Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#80 Vakantie

7 februari 2016 - 16:44
Kwartier licht Riet staat voor haar slaapkamerraam, een stapel koude, klamme was onder haar armen. Ze wil naar buiten turen maar ziet slechts haar spiegelbeeld. Het is half tien ’s ochtends en nog steeds donker. Elke week schijnt het een kwartier eerder licht te worden, maar naar haar idee wordt het elke dag donkerder. Straks komt de zon helemaal niet meer op. Blijft –ie voor eeuwig aan de andere kant van de aardbol hangen. Puur om haar, Riet Gongrijp uit Edam, te pesten. Blijkbaar keren zelfs de hemellichamen zich tegen haar. Ze kijkt naar het bed en moet de verleiding er opnieuw in te duiken weerstaan. De bel gaat. Het hysterische melodietje dat het apparaat voortbrengt irriteert haar mateloos. Donkere orgels, de trillende basklanken van cello’s, die wil ze horen. Riet gaat ervan uit dat het haar man is en slentert naar beneden, de trap af. In de hal aangekomen opent ze deur: ‘Waar bleef…’ Ze schrikt, moet haar hand tegen de muur leggen om haar evenwicht te bewaren. Het is Theo niet. ‘Goedemorgen! Bent u Riet Gongrijp?’ Een jonge vent – hip spijkerjasje, hoogblond haar – treedt naar voren. Naast hem staat een dikke, kalende man, een camera rustend op zijn schouder. Daarachter een jongedame die een lange stok met borstelig uiteinde boven hun hoofden laat bungelen. Ze kent die knul. Van tv! Ze stamelt: ‘Ik… nou… Ja.’ ‘Geweldig!’ Hij lacht breeduit. ‘Ik heb fantastisch nieuws! Kom ‘ns naar buiten.’ Weifelend zet ze enkele stappen naar voren. ‘Waar denk je dat ik voor kom?’ Riet aarzelt: ‘Heb ik iets gewonnen?’ ‘Ja!’ Hij fluistert geheimzinnig: ‘Wat hoop je dat het is?’ Ze hoeft er geen seconde over na te denken: ‘Een reisje naar de zon.’ ‘Echt?’ Ze knikt. ‘Dat komt dan heel goed uit, want volgende week maandag vlieg jij… met je hele gezin naar…’ Hij laat een dramatische stilte vallen, grijnst in de camera. ‘… de Bahamas! Riet slaat de handen voor haar mond. De Bahamas! Tranen springen in haar ogen. Ze kan niet wachten tot ze zich met zonnebrand in moet smeren. Schaamteloos joelt ze door de straat. Onbegrensde blijdschap.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2016 - 19:32
@GRBras, leuk je te lezen! Volgens mij kom je uit België. Er zijn er meer hier op deze site. ;) Volgens mij slenter je niet over een trap maar dit terzijde, je hebt een knap stukje tekst neergezet.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2016 - 19:46
Hallo Mili, Nee hoor, een echte Hollander ;-) Dank je wel. En over dat slenteren: De Vandale definieert het werkwoord als volgt: 'langzaam en zonder doel wandelen'. Met andere woorden: je hebt helemaal gelijk! Gr. Gerard

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 15:33
Beste GRBras, Wat een heerlijk verhaal! Ik heb ervan genoten. Qua commentaar sluit ik me aan bij de opmerking over het slenteren. De opmerking over de zonnebrand voelt voor mij wat overbodig, maar niet storend. Bedankt voor je bijdrage!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 20:55
Pff, gelukkig iemand die wel blij is met de prijs. :) Ik vind het verhaal een logische overgang hebben. Graag gelezen. :nod: