#70 Opstaan
Wakker, verdorie. Het enige voordeel is dat er een eind aan een vervelende droom komt. Ik kijk op de wekker. Drie uur. Mooi het klokje rond geslapen. Elke dag kost het opstaan me meer moeite. Slapen is een zegen. Je voelt niets en je hoeft niets. Met tegenzin begin ik aan mijn dagelijkse routine. Ik ga zitten en tel tot honderd. Nu de rest. Als ik aan het vervolg denk, laat ik me weer vallen. Het kussen protesteert niet. Een paar uurtjes extra rust zal me goed doen. Ik sluit mijn ogen en zie wel wanneer ik weer wakker word.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik ben inderdaad een slaapkop. Ik zit een beetje vast met mijn verhaal. Dat komt niet door mij maar door proeflezers. Die vinden sommige dingen niet logisch. Ga ik voor mezelf of voor logica? Ik vind dat in een verhaal alles wel kan. Zij niet. (Uren geen internet gehad)
14 oktober 2015 - 23:52

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Tja, Mooi geschreven, je hebt voor mij de emotie van het liever in bed willen blijven liggen heel goed over weten te brengen. Ik moest gelijk denken aan de volgende quote: 'The antidote to exhaustion isn't rest. It's wholehartedness'. ~ David Whyte
15 oktober 2015 - 0:20

Profile picture for user elysevdr

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tja, waarom moet jij in vredesnaam om drie uur opstaan en tot honderd tellen? Ik word er nu al doodmoe van. Het is volkomen logisch dat je dan weer in slaap valt. Zie? Je bent helemaal logisch! Gewoon doorgaan met dat boek.
15 oktober 2015 - 0:31

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi beschreven zeg! Ik herken er wel het gevoel in, van dat je je achter de gordijnen wil verschuilen. Een ritme van 3 tot 3 daar word je volgens mij ook wel heel erg moe van. Een goede reden om nog wat te slapen dus!
18 oktober 2015 - 15:15