Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#91 Transformatie

 20 april 2016 - 10:57
De tijd voor vernieuwing is weer aangebroken naar buiten met een kriebelend verlangen zie ik nieuwe blaadjes aan takken hangen is alles wat leeft weer naar het licht gekropen met vochtig gras tussen mijn witte tenen mijn gezicht in de richting van de zon kruip ik voorzichtig uit de dikke cocon dans tot alle zorgen zijn verdwenen dag auto, hallo fiets nieuwe energie in mijn lijf tegenwind doet me niets nog wel een beetje stijf verzin ik telkens zomaar iets waardoor ik nog even buiten blijf

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2016 - 12:34
@nyceway, hoe schattig kwam als eerste bij me op. Je laatste drie regels hebben met name iets kinderlijk. De toevoeging 'witte' aan tenen vind ik apart. Geen wintertenen, want die zijn rood, toch? ;)

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2016 - 12:49
Dank je Mili. Zo blij als een kind dat het weer lente is. Heerlijk toch. Komen er bij jou geen witte tenen uit je winterlaarzen dan? Of blijf je het hele jaar door bruin?

Geen afbeelding
Alice's Wonderland

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2016 - 13:45
Mooi. Ik vind vooral het tweede stuk van je gedicht sprekend: Ik voel koude voeten en warme wangen. Zo te lezen ben je graag buiten. (Als je ècht niets meer weet te verzinnen, kan je altijd nog de ramen gaan lappen ;-) )

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2016 - 14:10
Nyceway, Ik ervaar de lente wel bij jouw gedicht. "Dag auto, hallo fiets" vind ik wel lekker modern. Het telkens zomaar iets verzinnen om maar buiten te kunnen zijn vind ik mooi gevonden. Met plezier gelezen.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2016 - 20:15
je tweede helft zegt me meer dan de eerste en zou wat mij betreft op zichzelf mogen staan; het heeft iets oorspronkelijks, ongekunstelds en herkenbaars.

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2016 - 20:26
En bij mij werkt het contrast dan weer erg goed. Het 'beredeneerde'/prozaïsche van de eerste acht regels, tegenover het directe/poëtische van de laatste zes. Mooi.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 april 2016 - 18:48
@nyceway # 2; ik heb geen winterlaarzen. Mijn tenen worden het bruinst als ik door de modder loop. ;)

Geen afbeelding
Schrijfcoach Wilma van den akker

Lid sinds

19 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 april 2016 - 20:08
Hallo Niceway, Het gedicht heeft zeker authentieke trekjes. Het doet mij ook van het ene op het andere been belanden: aan de ene kant lijkt het over een mens te gaan, aan de andere kant zie ik een rups die uit zijn cocon kruipt. Het zou aardig zijn om dit hele gedicht vanuit die rups te beschrijven: die ziet al die lekkere blaadjes hangen en komt naar buiten (als vlinder dan), nog een beetje stijf enz. enz. Hoe zou het zijn om je helemaal in die rups te verplaatsen? Succes! Wilma

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 april 2016 - 11:18
@nyceway # 2; ik heb geen winterlaarzen. Mijn tenen worden het bruinst als ik door de modder loop. ;)
De laarzen zijn voor mij het enige leuke aan de winter. Ik loop lekker met je mee door de modder.

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 april 2016 - 11:21
Hallo Niceway, Het gedicht heeft zeker authentieke trekjes. Het doet mij ook van het ene op het andere been belanden: aan de ene kant lijkt het over een mens te gaan, aan de andere kant zie ik een rups die uit zijn cocon kruipt. Het zou aardig zijn om dit hele gedicht vanuit die rups te beschrijven: die ziet al die lekkere blaadjes hangen en komt naar buiten (als vlinder dan), nog een beetje stijf enz. enz. Hoe zou het zijn om je helemaal in die rups te verplaatsen? Succes! Wilma
Dank je wel voor je reactie Wilma. Ik hou het liever bij de mens, daar gaat mijn hart naar uit.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 april 2016 - 18:41
Ik vind het mooi hoe de twee eerste strofes langzaam openbloeien, hoe de lente voor nieuwe, frisse gewaarwordingen zorgt In de laatste heb je al wat meer energie en wil je zoveel mogelijk profiteren! Mooi gedicht!