Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#66 - Marktdag, wasdag

Het zou bijna dertig graden worden vandaag, dus was Johanna al vroeg naar de markt gegaan. Piet had altijd fruit van goede kwaliteit voor een redelijke prijs. “Wat mag het vandaag zijn, mevrouwtje?” “Twee trossen druiven, zonder pit.” “Zou ik niet doen, mevrouw. Kijk, ik heb ze wel, maar dan hebbe ze geen karakter.” Hij trok de huid onder zijn oog met zijn korte, dikke wijsvinger iets omlaag. “Geen pit, snap-u?” “Ze zijn voor mijn man. Die verafschuwt pitten.” “Hij heeft anders wel een wijffie met pit wete te strikken. Beter dan net. Mensenlief, komt me hier net zo’n dame, u weet wel, kouwe kak met zo'n fruitmand op d’r noot,” zei hij, terwijl hij met zijn handen een denkbeeldige sombrero bij de rand vastpakte. “Begint me te ouwenelen dat ze appelen had met wurrempies. Die had ze bij mij gekocht, zei ze. Ik denk, dat is een haarlemmerdijkie. Nou ken ik niet zeggen dat ik al die appelen persoonlijk opwrijf, maar wurrempies, nee, heb ik nooit klachten over gehad.” “Kom nou maar op met die trossen, kletsmajoor.” “Werkelijk waar niet. Ik zal niet zeggen dat ik moeders liefste ben, maar belazeren doe ik me klanten nooit. Ik heb ’r subiet d’r geld teruggegeven. Ze wou liever nieuwe appelen, maar ik zei dat ik geen wurrempies meer kon missen." Johanna lachte hoofdschuddend. Terwijl Piet de trossen in een zak deed, vroeg ze hoe het met de handel ging. “Buitengewoon. ‘Vrolijk weer geeft vrolijke klanten,’ zei me vader altijd. Kijk, vrolijke klanten geven geld uit. De economie draait als een dolle, dus me troel klaagt niet.” “Dus als het regent of koud is …” “Dan is het iets minder buitengewoon.” Hij lachte en reikte de zak aan. “Doe maar twee eurootjes.” Johanna pakte haar beurs. “Sorry, ik heb alleen maar kleingeld.” Ze telde het bedrag in zijn hand uit. “Geld is geld. Als ik kieskeurig zou weze, kom ik nooit aan mijn tweede miljoen.” “Kijk aan.” “Het eerste is mislukt. Heeft mijn eerste vrouw voor gezorgd. Die gaf het al uit voor ik het had verdiend.” “Geen type van zuinigheid-met-vlijt?” “O, vlijtig was ze wel. Praat me d’r niet van. D’r wasmachine maakte overuren. Na elke marktdag had ze het bed van schone lakes voorzien.” “Een keer per week de lakens verschonen is vrij normaal, hoor.” Piet knikte. “Dat bedoel-ik maar. Doet mijn huidige vrouw ook.”

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Op verzoek van Dos. Scène is iets langer dan 350w, met excuses. Context: Johanna is een boerin, een ondersteunend personage die metaforisch de gewone burger representeert. Piet is een toevallige voorbijganger die later nog een keer opduikt.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Leonardo, Een heerlijke uiteenzetting van de groenteman. Wat me wel opvalt is dat je meent uit te moeten leggen wie Johanna en Piet zijn. Voor mij was dat niet nodig, vooral omdat een voorbijganger niet meer is dan een gegeven. Toch? Ik heb wel een zeurtje: Omdat je de groenteman zo goed hebt uitgewerkt is Johanna niet echt vormgegeven. In het kader van de opdracht moest je twee duidelijke figuren neerzetten. In mijn ogen is dat in het geval van Johanna niet zo duidelijk gelukt. De groenteboer is duidelijk met zijn eigenaardigheden. Johanna is een beetje dertien in een dozijn. Dit maakt het verhaal overigens niet minder goed, want ik heb er van gesmuld. Maar in het kader van de opdracht vroeg ik af of je er mee weg komt

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Leonardo, leuke marktdialoog tussen de joviale groenteboer :o en een ietwat stijve mevrouwklant. Grappig dat druiven met pit pittiger zouden zijn. Ik zal er voortaan rekening mee houden. Wat een mens hier op SOL allemaal kan leren!

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Pim - bedankt voor het lezen. Johanna is in voorgaande hoofdstukken van het ms al uitgebreid aan de orde gekomen. In dat kader past de scène niet zo in deze opdracht. Het ging me ook meer om te laten zien dat het Amsterdamse accent niet veel fonetische spelling behoeft, hoewel hier kennen (ipv kunnen), me ipv mijn en af en toe een weggelaten "n" (wete, lakes) aan de ruime kant is aangezet.
Dag Leonardo, leuke marktdialoog tussen de joviale groenteboer :o en een ietwat stijve mevrouwklant. Grappig dat druiven met pit pittiger zouden zijn. Ik zal er voortaan rekening mee houden. Wat een mens hier op SOL allemaal kan leren!
Ik zou die Amsterdamse ouwehoer maar met een zak zout nemen :)

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Leonardo Pisano, De marktman heb je treffend neergezet. Hij deed me denken aan een aflevering van Wie van de Drie, van lang geleden. Leuk om te lezen, grappig. De opdracht komt m.i. minder goed in terug.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
[Het zou bijna dertig graden worden vandaag, dus was Johanna al vroeg naar de markt gegaan. Piet had altijd fruit van goede kwaliteit voor een redelijke prijs] Wij hebben in het verleden gecommuniceerd en mij laten zien wat show don't tell inhoudt en daarom verbaasd deze opening mij omdat het m.i. tellerig overkomt. Sugg.- De zon staat nog niet hoog maar produceert al zweetdruppels op haar voorhoofd, Johanna is blij dat ze zo vroeg op pad is gegaan.- ?? Zoiets dus... ;) De scene zelf maakt duidelijk dat het zich op de markt afspeelt en dat het fruit bij Piet van goede kwaliteit is en voor een redelijke prijs. Wellicht heb jij een andere bedoeling met deze opening?

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Tja - er zijn wat zaken aangepast, inderdaad. @Norman - bedankt voor het lezen. Het gaat in dit geval om het Amsterdams. @Marie - het is een scène uit een groter geheel. Daarin zijn hele andere zaken aan de orde (de economische crisis) en het is belangrijk dat de lezer een mind-reset krijgt over de locatie en aard van de scène. De lezer moet af en toe op adem komen. Humor is in deze een wapen als tegengif voor de voorgaande spannende scènes. Als losse scène ben ik met je eens dat het anders zou kunnen / moeten. Tell is het m.i. niet. Ik zie TELL als instructie van de lezer hoe hij moet denken, voelen, etc. Dat is hier niet het geval. De tekst is beschrijvend, neutraal. [NB: de tweede zin "showt" dat Johanna er vaker komt, het daarmee voor de hand ligt dat het in de buurt is van waar ze woont en dat ze Piet van vorige bezoeken kent.] Overigens zie ik jouw SUGG niet als show, maar nog steeds als tell, zij het in beelden. Hoe belangrijk is het om het weer te laten zien in het verhaal, is de kernvraag.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke realistische dialoog. Ik verbaasde me juist over de introductie van Piet. De opmerking over het weer maakte dat ik direct een gevoel bij de setting had (gevoel van herkenning), maar de zin over Piet daar direct op volgend lijkt er maar zo los tussen te hangen voor mijn gevoel. Hij sluit niet echt aan bij het vorige en is overbodig voor het volgende. Waarom staat die zin daar?

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke realistische dialoog. Ik verbaasde me juist over de introductie van Piet. De opmerking over het weer maakte dat ik direct een gevoel bij de setting had (gevoel van herkenning), maar de zin over Piet daar direct op volgend lijkt er maar zo los tussen te hangen voor mijn gevoel. Hij sluit niet echt aan bij het vorige en is overbodig voor het volgende. Waarom staat die zin daar?
Zie #8 - de [NB]

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
hmmm ... ja ik geloof wel dat ik hem snap maar op een of andere manier vind ik de tweede introducerende zinnen samen nog steeds een beetje net niet lekker - wellicht ook omdat ik nei tin het verhaal zit zoals het geheel geschreven is

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijvenmaar: het was een quick & dirty post om het Amsterdams van Piet tegenover dat van Dos' verhaal te zetten. Ter leringh ende vermaeck. Mss had ik het buiten #66 moeten laten.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Plezierig geschreven verhaaltje met licht aangezet Amsterdams plat. Evenals in mijn verhaal niet consequent doorgevoerd. Precies voldoende om de marktsfeer in te kleuren. Jij legt de accenten anders dan ik gedaan heb. Als ik die van jou zou overnemen en jij die van mij, zou het Amsterdams dialect nog verder uitgediept worden. Maar dat zou naar mijn smaak iets teveel van het goede zijn. Als de rest van je boek even plezierig geschreven is, gaat het vast een bestseller worden. Ik zal voor je duimen.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Dos - dank je. Die duimen van jou zijn krachtige tengels, dus wie weet wat die bewegingen teweegbrengen. Je triggerde om dit verhaaltje te plaatsen en ik ben het met je eens dat een mix te veel van het goede zou zijn. Bestsellers zijn in mijn waarneming meer door marketing dan door kwaliteit gedreven. Ik heb sluwe plannen en zal me flink laten horen :).

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Dos - dank je. Die duimen van jou zijn krachtige tengels, dus wie weet wat die bewegingen teweegbrengen. Je triggerde om dit verhaaltje te plaatsen en ik ben het met je eens dat een mix te veel van het goede zou zijn. Bestsellers zijn in mijn waarneming meer door marketing dan door kwaliteit gedreven. Ik heb sluwe plannen en zal me flink laten horen :).
Sorry Leonardo, dat ik zo heb zitten zeuren om dit stukje geplaatst te krijgen. Je was ook zo onwillig. Ik ben heel benieuwd hoe jouw sluwheid gestalte gaat krijgen. Al mijn vrienden hebben al toegezegd dat ze het boek van me willen lenen. Dat schiet lekker op. Wanneer ligt het in de bieb?