#95- Geen woord.
Ik krijg de rode draad van haar verhaal maar niet te pakken als zij in haar spraakwaterval van de hak op de tak springt. Ze zet nergens een punt achter, daar is ze namelijk geen liefhebber van en ze vult ieder gaatje. Of ze haar snavel dicht kan houden, vraag ik na een tijdje en wijs naar mijn oren die dreigen los te laten. Ze haalt haar schouders op terwijl ze nu honderduit gaat. Ze komt nooit één woord te kort in een zin, zegt ze en ze hoeft er ook niet naar te zoeken, zegt ze.
Madd, ik kan er niets aan
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
@Madd, je tekst klinkt
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Ja! Mooi. De laatste drie
Lid sinds
9 jaar 5 maandenRol
Oh, vreselijk, dat soort
Lid sinds
18 jaarRol
Elyse, ik had het over mijn
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol