#82 Je hebt me nooit zien knoeien

Je bent een vriend van me. Ik zie je zielsgraag, maar ik geloof dat er enkele dingen zijn die je nooit van me zal weten of gemerkt hebt. Toen je me leerde kennen leek ik alles voor elkaar te hebben. Ik was zelfstandig aan het rondreizen en ik wist altijd precies waar ik heen wenste te gaan. Jij zat in een ander hostel en we spraken telkens af om samen dingen te gaan doen. Je hebt me nooit of te nimmer horen discussieren, nooit zien tegen iets aanlopen of dergelijke. Wat jij niet weet is dat er geen dag voorbij gaat zonder dat ik ergens een knoeiboel van maak. Wat jij niet weet is dat op de dag dat ik u ontmoette 's ochtends al in plaats van uit het bovenste bed uitgegleden ben ik gevallen ben. Voornamelijk omdat mijn bril én mijn lenzenpotje 's nachts ook al naar beneden getuimelt waren. Na die enorme bonk, vraag mij niet of de andere 7 personen wakker geworden zijn, ben ik op de tast beginnen zoeken om mijn bril te vinden. Toen ik die eenmaal gevonden had vond ik onmidellijk ook mijn lenzenpotje en kon ik mijn spullen bij elkaar scharelen om te gaan douchen. Euforisch omdat ik blijkbaar niet teveel mensen heb wakker gemaakt, aangezien de meeste bedden nog leeg zijn, loop ik naar de douche. Ik stond nog maar net onder de douche toen ik mij realiseerde dat ik wel al mijn kleren bij me heb maar geen handdoek.... Gelukkig is er denk ik niemand meer in de kamer zou ik durven door de deur piepen of er nog iemand aanwezig is? Ja hoor, ik glip snel naar buiten en gris mijn handdoek van mijn bed. In al mijn haast en spoed glij ik bijna uit in de badkamer. Eenmaal na de douche ben ik volledig klaar om op ontdekking te gaan. Ik ga gaan wandelen op zoek naar ontbijt, Na een uur moet ik toegeven dat ik dat restaurantje van gisteren precies niet meer kan vinden en helemaal niet meer weet waar ik ben. Aangezien ik dol van de honger ben ga ik mij in het dichtsbijzijnde restaurantje installeren en bestel ontbijt. In het restaurantjes zitten heel wat andere reizigers, de ene reizen samen of hebben elkaar pas ontmoet. Al snel begin ik met mijn medegeburen te praten. Aangezien we allemaal 1 ding met elkaar in gemeen hebben. We zijn op reis en willen dingen ontdekken en plezier maken. Daaronder bevind jij zich. Je bent joviaal, vrolijk, meegaand en easygoing. Jij bent dan ook degene die aan mij heeft gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar de watervallen. Ik had er al van gehoord maar ik had absoluut nog geen plannen. Mijn voornaamste plan bestond er uit om mijn terugweg naar het hotel terug te vinden. Maar natuurlijk wat is dan het alternatief dus dit klinkt geweldig. Ja hoor, ik wouw die ook bezoeken. Perfect! Na het ontbijt gaan we met zijn allen op zoek naar transfer en beleven we een fantastische dag. Gelukkig heeft niemand mij zien uitglijden toen ik net van de waterval wouw gaan springen. Ik had ook helemaal geen handdoek bij maar dat bleek ook allemaal geen probleem te zijn. Eenmaal terug spraken we af om de volgende dag de kliffen te gaan bezoeken een eind verderop. Wat jij niet weet is dat ik die nacht uitgegaan ben en niet bepaald stil thuisgekomen ben. Of losstaand van dat feit alleen thuisgekomen ben. Toen ik wakker werd had ik hoofdpijn van hier tot in Tokyo en daarnaast had ik nog eens buikproblemen aangezien er ijs de weg naar ons drankjes hadden gevonden. Heel de ochtend was ik ongemakkelijk. Maar de meesten van jullie sliepen nog en merkten helemaal niets van mijn ongemak. Toen we er éénmaal waren hadden we terug een pracht van een namiddag. Jammergenoeg hebben we elkaar daarna nog niet terug ontmoet. We blijven wel in contact. Elke paar maand laat jij mij weten wat er allemaal gebeurd is in jouw leven en vice versa. Ik vraag mij af of je me nog even graag zou hebben moest je weten dat ik soms één van die irritante luidruchtige backpackers ben. Of één van die mensen die altijd maar tegen ramen en deuren loopt. Ik heb telkens een nieuw verhaal. Maar toen ik jouw leerde kennen ging het enkel om het reizen en was alles perfect.