# 90 Sonnet 7
Kijk naar het oosten waar weldadig licht
ontbreekt nu grenzen worden dichtgemaakt
Na jaren van een wankel evenwicht
is heel de wereld uit balans geraakt
Het westen zo gewend aan overvloed
schrikt wakker in het vredesparadijs
beseft dat wat het denkt er niet toe doet
als grof geweld berekent zijne prijs
Zong menigeen met Lau uit volle borst
dat deze wereld is van iedereen
de angst regeert nu als een nieuwe vorst
Maar wie wil leven met een hart van steen?
Al kan het zijn mijn eigen graf ik delf:
We have nothing to fear but fear itself
@Willemina, je meer keren
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Ben onder de indruk
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Mooi in de laatste strofe de
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Willemina schreef: Al kan het
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Heel mooi Willemina; ik ben
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Daar heb je een mooi sonnet
Lid sinds
15 jaar 6 maandenRol
Een gedicht, sonnet waarin je
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Mili schreef: Het Oosten
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
RichardOtten schreef: Ben
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Schrijfcoach Odile Schmidt
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
nyceway schreef: Willemina
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Blavatski schreef: Heel mooi
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Tja schreef: Daar heb je een
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
maddbrug schreef: Een
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Wilhelmina, ik ben onder de
Lid sinds
10 jaarRol
In de vertalingen kom ik het
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Dos Wijnhof schreef: In de
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Nel Goudriaan
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Dos Wijnhof schreef: In de
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Dos Wijnhof schreef: In de
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
schrijvenmaar schreef: al met
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
schrijvenmaar schreef: al met
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol