#68- Annabelle

Marietje, Bah. Wat een verdrietig verhaal. In je eentje besluiten om een enorm schuldgevoel te dragen. En gezien je in je eentje ook alleen rechter bent, moet je zelf straffen.

Marietje, Bah. Wat een verdrietig verhaal. In je eentje besluiten om een enorm schuldgevoel te dragen. En gezien je in je eentje ook alleen rechter bent, moet je zelf straffen.

:D Heerlijk als de lezer mijn verhaal helemaal doorgrond! :thumbsup: Bedankt! :) (Eigenlijk moet de titel 'Roos' zijn. ;) )

Wat verdrietig zeg! Kinderleed, ik kan er slecht tegen. Wel goed opgeschreven!

(Eigenlijk moet de titel 'Roos' zijn. ;) )

:( Dat vind ik niet leuk. Je bedoelt toch Roos van je langere verhaal? Ik ben echt benieuwd hoe het uiteindelijk allemaal bij elkaar gaat komen :thumbsup:. :ontopic: Een heel mooi verhaaltje. Je gebruikt weinig woorden, maar meer zijn er ook niet nodig. Ik vind het heel knap hoe je de emotie in je verhaal hebt verwerkt. :thumbsup:

@Marietje, de niet-makkelijke jij als persoonsvorm die je eerder deed. Ik heb op de details gelet en ga vervelend doen. (aan) de pijn gewend was? opensnijden, Je wisselt tt en vt in je zinnen af dat ik verwarrend vind. [Op exact dezelfde hoogte punt het mes in je huid. Je schudt je hoofd en verslapt je grip.] Als het mes punt, dan staat het mes toch los? Hoezo wordt een grip dan verslapt? En waarom grip? En niet greep? Pijn snijdt in of door je ziel? Of doe je dit bewust door het snijden in de voet? Is het in verhouding met of tot? Onderin of onder in? Als het voorzetselgedeelte van het woord slaat op een woord dat erachter staat, dan schrijf je het los, zo niet dan is het één woord. Als je nu boos bent, mag je onze postduif houden. :)

Inderdaad heftig maar het komt goed aan. Moest een heftig ongeluk geweest zijn.

Wat verdrietig zeg! Kinderleed, ik kan er slecht tegen. Wel goed opgeschreven!

Bedankt voor je reactie. De HP zet het vierde streepje nu ze volwassen is, had je dit begrepen? :?

(Eigenlijk moet de titel 'Roos' zijn. ;) )

:( Dat vind ik niet leuk. Je bedoelt toch Roos van je langere verhaal? Ik ben echt benieuwd hoe het uiteindelijk allemaal bij elkaar gaat komen :thumbsup:. :ontopic: Een heel mooi verhaaltje. Je gebruikt weinig woorden, maar meer zijn er ook niet nodig. Ik vind het heel knap hoe je de emotie in je verhaal hebt verwerkt. :thumbsup:

Inderdaad die Roos. Ik heb de opdracht gebruikt om in haar hoofd te kunnen kruipen. Het is zoals Annemieke invulde: ze veroordeelt zichzelf tot de schuldige aan de dood van de haar vier dierbare en straft zichzelf. Ik houd je graag in spanning! :unibrow: :ontopic: Bedankt voor je reactie. :D

Als je nu boos bent, mag je onze postduif houden. :)

Ben jij gek! Hoe kan ik boos zijn als jij de moeite hebt genomen om mijn tekst zo goed onder de loep te leggen zodat je deze kan voorzien van feedback? Het is leerzaam en houd me scherp. De postduif blijft van ons samen: in gemeenschap van onze postduif toch? :nod:

- (aan) de pijn gewend was? - opensnijden, - Onderin of onder in? Als het voorzetselgedeelte van het woord slaat op een woord dat erachter staat, dan schrijf je het los, zo niet dan is het één woord. -Is het in verhouding met of tot?

:thumbsup: Jij hebt volledig gelijk! Ik pas het aan. Hartelijk dank. :nod:

Je wisselt tt en vt in je zinnen af dat ik verwarrend vind.

Dat verwachtte ik al: toch hier expres voor gekozen om te laten zien hoe het litteken er nu uit ziet en hoe dat in het verleden is gekomen. Ik ben benieuwd of meer mensen dit storend en verwarrend vinden. :?

Op exact dezelfde hoogte punt het mes in je huid. Je schudt je hoofd en verslapt je grip.] Als het mes punt, dan staat het mes toch los? Hoezo wordt een grip dan verslapt? En waarom grip? En niet greep?

Waarom staat het mes los als het punt in de huid? Ik had zelf het beeld van het mes dat met de punt in de huid een kuil maakt. Zoals een potloodpunt dat kan doen in papier. Meteen een woordspeling. ;) Ze heeft het mes vast en drukt het mes in haar huid. Officieel is het haar greep (van grijpen) om het mes dat verslapt. Ik zat met grip in mijn hoofd want de situatie ontglipt haar even omdat ze beseft dat haar verdriet onovertroffen is. Ik maak er greep van maar het mes blijft punten in de huid. ;)

Pijn snijdt in of door je ziel? Of doe je dit bewust door het snijden in de voet?

Ja en ja. Maar officieel is het door je ziel. Het pijnlijk snijden in de voet is toch wel duidelijk. Dus lieve Mili, ik ben niet boos maar zeer dankbaar voor je terechte feedback! :{}

Moest een heftig ongeluk geweest zijn.

