#79 Het nieuwe jaar

Willemina, Moeilijk deze. Het deksel van de verkeerde schaal wordt opgelicht - de gasten kunnen dat voedsel niet weerstaan. Een verwijzing naar de boom van kennis van goed en kwaad uit het paradijs(?). En het feestmaal wordt laatste avondmaal is een verwijzing naar Pasen (?). Mogelijk zit ik er helemaal naast, maar dat is het risico van de lezer ;) noot:

Hij nam het deksel van de dis

Vlug schoof hij de stolp terug,

deksel en stolp zijn niet hetzelfde - je kan gewoon 2 keer deksel schrijven.

Janp, Ik was bang dat ik teveel had prijsgegeven maar dat blijkt dus toch niet het geval te zijn. Het verhaal is nog geen twee jaar oud en het vuurwerk speelt nu (denk ik zelf). Ik wacht nog even of iemand anders hier het een en ander in herkent. Ik ben van alles aan het uitproberen. Dit keer dus een metafoor. Ik verwacht eigenlijk dat je straks zegt: "natuurlijk", maar ik weet ook dat wat ik vanzelfsprekend vind, niet noodzakelijk betekent dat een ander dat ook vindt. Bedankt voor je reactie en de stolp-deksel tip :) .

@Willemina, ik heb je drie keer aandachtig gelezen en kan niet de vinger leggen op de door jou bedoelde metafoor. Kan ik nog het volgende opmerken? [In het midden van diverse heerlijkheden op de tafel stond een grote schaal indrukwekkend te glimmen.] Is op de tafel hier niet overbodig? De tafel was voorzien ... en waar had het anders moeten staan? [deksel van de dis]: dis staat m.i. voor een maaltijd en niet voor een gerecht. Ik vermoed dat haar koningsblauw ergens naar verwijst, alleen ik kan het niet vinden.

Dit verhaal lijkt aardig wat pretenties te hebben door allerlei Bijbelse verwijzingen. De glimmende schaal lijkt te staan voor de verboden vrucht, de eennalaatste zin voor verschillende plaatsen in de Bijbel waarin het volk zijn 'lusten' niet kan weerstaan en daarvoor gestraft wordt. De hp lijkt Jezus Christus voor te stellen, hoewel de eerste zinnen op een koning wijzen. Aardig bedacht, maar - is dit een verhaal dat een sterk statement maakt of een schrijver die ietwat geforceerd dubbele bodems aan wil brengen? Ik mis namelijk een duidelijke betekenislijn, oftewel een reden waarom deze metaforen aan elkaar gekoppeld zijn. Misschien mis ik allerlei subtiliteiten, dus houd ik mijn oordeel in het midden :). Wel zou het verhaal overtuigender worden als een paar zaken minder verwarrend zouden zijn: - Zoals gezegd, de beschrijving in de eerste zinnen (mantel, koningsblauw) wijzen op een koning of prins, maar de rest doet meer denken aan Jezus Christus. Dat zette me op het verkeerde been tijdens het lezen. - Wat de functie is van het feit dat het hoofdpersonage eerst de verkeerde schaal opent, is onduidelijk. Wat maakt het goedbeschouwd uit? Het lijkt er m.i. op dat de disgenoten toch wel uit de glimmende schaal hadden gepakt, ongeacht of die al door de hp was opengemaakt. - Jan P. en Mili gaven het al aan: je hebt je best gedaan om allerlei synoniemen te bedenken voor woorden als deksel en dis, maar die wekken vooral verwarring op. Enfin, zoveel lezers zoveel interpretaties denk ik ;) Hopelijk heb je hier wat aan!

@Willemina, ik heb je drie keer aandachtig gelezen en kan niet de vinger leggen op de door jou bedoelde metafoor. Kan ik nog het volgende opmerken? [In het midden van diverse heerlijkheden op de tafel stond een grote schaal indrukwekkend te glimmen.] Is op de tafel hier niet overbodig? De tafel was voorzien ... en waar had het anders moeten staan? [deksel van de dis]: dis staat m.i. voor een maaltijd en niet voor een gerecht. Ik vermoed dat haar koningsblauw ergens naar verwijst, alleen ik kan het niet vinden.

