Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 74 Lusten

12 november 2015 - 23:56
De wankele tafel draagt wat waxinelichtjes en twee eenpansgerechten. Omdat ze van kaarslicht houdt en niet kon kiezen tussen hutspot of zuurkool. Wat zou hij lusten, niet lusten, om het op te lossen had ze boerenkool kunnen verzinnen. De worst was makkelijk geweest die had ze zo. Maar boeren was te boers, dacht ze, of misschien juist niet, eigenlijk hield ze er zelf niet zo van, waarschijnlijk. Hij zit op de rode stoel, had ze hem de blauwe moeten geven? Hij ruikt naar kerstgroen (of is het hulst?) en als hij lacht gaat haar lichaam zweven. Voorzichtig schept ze op, van allebei een beetje, de tafel knikt naar haar, de worst moet ze nog snijden. Dikke plakken, dunne plakken, wat wil hij graag, ze durft het niet te vragen; het is zonde van zijn stem om over vettigheid te praten. Lekker, hoort ze zeggen, zou hij de wortelen bedoelen? Dan, vóór hem nog het vlees te reiken, ze heeft voor dikke plakken gekozen en ook voor een paar dunne, voelt ze kussen in haar nek, haar handen beven. Er is nog een stuk ongesneden gebleven, wat zal hij daar van denken? De worst kan het niet deren en rolt naar links of rechts.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 november 2015 - 0:06
De onzekere HP goed weergegeven in de vragende zinnen. :thumbsup: Een mooi kijkje hoe een eerste date kan verlopen. De worst wordt heet opgediend! :unibrow:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 november 2015 - 10:28
elyse, een lekker herfstverhaal doordrenkt van misschien wel dubbelzinnigheid of mijn geest slaat op hol. Haar onzekerheid beschrijf je treffend, de tafel als haar houvast. Met plezier gelezen!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
13 november 2015 - 12:05
Compliment hoe je de lezer heen en weer slingert tussen haar onzekerheid en het 'uitserveren' van de gerechten. Mooi hoe je het dubbelzinnige erin verwerkt hebt. Wat ik mis zijn 'geuren'. Wat is zijn geur? Wat als die samensmelt met de geur van de gerechten? Is er oogcontact? De laatste zin kan, voor mijn gevoel krachtiger: De worst kan het niet deren. Hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 november 2015 - 21:49
@Elyse, ik zit, als ik jou lees, altijd zeer verwonderd naar mijn scherm te kijken, waarna ik denk, frons, glimlach en starend uit het raam wegdroom. Je tekst is zo apart dat ik er duizelig van word en mij aan mijn tafel vastklamp. Mijn favoriet deze week is: [het is zonde van zijn stem om over vettigheid te praten.] Klamp jij je vast aan je berg en blijf, door al dat feestelijke gedruis daar, schrijven!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 november 2015 - 20:17
Hoi Elyse, Grinnikend heb ik je verhaal gelezen, zie het helemaal voor me aan dat wankele tafeltje. Een zin heb ik een paar keer moeten lezen, die liep voorbij niet lekker. Dan, vóór hem nog het vlees te reiken, ze heeft voor dikke plakken gekozen en ook voor een paar dunne, voelt ze kussen in haar nek, haar handen beven

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 november 2015 - 22:09
Hoe ze zelfs met die kussen in haar nek nog onzeker blijft, mooi beschreven! Ik vind die eindzin juist prachtig. Ik zou er nog een komma in zetten: De worst kan het niet deren en rolt naar links, of rechts.