schrijfopdracht # 70 opstaan
“ AAIIJAJAIJAJAI, OEIOEIOEI.”
Iedere ochtend wordt je gekreun luider. Zijn het je spieren die tegenstribbelen of zijn het de gewrichten? Die twee mogelijkheden moeten elkaar onlangs de hand hebben gegeven.
Er zijn ochtenden waarin de pijn zich koest houdt en je als een jonge meid zingend door de keuken walst. Maar deze ochtend was een ramp.
Je kijkt in de verwijtende smeek-ogen van de hond. Er moet één en ander op het grasveld gedeponeerd worden!
Je strompelt naar het toilet.
Met lodderogen kijk je even later jaloers naar het soepele hondenlijf dat zich over het gras schurkt. Kreunend van genot.
Haha. Leuk verhaal.
Lid sinds
15 jaar 6 maandenRol
De onbezorgdheid van de één,
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Ja, dankzij de hond kom je in
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
[Er moet één en ander op het
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ook al zo'n grappig
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Ik vind het mooi dat, ondanks
Lid sinds
9 jaar 2 maandenRol
Blavatski, leuk verhaal van
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Die jaloezie op soepelheid
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Bedankt voor je fragment.
Lid sinds
9 jaar 1 maandRol
Dag schrijfcoach Nina Blanken
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol