Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 69 Vooruitziende blik?

8 oktober 2015 - 11:39
Zodra ik de boekhandel binnenkom loop ik gehaast naar een presentatietafel midden in de winkel. Er staan 6 verschillende romans uitgestald op een gezellige manier en ik zie het boek staan. Zorgzaam pak ik pak het op. Ik streel de kaft alsof het een kitten is, zacht en licht. Mijn wijsvinger gaat over de letters van de titel en de naam van de auteur. Ik voel een tinteling door me heen gaan. Ik draai het boek rond in mijn handen. De afbeelding op de voorkant beneemt me de adem en mijn ogen schieten vol tranen. Ik kijk naar de achterkant en lees. Het klopt. Ik slik. Mijn hart gaat sneller kloppen. De adrenaline raast door mijn lijf. Ik wil springen, juichen, rennen maar houdt me in. Ik spring minimaal op en neer en druk het boek dicht tegen mijn borst. Ik maak een vuist en roep eenmaal “Yes” door de winkel. Een medewerker glimlacht naar me omdat hij me al voor de vierde keer ziet deze week bij ditzelfde tafeltje. Ik voel dat mijn wangen rood kleuren. Ik kijk weer naar het boek en sla het open. Net als op de voorkant staat ook hier mijn naam. Al die woorden die er in staan heb ik geschreven. Het dringt mondjesmaat tot me door dat het gelukt is, dat het klopt. Er groeit iets van vertrouwen in mij. Morgen sla ik eens een dagje over.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2015 - 12:45
Ik kan me iets voorstellen bij het gevoel dat je beschrijft. Helemaal in deze tijd waarin het zo moeilijk is om iets uitgegeven te krijgen. Goed geschreven.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2015 - 15:53
Een mooie droom? Uiteraard hoop ik voor je dat dit waargebeurd is of gaat worden. Leuk beschreven. Met name dat de medewerker er stiekem om moet glimlachen, vind ik een leuk detail.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2015 - 13:15
De vreugde spat er van af. Dat is mooi! Uit de titel maak ik op dat dit een droom is. Het strelen van de kaft is goed beschreven. Waarom voelt het alsof je tegen een muur opbotst? Dat de 'ik' bloost kan hij/zij niet zien tenzij er een spiegel is. Wangen die warm worden kun je voelen. De laatste 7 zinnen kunnen weg. Ze voegen niets toe.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2015 - 13:59
Ha Resa, Wat een mooi verhaal en een mooi streven :) De zin "Ik pak het op. " is zo kort en logisch dat ik erover heen viel. Dit zou ik iets aanpassen. Hier mist een woord aan het einde van de zin: "sinds het uitgegeven is om mezelf te overtuigen dat het echt waar. " Het woord "is" ontbreekt. Zelf zou ik de laatste zin weglaten, met name de laatste woorden: Ik leg mijn boek zorgzaam terug op de tafel en voel me intens dankbaar en gelukkig. Maar dit zijn slechts kleine puntjes. Fijn geschreven en ik hoop dat je ooit echt zo in de boekhandel zal staan springen :)

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2015 - 13:06
Leuk verhaal! Ik word er ook zo vrolijk van. Ik ben het wel eens met de vorige die zei dat de laatste 7 zinnen weg kunnen.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2015 - 13:19
Mooi. Het laatste stuk is niet helemaal overbodig. Het continu bevestiging blijven zoeken bevestigt/versterkt het onzekere karakter van HP (wat verder gaat dan 4x in de winkel verschijnen). De 'muur' impliceert een verassing maar dat klopt dus niet helemaal, denk ik.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 oktober 2015 - 9:19
Dank voor jullie leuke reacties en feedback. Ik heb het begin aangepast., Marcus, omdat de verrassing dubieus is idd ;) Het eind is ook veranderd, maar niet in zijn geheel omdat ik ook vind dat het de onzekerheid versterkt. Dit is mogelijk ook niet helemaal... maar zat er niet meer zo in het verhaal. Dank je Tearz en Inged en Eline. Leuk dat de vrolijkheid oversprong en het is nog een droom... maar als die waarheid wordt zijn jullie de eersten die het horen :D