heb helaas op het verkeerde paard gewed, geen plaats voor eendagsvliegen hier.’ ‘Maar, ik heb me nog niet bewezen!’ ‘Je mag de kat in de zak zoeken.’ Hij werd met een hondsdolle kat in een zak geduwd en na enkele seconden was het stil. ‘Zo, Anja, wanneer kun je beginnen?’