Waarom kom jij tot de conclusie dat het een ongeluk is geweest? :confused: Bovendien hoop ik dat jij begrepen hebt dat ze op drie verschillende momenten haar dierbaren is verloren? Anders heb ik het niet goed gedaan. :( Hoe ze zijn overleden dat benoem ik niet maar het zijn drie verschillende oorzaken. :unibrow: Bedankt voor je reactie! :)

Weer dubbel :confused: :rolleyes:

@marietje, Ja, je hebt gelijk. ergens zit er een boodschap verborgen. Wil ik het weten?

@marietje, Ja, je hebt gelijk. ergens zit er een boodschap verborgen. Wil ik het weten?

Tuurlijk wel! :nod: Maar dan zal je geduld moeten hebben want ik ben er zelf nog niet uit... :p

Dat ze alle drie op een ander tijdstip zijn overleden haal ik er niet uit.... Zoals ik het interpreteer is het een ongeluk geweest met het gezin waar zij als kind de enige overlevende was. Mooi geschreven met weinig woorden :)

Inderdaad die Roos. Ik heb de opdracht gebruikt om in haar hoofd te kunnen kruipen. Het is zoals Annemieke invulde: ze veroordeelt zichzelf tot de schuldige aan de dood van de haar vier dierbare en straft zichzelf. Ik houd je graag in spanning! :unibrow:

:angry:

Tot nu toe ben ik alleen bij de wekelijkse schrijfopdracht actief... ik zal toch ook bij proeflezen enz. actiever moeten worden om meer van je te lezen. Dit vond ik overigens zonder het gehele verhaal fantastisch om te lezen, hoe pijnlijk ook. Heftig en invoelbaar. Knap gedaan :thumbsup:

Dat ze alle drie op een ander tijdstip zijn overleden haal ik er niet uit.... Zoals ik het interpreteer is het een ongeluk geweest met het gezin waar zij als kind de enige overlevende was. Mooi geschreven met weinig woorden :)

Euhm! Een leerzame reactie. Ik noem de leeftijd zes bij het eerste streepje. Tien jaar later bij de volgende twee en nu de laatste. Dan ben ik toch niet duidelijk genoeg. :( Bedank wederom! :thumbsup:

Inderdaad die Roos. Ik heb de opdracht gebruikt om in haar hoofd te kunnen kruipen. Het is zoals Annemieke invulde: ze veroordeelt zichzelf tot de schuldige aan de dood van de haar vier dierbare en straft zichzelf. Ik houd je graag in spanning! :unibrow:

:angry:

:D Geduld! Jij bent 1 van de eersten!

Hoi Marietje. Heftig, dat zeker. Dat is het verhaal, maar ook hoe je het schrijft. Erg knap. Ik had in eerste instantie ook niet de directe link gelegd tussen de streepjes en de dierbaren die ze heeft verloren. De keren dát ik heb gelezen over zelfverminking is het altijd een verslaving aan de pijn, omdat die pijn bevestigt dat je leeft. In deze vorm, als straf, kende ik het niet. Mooi hoor!

Hoi Marietje. Heftig, dat zeker. Dat is het verhaal, maar ook hoe je het schrijft. Erg knap. Ik had in eerste instantie ook niet de directe link gelegd tussen de streepjes en de dierbaren die ze heeft verloren. De keren dát ik heb gelezen over zelfverminking is het altijd een verslaving aan de pijn, omdat die pijn bevestigt dat je leeft. In deze vorm, als straf, kende ik het niet. Mooi hoor!

Dank je wel! :o bron= Wikipedia: Er kunnen verschillende redenen zijn waarom iemand automutileert: zichzelf willen straffen; het kwijt raken van spanningen; het omzetten van geestelijke pijn naar lichamelijke pijn; het gebruiken van pijn om andere (onaangename) zaken te vergeten; als onderdeel van initiatie-rituelen bij sommige volkeren; om jezelf een machtsgevoel geven doordat je zelf kan bepalen wanneer je pijn voelt en wanneer niet; om het lege gevoel van binnen op te vullen; het lichaam versieren met littekens (scarificatie); om gevoelens te uiten die niet op een andere manier geuit kunnen worden; uit zelfbescherming, dus om erger te voorkomen; als uiting van agressie, de patiënt wordt er rustig van; als minachting van het eigen lichaam; bij depressiviteit; als een schreeuw om hulp. om een vervelende situatie (op het werk/of bij bepaalde sociale contacten) uit de weg te gaan, veroorzaakt men zichzelf letsel, dat vaak ook pijnlijk is als tic/dwangstoornis, bijvoorbeeld het dwangmatig bijten op de tong of in de wang (meestal niet ernstig, maar voor degene zelf heel hinderlijk) Ik heb ook nooit geweten dat er zoveel redenen zijn. Allemaal heftig. :(

Na herlezen zie ik inderdaad dat het om 4 streepjes gaat. Wanneer er hoe de vier zijn overleden is niet duidelijk. Misschien had ik in mijn hoofd dat het om kinderleed gaat, omdat je begint met 'zes jaar'

Intens. Ik vond het verschillende tijdsgebruik een beetje verwarrend, maar de emotie die je oproept is mooi.

Dag Marietje, ik heb het verschijnsel zelfverminking nooit kunnen begrijpen en sta er wat onwillig tegenover door dit verhaal begin ik er iets van te begrijpen als ik het bij mezelf had moeten toepassen zou je meer littekens zien dan wat anders