Mili, Het verhaal is voor mij een experiment. Eens kijken of en hoe dit werkt. Ik heb in de 10 (?) weken dat ik hier op dit forum ben in het klein/kort een rap geschreven, een dialoog, een biografie, een sprookje, een (soort) verslag, een horrorverhaaltje, enz. En nu dus een metafoor. Of je [ ] kan opmerken? Ja dat kun je, sterker nog, je deed het ;) . En ik kan er ook nog wat mee. De tweede tafel gaat eruit. De woordenboeken geven als synoniem voor schotel o.a. "dis" maar je hebt (weer eens) gelijk. Het staat raar. Misschien toch maar twee keer schotel (ik heb tenslotte intussen ook al twee deksels, grijns). de metafoor leg ik hieronder uit, in de reactie aan Ben A. Bedankt voor je reactie en opmerkingen.

Ben A. Je zit goed met je mantel en koningsblauw. Ik heb de inhuldiging van Prins Willem Alexander beschreven. De tafel met alle heerlijkheden staat voor Nederland, wat toch een prachtig land is. De glimlach is Maxima, zij draagt die dag een zeer koninklijke blauwe jurk. Het vuurwerk staat voor alle heisa die op dit moment speelt (en nog gaat spelen, vrees ik). Veel mensen hadden/hebben hoge verwachtingen van onze koning. Wat hij in mijn verhaaltje zegt komt uit zijn toespraak. Het water spreekt voor zich neem ik aan. Hij legt de eed af "zo waarlijk helpe mij God." Willem Alexander wil het minder formeel doen (wij zijn gelijkwaardig). Hij "zit aan tafel" met de politici. De inwoners van Nederland, ook alle tijdelijke, zitten in de schalen. Veel mensen zijn boos en gefrustreerd, zitten zonder werk en inkomen, hebben geen perspectief op de korte en (half) lange termijn. Het vuur in de ogen staat voor de boosheid, het branden voor het verdriet. Onze koning roept op tot "vreedzaamheid". Ik denk echter dat onze koning en zijn disgenoten, de heren en dames politici, de boel onderschatten. Op dit moment maakt onze regering er een potje van. Dat kan grote consequenties hebben (tot vuurwerk leiden). Ik vond het zelf eigenlijk nogal doorzichtig maar kennelijk is het dat voor de lezer absoluut niet. Hoe dan ook. Ik vond het een leuk experiment. Voor mij is het niet een geforceerde dubbele bodem maar een duidelijke metafoor. Benieuwd of dat hier na deze uitleg ook zo wordt gezien. Bedankt voor het lezen, het geduld om een en ander uit te pluizen en voor je reactie.

Willemina, Dank voor je uitleg. Het 'royaal' in de openingszin is dus een hint. Dat is wel goed gevonden. verder gaat de metafoor aan mij voorbij - in mijn beleving is Juliana nog koningin ;)

Zo'n verhaal zou bijna als discussiestuk kunnen dienen in een politieke partij. Ikzelf had onze koning er niet in herkend, maar na de uitleg wel.

Ik heb je al eerder gelezen en vond je verhaal verwarrend. Ik miste de opbouw en al helemaal de clou. Na je uitleg is het duidelijker maar zonder uitleg had ik het er totaal niet uitgehaald. Waarom niet de personages benoemen die je bedoeld ( koning/ koningin) en dan het eten als metafoor? Hierin kun je laten zien dat de soep wel degelijk net zo heet is als hij wordt opgediend. ;) Na de eerste lezing was er helaas niets in jouw verhaal dat me intrigeerde om ook maar enigszins de moeite te willen doen om het te willen begrijpen. Een mooi detail wat mij als lezer raakte of herinneringen oproept of wat ik herken. Ik las het als een nietszeggend bericht. Het hield me op afstand. Interessant onderwerp. Maar ik laat me niet verleiden om mijn gedachtegang erover te plaatsen. ;)

Nu is het zo dat ik een haastige lezer ben. Doorgaans lees ik geen hele verhalen maar eerder het aantal (steek)woorden die nodig zijn om een verhaal te begrijpen. Voordeel aan een verhaal als dit, is dat ik aandachtig moet lezen om te begrijpen waar het helemaal heen gaat. In dit geval had ik jouw reactie aan Ben A. wel nodig om te begrijpen wat je beschreef. Desalniettemin was het prettig geschreven en aangenaam leesbaar.

Willemina, Dank voor je uitleg. Het 'royaal' in de openingszin is dus een hint. Dat is wel goed gevonden. verder gaat de metafoor aan mij voorbij - in mijn beleving is Juliana nog koningin ;)

Haha, oké. Gelukkig niet Wilhelmina, je hebt dus nog even.

Zo'n verhaal zou bijna als discussiestuk kunnen dienen in een politieke partij. Ikzelf had onze koning er niet in herkend, maar na de uitleg wel.

Hallo Thérèse, aangenaam! Niet bij stilgestaan maar ja, een site heeft een beheerder. Bedankt voor het lezen en reageren.

Ik heb je al eerder gelezen en vond je verhaal verwarrend. Ik miste de opbouw en al helemaal de clou. Na je uitleg is het duidelijker maar zonder uitleg had ik het er totaal niet uitgehaald. Waarom niet de personages benoemen die je bedoeld ( koning/ koningin) en dan het eten als metafoor? Hierin kun je laten zien dat de soep wel degelijk net zo heet is als hij wordt opgediend. ;) Na de eerste lezing was er helaas niets in jouw verhaal dat me intrigeerde om ook maar enigszins de moeite te willen doen om het te willen begrijpen. Een mooi detail wat mij als lezer raakte of herinneringen oproept of wat ik herken. Ik las het als een nietszeggend bericht. Het hield me op afstand. Interessant onderwerp. Maar ik laat me niet verleiden om mijn gedachtegang erover te plaatsen. ;)

Marietje, Ik begrijp dat het lastig is om dit verhaal te duiden. Het is voor mij een experiment. Een soort parabel zoals in de bijbel ook wel wordt gebruikt. Vraag met niet waarom, maar ik vond het wel passend bij het thema. En ik wilde geen gewoon kerst-of eindejaarsverhaal schrijven. Wanneer ik de personages zou benoemen is voor mij de lol eraf. Ben A heeft er in elk geval wel uitgefilterd dat het om iets koninklijks gaat, dus het kàn wel. Ik wil nog wel eens iets dergelijks proberen en zien of ik het dan meer herkenbaar kan schrijven. Bedankt voor het zorgvuldig lezen en reageren! En heel verstandig dat je je niet laat verleiden. ;)

Nu is het zo dat ik een haastige lezer ben. Doorgaans lees ik geen hele verhalen maar eerder het aantal (steek)woorden die nodig zijn om een verhaal te begrijpen. Voordeel aan een verhaal als dit, is dat ik aandachtig moet lezen om te begrijpen waar het helemaal heen gaat. In dit geval had ik jouw reactie aan Ben A. wel nodig om te begrijpen wat je beschreef. Desalniettemin was het prettig geschreven en aangenaam leesbaar.

Annemieke, Bedankt voor je mooie reactie!

@Willemina Het verhaal is mij te cryptisch - een valkuil waar ik zelf geregeld last van heb :) Punten ter overweging: Ik vind een aantal zinnen geforceerde mooischrijverij. Probleem daarmee is dat je dan als schrijver zichtbaar blijft en ik als lezer niet in het verhaal kom. De eerste zin >> voor "hij" zou ik "de man" schrijven want grammaticaal slaat "hij" op de tafel (qua betekenis natuurlijk onzin, maar desondanks). Zijn stem klonk warm toen hij zijn eerste woorden sprak >> hier verandert het vertelperspectief (en ook dat houdt mij op afstand).

