#79B- Dream on ...
Dream on ...
Mijn mond voelt droog. Moeizaam open ik mijn ogen. Het schelle licht krimpt mijn pupillen. Het plafond is smetteloos wit, net zoals mijn geweten. Het contact tussen mijn hersenen en mijn armen verloopt traag. In mijn gezichtsveld bewegen mijn vingers zonder trouwring. Mijn blik glijdt naar beneden via de deur naar links, langs een smalle kast. Rechts een nachtkastje, erop mijn smartphone en een lenzen doosje. Links een witte formica stoel, eronder mijn rode cowboylaarzen. Mijn bontjas ligt op het voeteneind van het bed. Ik gluur onder het laken. Het lingeriesetje is nieuw voor mij. Ik kijk op als de deur open gaat.
‘Heren, Clint Eastwood is wakker. Doe voorzichtig met haar.’ Een verpleegster met een gevlekt gezicht knipoogt naar me. Ze heeft donker haar en een bril. Zacht sluit ze de deur achter zich.
Twee agenten lopen de kamer in. Insignes blinken op borsten. Ik slik en ga rechtop zitten. Het laken trek ik omhoog.
Een agent tikt zijn pet aan. Zijn Ray-Ban pilotenbril heeft ontspiegelde glazen. ‘Juffrouw, u bent ons een verklaring schuldig.’ Hij gaat bij het voeteneind staan en vouwt zijn armen voor zijn borst.
De andere agent slingert zijn been om de stoel en gaat er achterstevoren op zitten. Zijn gespierde bovenarmen rollen onder de korte mouwen van zijn overhemd uit. Zijn zwarte broek spant om zijn bovenbenen en zijn blote enkels zijn zichtbaar.
Ik vernauw mijn ogen, houd mijn hoofd scheef en bevochtig mijn lippen.
‘Waar bent u op 12 januari 1972?’ De agent voor mijn bed kijkt over zijn bril heen.
‘Euh, twaalf januari?’ Ik trek mijn wenkbrauwen op. ‘Dat is mijn trouwdag.’
‘En beloof je dan eeuwig trouw te zijn aan Henry Harmsma?’ De stem van de agent op de stoel zorgt voor sensatie in mijn buik. Hij steunt met zijn armen op de stoelleuning en spant zijn borstspieren aan. De knoopjes staan op knappen.
Ik knik langzaam. Zijn ogen zijn fascinerend blauw. Ik krijg het warm en laat het laken los. Do I feel lucky?
‘Waarom noemt die lekkere verpleegster je Clint Eastwood?’ Zijn voeten stappen richting de deur.
‘Weet ik veel.’ Ik haal kort mijn schouders op maar laat de blauwe ogen niet los. ‘Dat stond in de schrijfopdracht.’
Het blauw komt dichterbij. ‘Is de opdracht niet: schrijf een chicklit over Eastwood?’ Erg dichtbij. ‘Mijn naam is Scott Eastwood.’ Zijn lippen vormen de woorden.
Ik ruk het overhemd van zijn lijf. De sixpack maakt me gulzig. Ik knipper met mijn ogen. De virtual reality lenzen prikken een beetje.
‘Ik ga een sigaret bietsen.’ Hij laat ons alleen.
Annemieke, go ahead. Make my day.
en dan toch details erin
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Het is een beetje een
Lid sinds
9 jaar 5 maandenRol
schrijvenmaar schreef: en
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Annemieke Brink schreef: Het
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ach Marietje, waar Google en
Lid sinds
9 jaarRol
marlie schreef: Een dingetje
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Marietje schreef: Mmm, ik
Lid sinds
9 jaar 5 maandenRol
Annemieke Brink
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
@Marietje Onderdruk de
Lid sinds
14 jaarRol
Leonardo Pisano
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Marietje schreef: Leonardo
Lid sinds
14 jaarRol
Leonardo Pisano
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Leonardo Pisano
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
schrijvenmaar
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
De cursus? Alsjeblieft?
Lid sinds
9 jaar 5 maandenRol
Dag Marietje, met veel
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Annemieke Brink schreef: De
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Blavatski schreef: Dag
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
En Marietje, hoe was het in
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Blavatski schreef: En
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol