Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#86 Naamloos

 19 maart 2016 - 18:17
Ik ben naamloos maar draag vele namen, en wel hierom. Ik ben van alle tijden en overal. Niemand ziet mij en toch meent men mij te herkennen in steeds wisselende gedaanten. Waar het koud is, beloof ik warmte. Waar het warm is, fluister ik over verkoeling. Wie minder heeft, beloof ik meer. Wie niets heeft, beloof ik alles. Ik fluister degenen die rust hebben in het oor dat ze saai zijn en levenloos. Zij die kuis zijn, verleid ik met beelden van ongeremde lust. Van liefdevolle gezinnen maak ik bloeddorstige roedels. Ik kloof de meest hechte gemeenschappen in twee. Voor wie vredelievend is, zoek ik een vijand. Ik verblind met duisternis. Want niemand wil naamloos zijn, behalve ik. Ik zwerf met duizend namen, fluister met ontelbare tongen, waai met alle winden nee. Ik ben de bries die zacht kust en streelt en daarna ontsteekt in een geselende storm. Geef mij een naam en ik zal hem ontkennen. Noem mij de vijand en ik zal me voorstellen als een vriend. Noem mij vriend en ik zal omhelzen. Steeds steviger, tot de verstikking voelbaar wordt. Als het te laat is, zal ik mijn gezicht tonen. U zult me herkennen. Ook al kent mijn gelaat geen lijnen, groeven of rimpels. Ook al is het schitterend als een zwarte diamant. Want het is tijdloos en zonder uitdrukking.. U zult mij namen geven, voor iedere striem één. Maar ik ben naamloos.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 19 maart 2016 - 21:02
Marlie heeft gelijk. Je hebt een bijzondere manier van schrijven die erg aanspreekt. Wat zegt een naam ook?

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 maart 2016 - 21:34
Vooral het fluisteren met ontelbare tongen vind ik een duizelingwekkend beeld. Omdat dat voor mijn gevoel de namen ontlokt, voor iedere striem één. Je tekst fluistert en raast, zoals de rukwinden hier op mijn berg. Heel mooi Angus.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 maart 2016 - 23:24
Dat wat geen naam heeft. Waar je de vinger niet op kunt leggen. En wat toch zo overduidelijk altijd en overal aanwezig is, in al die wisselende gedaanten. Mooi, Angus! Erg mooi.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Julia van Bohemen

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 maart 2016 - 12:58
Hallo Bijzondere tekst. Bijna als een gedicht. Met bodem en dubbele bodem. Het zet aan tot nadenken voor even. Dan weet je; alles heeft een andere zijde. Iedereen is alles, alles is iedereen. En dat op een bijzondere manier neergezet. Ik ben van alle tijden en overal. Niemand ziet mij en toch meent men mij te herkennen in steeds wisselende gedaanten. In deze zin zou ik het woord 'herkennen' inwisselen voor 'kennen'. Dat leest strakker. En dekt volgens mij meer de lading. Schrijven is schrappen en soms wordt een tekst nog beter als je woorden weglaat zoals: Want niemand wil naamloos zijn, behalve ik. hier zou ik het woord 'want' weglaten Want het is tijdloos en zonder uitdrukking.. idem U zult mij namen geven, voor iedere striem één. Maar ik ben naamloos. hier zou ik het woord 'maar' weglaten. chapeau!!!

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 maart 2016 - 17:48
En nogmaals dank voor de reacties.
Ik ben van alle tijden en overal. Niemand ziet mij en toch meent men mij te herkennen in steeds wisselende gedaanten. In deze zin zou ik het woord 'herkennen' inwisselen voor 'kennen'. Dat leest strakker. En dekt volgens mij meer de lading.
Ik denk niet dat dat de lading meer dekt. In de tekst is ´het kwaad´ (om het toch maar een naam te geven :D ) namelijk aan het woord. Iedereen denkt het te kunnen herkennen, maar niemand wil het kennen. Vandaar ook meerdere keren ´want´ en de ´maar´.