Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#66 - Verwachtingen

16 September 2015 - 12:06
Marcel opende de deur. Het kolossale bureau stond nog op dezelfde plaats, bij het raam. Slagter telefoneerde en wenkte hem met krommende wijsvinger, in één vloeiende beweging gevolgd door een gebaar naar de stoel voor zijn bureau. Hij bleef staan. Slagter bedekte het mondstuk en knipte met zijn vingers. “Zit.” Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen. “Ik bel u later vandaag terug.” Slagter legde de hoorn op het toestel. De beweging was overdreven, alsof hij zich moest losmaken van het gesprek. Hij keek langzaam op en vertrok zijn mond in een streep. “Waar ben jij godnondeju mee bezig, Dijk?” Ik zal er wel nooit aan wennen. “Hoe bedoelt u?” Slagter pakte een dossier en smeet het op tafel. “De risicoanalyse van San Monto, ja?” “De analyse is volgens de gangbare normen uitgevoerd. Fred heeft—” “We zijn een bank, ja? We financieren kansrijke ondernemingen, ja?” Volgens mij kán die man niet eens op normale toon praten. “Fred onderschrijft ook mijn analyse en conclusies.” “Sodemieter op! Langetermijn-risico’s? Waar zijn die op gebaseerd? Wat is dat voor ongefundeerd gespeculeer?” “De langetermijneffecten van hun technologie zijn niet onderzocht.” “Gelul. Je laat je leiden door die reformatorische levensbeschouwing van je.” “Ik—” “Als ik praat, houd jij je mond, ja? Ik verwacht een gedegen analyse zonder wat-alsen die volledig uit de lucht gegrepen zijn. Man, jij praat die perfecte bedrijfsresultaten naar beneden als een geitenwollen sok met een aversie tegen winst maken. Je durft zelfs te beweren dat ...” Hij bladerde in het rapport. “Hier ... Hier beweer je dat de onderzoeksresultaten ‘weleens gemanipuleerd zouden kunnen zijn’. Wat moet ik daar nu mee?”’ “Het is toch mijn taak om—” “Godnondeju, Dijk. Alle experts zeggen dat het een briljante innovatie is, ja? En dan kom jij, een econoom die nog nat achter de oren is en geen flikker verstand heeft van biotechnologie – écht, geen flikker –, beweren dat er niets van klopt?” Marcel zweeg. “Ik verwacht dat je het rapport herschrijft. Beperk je tot de feiten, ja?”

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 September 2015 - 14:07
Leonardo, Toch nog even omdat je zo vaak hebt aangeraden bijvoeglijke naamwoorden te schrappen. :) je schreef,
Een langere intro heeft soms een nuttige functie. Zelfs bijvoeglijke naamwoorden hebben af en toe nut. Of dacht je dat kolossaal (en hoogpolig) iets sturends zeggen over het bureau c.q. het tapijt?
Ja, ik vind/denk van wel. Synoniem voor kolossaal is reusachtig - naar mijn smaak nogal over de top voor een bureau. Om die reden vind ik 'kolossale bureau' verkeerd sturend. en:
Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen.
'waadde' en 'verzwelgen' duidt al op een bepaald type tapijt - hoogpolig is mijns inziens overbodig sturend, dan wel te uitleggerig.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 September 2015 - 17:55
Schitterend. Ik kan niks vinden om over te zeuren. Volgens mij klopt alles. Alleen die hoorn op de telefoon. Het past wel in het plaatje, maar, bestaan die dingen nog? Of moet ik het verhaal een beetje terug in de tijd plaatsen (gezien het hoogpolige tapijt, enz.) ..

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
22 September 2015 - 20:34
Leonardo, Toch nog even omdat je zo vaak hebt aangeraden bijvoeglijke naamwoorden te schrappen. :) je schreef,
Een langere intro heeft soms een nuttige functie. Zelfs bijvoeglijke naamwoorden hebben af en toe nut. Of dacht je dat kolossaal (en hoogpolig) iets sturends zeggen over het bureau c.q. het tapijt?
Ja, ik vind/denk van wel. Synoniem voor kolossaal is reusachtig - naar mijn smaak nogal over de top voor een bureau. Om die reden vind ik 'kolossale bureau' verkeerd sturend. en:
Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen.
'waadde' en 'verzwelgen' duidt al op een bepaald type tapijt - hoogpolig is mijns inziens overbodig sturend, dan wel te uitleggerig.
Ha, mijn eeuwige roep om zuinig te zijn met b.n. heeft gehoor gevonden. En wat voor eentje! Het kolossale is bewust overdreven aangezet. Zegt hier iets over het intimiderende. ongenaakbare karakter van Slagter - het bureau is feitelijk metaforisch voor de afstand die de baas tot zijn ondergeschikten wil creëren. Kolossaal drukt een soort onneembare barrière uit. Vanuit de perceptie van Marcel: hij voelt zich onbetekenend in vergelijking tot het geheel van bureau en baas. Althans, dat had ik voor ogen. Hoogpolig kan wel weg, na jouw uitleg :). Bedankt voor je vasthoudendheid.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
22 September 2015 - 20:37
@schrijvenmaar - bedankt voor je altijd scherpe commentaar. @willemina - ja, ze bestaan nog. Ze zijn niet meer van bakeliet, dat niet. Bedankt voor het lezen.