# 90 Het gemis (Sonnet 113)

Sinds mijn vertrek van jou kijk ik naar binnen De kille holte die je afwezigheid kenmerkt Had je graag willen beminnen Maar helaas, ik, de nar, de dwaas Mijn aandacht en liefde te beperkt Hyperactieve hersenen, onzekerheid Gebroken mens, melancholie Haar affectie voor mij, het is weg Datgene, ooit zo mooi, is kwijt Het verdriet, vreselijke poëzie Eigen schuld Richard, vette pech Oorzaak van onzinnig geharrewar Zij die dit lezen worden stapelgek Otten, hou godverdomme je bek