Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht#86 - godin van de liefde

18 maart 2016 - 23:21
Op mijn geboorte-akte staat in sierlijk geschrift dat ik in Rotterdam geboren ben. Ik weet niet welke grappenmaker hiervoor verantwoordelijk is, want ik ben helemaal niet in Rotterdam geboren. Ik ben net zoals de Nederlandse dichter Jacques Perk " geboren uit zonnegloren en een zucht uit de ziedende zee." Op schuimende golven dreef de parelmoeren schelp mij naar het strand waar de Grieken en de Romeinen stonden te wachten. Eensgezind roemden ze mijn schoonheid. De Grieken noemden mij Aphrodite en de Romeinen noemden mij Venus. Hun ogen gleden over mijn lichaam dat gelukkig grotendeels door mijn lang haar werd bedekt. Af en toe was er een licht briesje en werden mijn vormen onthuld. Vormen die verrieden dat vruchtbaarheid en zinnelijkheid mij niet onbekend waren. Mijn vader, de Italiaanse schilder Botticelli ontfermde zich over mij en bedekte me met zijn mantel der liefde. Sindsdien noemen ze mij "de godin van de liefde". Eigenlijk ben ik al eerder geboren. Een andere schilder, Michelangelo was daar getuige van. Deze geboorte is te bewonderen in de Sixtijnse kapel in Rome. Op de zoldering ziet U hoe God met een lichte aanraking van Zijn wijsvinger Adam tot leven brengt. Toen Adam zich begon te vervelen, schiep Hij mij uit één van Adam's ribben. Uit een rib dicht bij zijn hart Hij gaf mij de naam Eva. Soms noemen ze mij Sneeuwwitje, Doornroosje of Assepoester. In de meer modernere sprookjes noemen ze mij Koningin Maxima, Coco Chanel, Maria Callas, Prinses Kate, of Madonna. Ontelbare malen ben ik geboren. Soms lag ik ineens in een vondelingenschuif, soms bracht een ooievaar mij in een koninklijk paleis, soms vond een boerin mij in een rode kool. In Kopenhagen kijk ik uit over de zee; daar noemt men mij "de Zeemeermin". In New York licht ik ieder schip bij dat de haven in vaart; daar noemen ze mij "het Vrijheidsbeeld". In Parijs, in het Louvre ben ik te bewonderen als "de Venus van Milo" en in Antwerpen kijk ik naar de Schelde onder de naam Minerva. Voor Beethoven was ik Elise; voor Wagner Brünhilde en Norma voor Bellini, Gretchen voor Faust en Josephine de Beauharnais voor Napoleon. Van mijn talloze geboorten vindt U geen geboortekaartje. De muzen dragen mij naar het hart van een verlangende man; de schikgodinnen fluisteren mijn naam in zijn oor en de wind vertelt deze naam aan wie het maar horen wil...

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 maart 2016 - 0:16
Mooi alle klassieke vrouwen onder 1 noemer. :thumbsup: Met interesse gelezen! :) Wat zijn wij vrouwen toch een bijzonder soort. ;)

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 maart 2016 - 12:31
@Blavatski, de strekking van uw tekst en de uitwerking is absoluut fraai te noemen. De afsluitende zin een pareltje. Deze tekst is verre van uit de losse pols geschreven. Er is een dingetje dat mij 'hindert'. In een relatief korte tekst worden veel namen vermeld waardoor ik 'onrustig' word.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2016 - 13:24
hoi Ooooh! Hier wordt even iets aangehaald zeg.. Een archetype waarmee je pagina's kunt vullen. Mooi gedaan. soms kun je wat versnellen in de tekst. Kijk daar maar eens naar. Zaken wat sneller achter elkaar plaatsen, en dan weer even iets meer uitleg zodat er vertraging optreedt. Dat leest lekker weg. Maar al met al. Bijzondere aanpak! Kan een uitgebreider verhaal worden! gr. Julia

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2016 - 22:59
Dag Tja, leuk dat je mijn inzending hebt gelezen en voor je laconieke commentaar. Ik denk dat ik nog aan het uitzoeken ben welke geboorte mij het meest is bevallen! :o

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2016 - 23:05
Dag Willemina, dank je wel voor je bezoekje en het achterlaten van heel veel lachende gezichtjes! :o Fijn dat je een plezierige leeservaring had bij de ode aan de vrouw!

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2016 - 23:07
Dag Mili, fijn dat je de ode aan de vrouw fraai geschreven vindt. Je opmerking dat het iets te vol is van namen, ik kan je niet ongelijk geven, het valt mij nu ook op! Ik zal mij volgende keer wat meer inhouden. :\\

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2016 - 9:29
Waarlijk mooi Blavatski! Je hebt je verdiept in het ondoorgrondelijke dat wij, vrouwen, in ons meedragen. We zijn er in zoveel namen, zoveel woorden... :thumbsup: