Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#66 - Verwachtingen

 16 September 2015 - 12:06
Marcel opende de deur. Het kolossale bureau stond nog op dezelfde plaats, bij het raam. Slagter telefoneerde en wenkte hem met krommende wijsvinger, in één vloeiende beweging gevolgd door een gebaar naar de stoel voor zijn bureau. Hij bleef staan. Slagter bedekte het mondstuk en knipte met zijn vingers. “Zit.” Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen. “Ik bel u later vandaag terug.” Slagter legde de hoorn op het toestel. De beweging was overdreven, alsof hij zich moest losmaken van het gesprek. Hij keek langzaam op en vertrok zijn mond in een streep. “Waar ben jij godnondeju mee bezig, Dijk?” Ik zal er wel nooit aan wennen. “Hoe bedoelt u?” Slagter pakte een dossier en smeet het op tafel. “De risicoanalyse van San Monto, ja?” “De analyse is volgens de gangbare normen uitgevoerd. Fred heeft—” “We zijn een bank, ja? We financieren kansrijke ondernemingen, ja?” Volgens mij kán die man niet eens op normale toon praten. “Fred onderschrijft ook mijn analyse en conclusies.” “Sodemieter op! Langetermijn-risico’s? Waar zijn die op gebaseerd? Wat is dat voor ongefundeerd gespeculeer?” “De langetermijneffecten van hun technologie zijn niet onderzocht.” “Gelul. Je laat je leiden door die reformatorische levensbeschouwing van je.” “Ik—” “Als ik praat, houd jij je mond, ja? Ik verwacht een gedegen analyse zonder wat-alsen die volledig uit de lucht gegrepen zijn. Man, jij praat die perfecte bedrijfsresultaten naar beneden als een geitenwollen sok met een aversie tegen winst maken. Je durft zelfs te beweren dat ...” Hij bladerde in het rapport. “Hier ... Hier beweer je dat de onderzoeksresultaten ‘weleens gemanipuleerd zouden kunnen zijn’. Wat moet ik daar nu mee?”’ “Het is toch mijn taak om—” “Godnondeju, Dijk. Alle experts zeggen dat het een briljante innovatie is, ja? En dan kom jij, een econoom die nog nat achter de oren is en geen flikker verstand heeft van biotechnologie – écht, geen flikker –, beweren dat er niets van klopt?” Marcel zweeg. “Ik verwacht dat je het rapport herschrijft. Beperk je tot de feiten, ja?”

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 12:59
Leonardo, een goed voorbeeld hoe het moet. Als er een idee komt aanwaaien doe ik er mijn voordeel mee. Hier is overduidelijk wie de baas is en ook wie aan het woord. Leuke scène. Met plezier herlezen. Alleen de zin ‘Tanden zijn hard en vallen uit. De tong is zacht en blijft zitten', kan ik niet plaatsen. Een petieterig klein zeurtje: aanhalingsteken voor ‘De analyse is volgens de...’.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 14:05
Leonardo, een goed voorbeeld hoe het moet. Als er een idee komt aanwaaien doe ik er mijn voordeel mee. Hier is overduidelijk wie de baas is en ook wie aan het woord. Leuke scène. Met plezier herlezen. Alleen de zin ‘Tanden zijn hard en vallen uit. De tong is zacht en blijft zitten', kan ik niet plaatsen. Een petieterig klein zeurtje: aanhalingsteken voor ‘De analyse is volgens de...’.
Bedankt voor je fb, Dos. De tanden en de tong: een Chinees spreekwoord. Wat uit de context, inderdaad. Ik heb een vertraging ingebouwd om de intimidatie sterker te maken. Ik zal nadenken over een alternatief. Zeurtje gerepareerd. Dank je. EDIT: "Tanden zijn hard en vallen uit. De tong is zacht en blijft zitten", heb ik vervangen door een zin die er eerder stond (en daar dus nu weg is): Volgens mij kán die man niet eens op normale toon praten.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 15:59
@Leonardo, een schoolvoorbeeld inderdaad, het is meer dan duidelijk hoe de relaties liggen. Daarnaast vond ik de dialoog inhoudelijk zeer onderhoudend, bij het griezelige af. Je voegt een extra dimensie toe door cursief de gedachten van Marcel te vermelden. Het 'sodemieter op' deed mij ook plezier en de herhaling van 'flikker' in een zin krachtig. Imponerend stuk.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 19:20
Nog even @Leonardo. Ik merk dat je Slagters zinnen welgeteld vijf keer met ja laat eindigen. Hierdoor krijg ik het gevoel dat de man dwars door het scherm tegen mij zit te schreeuwen. Bijzondere ervaring. Dan creëer je nog een ander effect met de cursieve gedachtes. Los van het virulente 'gesprek', laat je mij in het hoofd van Marcel plaatsnemen. Het heeft iets intiem, ik voel me sterk betrokken, erger, ik ga zijn gedachten sturen, geef Slagter bij wijze van spreken een hoek, verscheur het dossier en loop fluitend de vrijheid tegemoet. Ben benieuwd wat anderen hiervan vinden.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 21:02
Dag, hallo, Als ik zo onbeschaafd mag zijn? Ik kom hier even om hulp vragen. Mijn struikelblok voor de opdracht is de uitdrukking 'gelijkwaardige personages'. De personages in dit verhaal lijken mij niet gelijkwaardig. De personage Slagter is in feite veel sterker. Dat betekent dus dat ik gelijkwaardig te letterlijk interpreteer. Dus ik mag concluderen dat gelijkwaardige personages bijvoorbeeld twee personages op bijvoorbeeld een werkvloer zijn? Maar de ene persoon mag mentaal veel sterker zijn dan de andere?

Geen afbeelding
pim2000

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 21:01
Hoi Leonardo, Een duidelijker contrast tussen twee personen kan ik me niet voorstellen. Goed gedaan. Het bleef voor mij geloofwaardig, zonder dat het een karikatuur werd.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 21:15
Dag, hallo, Als ik zo onbeschaafd mag zijn? Ik kom hier even om hulp vragen. Mijn struikelblok voor de opdracht is de uitdrukking 'gelijkwaardige personages'. De personages in dit verhaal lijken mij niet gelijkwaardig. De personage Slagter is in feite veel sterker. Dat betekent dus dat ik gelijkwaardig te letterlijk interpreteer. Dus ik mag concluderen dat gelijkwaardige personages bijvoorbeeld twee personages op bijvoorbeeld een werkvloer zijn? Maar de ene persoon mag mentaal veel sterker zijn dan de andere?
Jouw laatste vraag: beslist! Gelijkwaardig is ruim interpreteerbaar. Ik heb het geïnterpreteerd als twee mensen van vlees en bloed waarbij de ene niet een specifiek spraakkenmerk heeft over de ander (bijv stotteren, of een dialect). Uiteraard mogen ze wel duidelijk een verschillende persoonlijkheid hebben. Ik vat het idee van de opdracht op als onderscheid brengen in de manier van praten, zodat je zonder "label" kan herkennen wie wat zegt (woordgebruik (incl. stopwoordje); zinsstructuur; attitude, e.d.). Dat vraagt inlevingsvermogen en van wat ik van jou heb gelezen is dat niet je zwakste punt :)

Geen afbeelding
Norman R

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2015 - 23:26
Hoi Leonardo Pisano, Fijn geschreven, levensecht. Hoe Marcel dit ervaart zet je goed neer. Ik kon helemaal met hem meevoelen. En de opdracht is perfect uitgevoerd volgens mij.

Geen afbeelding
Resa

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 9:38
Hi, indrukwekkend helder geschreven. Het was alsof ik in dezelfde ruimte was. Ik voelde me plaatsvervangend ongemakkelijk ;)

Geen afbeelding
Schrijfcoach Marije Onstenk

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 12:28
Leonardo, tja Meester der dialogen, ik had van jou niet anders dan een goed stukje verwacht en je hebt aan mijn verwachtingen voldaan. ;) Wat zet je in de eerste alinea meteen Slagter al sterk neer! En dat tenenkrommende 'ja' achter elke zin. Heel goed gedaan, met veel plezier gelezen! Mooie zin: Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen.
Jouw laatste vraag: beslist! Gelijkwaardig is ruim interpreteerbaar. Ik heb het geïnterpreteerd als twee mensen van vlees en bloed waarbij de ene niet een specifiek spraakkenmerk heeft over de ander (bijv stotteren, of een dialect). Uiteraard mogen ze wel duidelijk een verschillende persoonlijkheid hebben. Ik vat het idee van de opdracht op als onderscheid brengen in de manier van praten, zodat je zonder "label" kan herkennen wie wat zegt (woordgebruik (incl. stopwoordje); zinsstructuur; attitude, e.d.). Dat vraagt inlevingsvermogen en van wat ik van jou heb gelezen is dat niet je zwakste punt :)
Dat is precies zoals ik de opdracht bedoeld heb. Dank.

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 20:12
Leonardo, ik bedenk me dat ik jouw boekje echt moet bestellen. Als dat mij onverhoopt dergelijke levensechte taferelen kan leren schilderen... Is er nog hoop denk je? Of zou ik voor eeuwig in het criptische blijven hangen. Ik zit nog een beetje te sidderen voor mijn nagalmende schreeuwscherm. Je inlevingsvermogen is ongekend.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 23:51
Leonardo, ik bedenk me dat ik jouw boekje echt moet bestellen. Als dat mij onverhoopt dergelijke levensechte taferelen kan leren schilderen... Is er nog hoop denk je? Of zou ik voor eeuwig in het criptische blijven hangen. Ik zit nog een beetje te sidderen voor mijn nagalmende schreeuwscherm. Je inlevingsvermogen is ongekend.
Elyse, mijn makke is evenzeer dat ik snel van alles aanneem bij de lezer. We zijn wellicht two of a kind :) Natuurlijk is er hoop, al is schrappen doorgaans eenvoudiger dan erbij verzinnen. Mijn voordeel is dat ik een paar geweldige klankbordlezers rondom me heen heb kunnen verzamelen die mij op het rechte spoor houden. Zonder hen zou ik nergens zijn. Leuk dat je Mosterd voor de maaltijd wilt hebben. Hier op het forum zijn diverse mensen die het hebben. Ik moet ze nog overhoren, maar dat komt wel een keer :)

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 17:00
Leonardo, In het intro staan zoveel details, dat de scene (voor mij) iets krijgt van een sketch.:
Marcel opende de deur. Het kolossale bureau stond nog op dezelfde plaats, bij het raam. Slagter telefoneerde en wenkte hem met krommende wijsvinger, in één vloeiende beweging gevolgd door een gebaar naar de stoel voor zijn bureau. Hij bleef staan. Slagter bedekte het mondstuk en knipte met zijn vingers. “Zit.” Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen. “Ik bel u later vandaag terug.” Slagter legde de hoorn op het toestel. De beweging was overdreven, alsof hij zich moest losmaken van het gesprek. Hij keek langzaam op en vertrok zijn mond in een streep. “Waar ben jij godnondeju mee bezig, Dijk?”
Ik zou het compact houden - met slechts 1 detail(het tapijt) en gelijk door naar het gesprek. Suggestie: Slagter telefoneerde en gebaarde naar de stoel voor zijn bureau. Dijk stond tot zijn enkels in het hoogpolige tapijt en vroeg zich af of hij moest gaan zitten. “Ik bel u later terug.” Slagter bonkte de hoorn op het toestel en knipte daarna met zijn vingers. ‘Zitten, Dijk. Waar ben jij godnondeju mee bezig?” Enz.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 17:00
Leonardo, In het intro staan zoveel details, dat de scene (voor mij) iets krijgt van een sketch.:
Marcel opende de deur. Het kolossale bureau stond nog op dezelfde plaats, bij het raam. Slagter telefoneerde en wenkte hem met krommende wijsvinger, in één vloeiende beweging gevolgd door een gebaar naar de stoel voor zijn bureau. Hij bleef staan. Slagter bedekte het mondstuk en knipte met zijn vingers. “Zit.” Hij waadde door het hoogpolige tapijt alsof het hem ieder ogenblik kon verzwelgen. “Ik bel u later vandaag terug.” Slagter legde de hoorn op het toestel. De beweging was overdreven, alsof hij zich moest losmaken van het gesprek. Hij keek langzaam op en vertrok zijn mond in een streep. “Waar ben jij godnondeju mee bezig, Dijk?”
Ik zou het compact houden - met slechts 1 detail(het tapijt) en gelijk door naar het gesprek. Suggestie: Slagter telefoneerde en gebaarde naar de stoel voor zijn bureau. Dijk stond tot zijn enkels in het hoogpolige tapijt en vroeg zich af of hij moest gaan zitten. “Ik bel u later terug.” Slagter bonkte de hoorn op het toestel en knipte daarna met zijn vingers. ‘Zitten, Dijk. Waar ben jij godnondeju mee bezig?” Enz.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 20:58
@Virtuoso - bedankt voor het lezen @janp Er zijn meer wegen die naar Rome leiden en je suggestie zou ik overnemen als ik minder woorden zou hebben gekregen voor het fragment. In dit geval heb Ik de introductie bewust "lang" gemaakt en van details voorzien om de lezer in de juiste gemoedstoestand te brengen. De intro kleurt de personages en daarmee hun spraak. De gang door het hoogpolige tapijt is een soort van logische apotheose. Overigens was een dergelijke manier van een kantoor inrichten al honderd jaar gelden een truc om de afstand tot werknemers te vergroten. Met de afstand tot het bureau en het hoogpolig tapijt zonk hen haast letterlijk de moed in de schoenen om om opslag te vragen en hun voornemens stierven een stille dood ... Marcel is geïntimideerd maar weert zich toch, en dat zegt iets over zijn karakter. Merk op dat ik in deze scène geen dialooglabels heb gebruikt.

Profile picture for user RichardOtten
RichardOtten

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 21:50
Met plezier gelezen. Slagter doet me denken aan een leraar die ik vroeger had... Dank dat je die herinneringen weer bij me oproept ;)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 16:34
De repeterende -JA?- van Slagter doet het hem. :nod: Duidelijk een persoon om een hekel aan te hebben. Mooi is dat men dat als lezer vanzelf krijgt en dus invult voor de HP terwijl die er niets van laat merken. [Marcel opende de deur.] Mag ik vragen wat de eerste zin toevoegt aan het verhaal? M.i. is het al duidelijk dat Marcel door een deur heen komt om in een ruimte te komen. Marcel de deur laten sluiten om het verschil van klasse/ rangorde aan te geven? Een goed geschreven verhaal vooral omdat iedere lezer zo'n ongemakkelijke situatie wel herkent.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 September 2015 - 18:10
Leonardo, je schreef
@janp Er zijn meer wegen die naar Rome leiden en je suggestie zou ik overnemen als ik minder woorden zou hebben gekregen voor het fragment.
Schrijven is toch de weg van de minste woorden - vooral als ze bijvoeglijk zijn :)

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 September 2015 - 18:27
Leonardo, je schreef
@janp Er zijn meer wegen die naar Rome leiden en je suggestie zou ik overnemen als ik minder woorden zou hebben gekregen voor het fragment.
Schrijven is toch de weg van de minste woorden - vooral als ze bijvoeglijk zijn :)
Natuurlijk :) Een langere intro heeft soms een nuttige functie. Zelfs bijvoeglijke naamwoorden hebben af en toe nut. Of dacht je dat kolossaal (en hoogpolig) iets sturends zeggen over het bureau c.q. het tapijt? ;)

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 September 2015 - 21:12
Ik ben wel een beetje afgeleid omdat ik steeds het idee heb dat ik naar je billen zit te kijken :confused: ... De scene komt akelig echt op me over met al die reuze irritante 'ja?'s. Alleen de eerste alinea vond ik (voor jouw doen) wat moeizaam lezen; als ik zo vrij mag zijn ... - ik denk dat je 'dezelfde plaats' toevoegt om te laten weten dat Marcel hier vaker was (en zodat je de plaats van bureau kunt noemen zonder dat wij je direct van infodumpverdenken), maar het wekte bij mij de indruk dat Marcel eigenlijk verwacht had dat het verplaatst zou zijn, ik ging het verhaal dus in met verwachting dat het niet-verplaatst-zijn van het bureau relevant was voor het verhaal, terwijl voor de setting juist sprekend is dat dat enorme bureau daar altijd staat. -de 'krommende wijsvinger' vind ik gewoon niet mooi. Kan aan mij liggen, hoor. Ik neem aan dat het betekent dat het wenken uit het krommen bestaat, maar dan nog denk ik dat het een gekromde wijsvinger is. -ik heb nog nooit gezien of gedacht dat iemand het mondstuk van de telefoon met dezelfde hand afdekt als waarmee hij de hoorn vasthoudt. Ik geloof ook niet dat ik het zou kunnen. Wellicht zijn Slagters handen zo groot dat hij het wel kan, maar ik bleef heus even hangen, omdat ik net in gedachte een hand voor de hoorn gehouden zag worden, die direct ook moest knippen. Maar goed, welllicht kwam het allemaal gewoon door dat rare plaatje naast die eerste alinea ;)