Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#95 Moeilijk

19 mei 2016 - 9:48
'Maar dat kwetst mij enorm!' Ze stopt abrupt en zet haar tas neer. Ze haalt een doekje tevoorschijn en poetst. 'Ik snap heus wel dat ik niet de makkelijkste ben, maar daarom hoef je dat nog niet zo te zeggen!' Ik zwijg. Ze houdt 'm nog eens in de lucht, maar haar tranen vertroebelen nog steeds het uitzicht. 'Misschien kan je het ook als compliment opvatten', opper ik. 'Dat je...' Een boze blik. We lopen door. De verkeerde kant op. Zal ik het zeggen of is dat even te veel? 'Ik ben helemaal niet moeilijk',zegt ze zacht. 'Zolang iedereen maar doet wat ik wil.'

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 mei 2016 - 12:20
@Amaipim, weer een, dacht ik bij de eerste zin, uit het leger van gekwetsten. ;) Ik sluit me aan bij @Nel; je hebt een fraaie uitwerking neergezet. P.S. Ik denk dat je met uitzicht het zicht bedoelt en teveel schrijf je als te veel.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 mei 2016 - 21:24
Amaipim, Ja, mooi intro - je laat het personage gelijk goed zien. Deze zin:
Ze houdt 'm nog eens in de lucht, maar haar tranen vertroebelen nog steeds het uitzicht.
Vind ik voor een kort verhaal dat vanuit de 1e persoon wordt verteld, wat ver gezocht.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 mei 2016 - 16:20
Amaipim, bedankt voor je herkenbare momentopname. De lezer weet niet waar de twee personages het over hebben, maar herkent de situatie wel. Je kunt meer spanning creëren door de 'moeilijk' en 'makkelijk' niet te benoemen. Show don't tell. Dat doe je al hiermee: 'Ze stopt abrupt en zet haar tas neer. Ze haalt een doekje tevoorschijn en poetst.' Als je daar consequent mee oefent, komt er een moment dat tell beter is dan show. Veel schrijfplezier! Nina Blanken