Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#94 Yosemite

10 mei 2016 - 21:15
Yosemite National Park. Ongelofelijk, wat mooi. De ongerepte natuur. Een strakblauwe lucht. Ik hoorde vogels en in de verte een coyote. Ik ademde diep in en kon het bijna niet bevatten dat ik hier eindelijk was. Het had tien jaar geduurd voordat ik genoeg tijd en geld had om dit te doen. Mijn drukke baan liet het haast niet toe om te reizen. De hypotheek en DUO slokte bijna al mijn geld op. Ik verwonderde mij om de omgeving terwijl ik verder van het pad liep. Pas dan kon je echt zien hoe het was. Weg van de toeristen die van elke vogel minstens honderd foto’s maakten voor op facebook. Al gauw was ik de tijd kwijt. Een uur? Twee? Volgens mij liep ik in cirkels. Welke kant kwam ik nou vandaan? Naast mij hoorde ik bladeren ritselen. Met een ruk draaide ik mij om. Een zwarte beer stond mij aan te kijken. Zijn vacht glansde in het afnemende zonlicht. Hij bewoog bijna niet. Alleen zijn ogen weerkaatste het licht en hij likte bijna lui zijn lippen. Mijn hart begon te bonzen in mijn borst. Shit. Wat moet ik doen? De beer hield zijn hoofd schuin en liet een grom horen. Plotseling ging hij op zijn achterpoten staan. Ik sprong bijna op. Op mijn hotelkamer hing nog een bord. Ik heb er sceptisch naar gekeken. Iedereen weet dat die beren toeristen vermijden. Op het pad ja! Moest ik nou rennen? Of juist niet? De beer stond mij nog steeds aan te kijken. Zijn hele houding straalde uit: Ik hoor hier. Jij niet. Ik kon het niet meer eens zijn. Ik moest het beest sussen. Voorzichtig hield ik mijn handen omhoog: ‘Rustig. Ik doe niets.’ De beer liet zich weer op vier poten zakken. Mijn paniek sloeg toe. Rennen, of niet? Ik wist het niet meer. Ik volgde mijn instinct: Rennen! Achter mij gromde de beer en zijn grote poten lieten doffe klappen op de grond horen terwijl hij de achtervolging inzette.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 mei 2016 - 15:21
Ben het eens met Annemieke, door die eerste alinea weg te laten wordt het ineens een sterker beeld. Ik heb bij het herlezen eens geprobeerd hoe het zou zijn als je in de tegenwoordige tijd zou schrijven, leuk experiment.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 mei 2016 - 8:36
Inderdaad spannend. Maar bij de zin 'Ik sprong bijna op.' dacht ik: waarom niet helemaal? Toch geen gevaar? En dan breng je de aandacht terug naar de hotelkamer, wat de flow van de spanning enigszins teniet doet.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 mei 2016 - 10:14
wah Dave, ik heb echt geen zin om jouw beer te ontmoeten. Vooral als ie zijn lippen begint te likken. ' Iedereen weet dat die beren toeristen vermijden.' Je gedachte van 'Op het pad ja! ' is meer een berisping voor jezelf, omdat jij van het pad bent afgeweken. ;) M.b.t. eerste alinea: persoonlijk vind ik de eerste lijnen wel passen. Je geeft ons een idee waar je zit. Alleen deze 'Het had tien jaar geduurd voordat ik genoeg tijd en geld had om dit te doen. Mijn drukke baan liet het haast niet toe om te reizen. De hypotheek en DUO slokte bijna al mijn geld op.' zou ik eventueel wel weglaten. kleinigheidje : 'zijn ogen weerkaatsteN het licht...' spannend en heel knap geschreven!

12 mei 2016 - 12:34
Hallo Dave89, Je hebt een indrukwekkend dier gekozen voor de ontmoeting. Eentje die vanzelf al ontzag uitstraalt en angst oproept. Ik ben het eens met de eerdere commentaren dat je de eerste alinea weg zou kunnen laten. Wel zou je de informatie die erin staat kunnen gebruiken voor de vertraging in je tekst. Die mis ik namelijk een beetje. Doordat je veel korte zinnen gebruikt, komt de tekst haastig over. De vertraging, die je kunt benadrukken door langere zinnen te maken, zou mooi passen op het moment dat hij de beer voor het eerst ziet. De tijd dan als het ware even stil te zetten en gedetailleerder te gaan schrijven. Daar zou hij zich bijvoorbeeld kunnen afvragen of hij daarvoor tien jaar had gewacht, om in Yosemite National Park aan zijn einde te komen. Hoort hij opeens al die vogels, of juist niet, enzovoort. Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 mei 2016 - 13:17
Dankjulliewel voor jullie tips en commentaren. Ik heb de opdracht niet helemaal goed begrepen,haha :o De eerste alinea was bedoeld om in rap tempo het personage te schetsen, hem te leren kennen. Het is onvermijdelijk dat hij aan zijn einde komt. Nogmaals bedankt