Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#85 Loslaten

11 maart 2016 - 15:13
Landen doet het bij hem maar niet, hoezeer zij ook pusht. Alles ketst af op zijn onwil haar aan te horen Een teken aan de wand, vindt ze. Wil ze nog langer in deze uitzichtloze situatie verkeren? Nee toch! Belangrijk is het om niet langer te proberen hem te overtuigen; ze zal een andere tactiek moeten toepassen. Durft ze dat ook? Gaat er bij haar een knop om of blijft ze in haar oude patroon hangen? Moment na moment gaat voorbij. Zuchtend zit ze naast hem. Wachten is geen optie meer. Veranderen zal hij niet, daarvan is ze overtuigd. Gestuurd worden wil hij al helemaal niet en zeker niet door haar. Nu moet ze eindelijk eens een knoop doorhakken. Waarom zou ze hem eigenlijk willen overtuigen? Houdt ze maar liever de eer aan zichzelf? Hiervan kan ze uiteindelijk meer profijt trekken. Niet aarzelen, maar tot actie komen. Dat doet ze dan ook maar direct. Met een knal slaat ze de deur achter zich dicht. Weg uit deze benauwde situatie, haar vleugels uitslaan. Dat zal een hele verbetering zijn. Alles is voor niets geweest, denkt ze nog wel even. Jaren, vele jaren zijn verloren gegaan. Nee nee nee, zo moet ze niet denken Beter is het alles los te laten en verder te gaan met haar leven

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2016 - 21:33
@Nel, even om je te laten weten dat ik je gelezen heb zoals de anderen. Ik heb geprobeerd me te conformeren aan de opdracht maar het leidt nergens toe. Eerder een keurslijf tot een onsamenhangend iets. Ik heb dan ook geen 'zinnige' feedback. Tot een volgende keer.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 maart 2016 - 22:28
Ja, wat moet je met zo'n opdracht? Ik snap je probleem. We zullen niet de enigen zijn. De hoofdpersoon heeft te lang geaarzeld. Moedig dat ze de grote stap durft te nemen. Komt ze nog terug om hem te overtuigen?

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2016 - 9:44
De opdracht geeft je toch dit stukje tekst, en ik kan er wel wat mee. Ik zie een vrouw voor mij verschijnen die er genoeg van heeft. Niets is voor niets zal ze later ontdekken dat dat wel meevalt maar ze gaat. Het wordt lente, Nel.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2016 - 10:46
Het is inderdaad een moeilijke opdracht. Ik vind je verhaal goed geschreven. Het is duidelijk en goed opgebouwd. Het gevoel komt goed naar boven.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2016 - 16:42
Hallo Nel Goudriaan, Wat goed dat je toch een verhaal hebt ingeleverd, gezien je reactie bij de opdracht van Tja dat je de opdracht erg lastig en geforceerd vindt. Ik begrijp dat je de opdracht zo ervaart, maar het is vooral bedoeld om te experimenteren met woordvolgorde en zinsopbouwtechniek. Belangrijk gereedschap van een schrijver! Ik hoop dat je door de oefening hebt gezien hoe een zin kan veranderen door bepaalde woorden vooraan te plaatsen. Bijvoorbeeld in je zin ‘Belangrijk is het om…’, wordt de nadruk heel erg op belangrijk gelegd én is je zin spannender van opbouw dan als je begonnen was met ‘Het is belangrijk om…’. ‘Wachten is geen optie meer’ vind ik ook een mooie zin. Voor mij is de vertelinstantie van je verhaal niet helemaal duidelijk. Met name door zinnen als ‘durft ze dat ook?’ en ‘Gaat er bij haar…’ heb ik het gevoel dat je als schrijver te veel aanwezig bent. Sterke slotzin, mooi geformuleerd! Hartelijke groet, Janine van de Raadt

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2016 - 21:55
@Tja, de hp keert niet meer terug. Het is genoeg geweest. Dank voor je reactie. @maddbrug, leuke interpretatie met het lentegevoel erbij. Dank je wel voor het lezen. @Joyceje, dank je wel voor je positieve reactie.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2016 - 22:07
@Schrijfcoach Janine Hartelijk dank voor de uitgebreide reactie. Ik heb zeker iets geleerd van de opdracht, al verliep deze moeizaam voor me. Het is een uitdaging meer te experimenteer met de woordvolgorde en niet op de automatische piloot te gaan.
Voor mij is de vertelinstantie van je verhaal niet helemaal duidelijk. Met name door zinnen als ‘durft ze dat ook?’ en ‘Gaat er bij haar…’ heb ik het gevoel dat je als schrijver te veel aanwezig bent.
Het waren voor mij gedachten van de hp en niet van de verteller, maar kennelijk komt dat anders over. Ps ik hoorde tijdens de opdracht een radiogesprek over de rentedaling en de consequenties daarvan voor de verschillende landen in Europa.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2016 - 10:42
Nel, Ik heb je verhaal gelezen en ik begrijp eruit dat hp in de fase van loslaten zit. Dat je dit aan de hand van een radiogesprek over de rentedaling (#8) hebt kunnen schrijven vind ik een prestatie :D . Net als jij heb ik ook iets geleerd van deze opdracht al was die lastig om uit te voeren. In die zin zie ik het dan ook als geslaagd.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
15 maart 2016 - 17:30
Gedachtesprongen over het wel of niet verbreken van een relatie, daar heb je een knap stukje van gemaakt Nel! Ik vind dat je het allemaal heel goed hebt opgelost! :nod:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 maart 2016 - 8:35
@Wilhelmina, dank je wel. Ja, van die uitdagende opdracht toch onverwacht veel geleerd. Bedankt, @marlie. Ik was zo bezig met de techniek, dat het me heeft verbaasd dat er nog iets leesbaars uitkwam met enige sanenhang. :-)