Leonardo, Wil je mij nog uitleggen wat je ziet als mooischrijverij? Bedoel je daarmee de woorden "wijsheid", "vertrouwen", "verscheidenheid", enz.? Dat zijn woorden uit de toespraak van koning Willem. Ik heb ze gebruikt in de veronderstelling dat de lezer ze mogelijk zou herkennen, dus als een hint. Of bedoel je iets anders? Het verhaal is meer een vertelling en niet zozeer bedoeld om de lezer in het verhaal te trekken. Maar ik begrijp uit de reacties dat het o.a. daardoor ook niet boeit. Desondanks heb ik er zelf veel plezier aan beleefd. Ik begrijp wat je bedoelt voor wat betreft de eerste zin en ga het veranderen. Door je laatste opmerking begrijp ik dat mijn verhaal als vertelling de mist ingaat. Ik ben inderdaad verder gegaan vanuit de man. Ik begin steeds beter te begrijpen waarom mijn experiment niet geslaagd is. Bedankt voor je reactie, ik kan hier mee aan de slag.

Mooischrijverij kenmerkt zich o.a. door dure woorden die het personage niet zal gebruiken, of door gekunstelde zinnen die een soort poëtisch gevoel moeten geven. De schrijver wordt hierdoor zichtbaar als regisseur. Voor mij is onderdompeling in een verhaal (de fictieve droom) een axioma - allerlei schrijfregels zijn hiervan afgeleid. [...] de glimlach die hem vergezelde bescheen haar koningsblauw. Het vuurwerk stond hem later op te wachten. [...] stond een grote schaal indrukwekkend te glimmen. Dat zijn drie voorbeelden. Ze schreeuwen naar mij: kijk eens, lezer, hoe goed ik (de schrijver) met taal kan spelen. Mooischrijverij als fictieve-droomverstoorder. Let wel: dit is mijn mening en anderen vinden het ongetwijfeld prachtig. Ik stuur je een pb met wat verdere uitleg.

Leonardo, Bedankt voor je uitleg en het geven van voorbeelden en ook voor je pb. Ik stel het zeer op prijs en begrijp nu wat je bedoelt. De grap is, dat ik nu waarschijnlijk niet alleen anders ga schrijven maar ook anders ga lezen. Je bent een aanwinst.

Dag Willemina, bedankt voor je mooi verhaal. Ik heb ervan genoten en naïef als ik ben was ik ook in de Bijbelse contreien beland. Ik hou van mooischrijverij (ik heb dit "compliment" hier op SOL ook ooit eens gekregen!). Mij doe je een plezier ermee. Lezen, en mooie zinnen lezen is toch een genot? Niet alles wat ik lees, kan ik begrijpen, alsook in jouw inzending zaten voor mij enkele raadsels. Maar dat geeft niet, een mens moet niet alles kunnen en willen begrijpen. Ik heb schoonheid gevonden in je tekst en dat vind ik als lezer belangrijk. Na het lezen van de commentaren heb ik dus meer kunnen begrijpen van wat je eigenlijk wilde vertellen. Het verhaal werd er alleen maar interessanter en mooier door. Ik wens je veel creativiteit toe in het Nieuwe Jaar, zeker op schrijfgebied! :o

Dag Willemina, bedankt voor je mooi verhaal. Ik heb ervan genoten en naïef als ik ben was ik ook in de Bijbelse contreien beland. Ik hou van mooischrijverij (ik heb dit "compliment" hier op SOL ook ooit eens gekregen!). Mij doe je een plezier ermee. Lezen, en mooie zinnen lezen is toch een genot? Niet alles wat ik lees, kan ik begrijpen, alsook in jouw inzending zaten voor mij enkele raadsels. Maar dat geeft niet, een mens moet niet alles kunnen en willen begrijpen. Ik heb schoonheid gevonden in je tekst en dat vind ik als lezer belangrijk. Na het lezen van de commentaren heb ik dus meer kunnen begrijpen van wat je eigenlijk wilde vertellen. Het verhaal werd er alleen maar interessanter en mooier door. Ik wens je veel creativiteit toe in het Nieuwe Jaar, zeker op schrijfgebied! :o

Dankjewel Blavatski :)