Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 65 Minnelijke schikking

'Goedemorgen, kan ik dat zo zeggen?' 'Morgen, avond, middag; allemaal goed. Het begrenzen is menselijk.' 'U bent coulant, mevrouw...?' 'Dat klopt. Soms ben ik een slak. Noemt u mij vandaag maar Dolorita. Wat brengt u tot mij?' 'Ik wilde graag een stukje van u vrijmaken. U bent kostbaar.' 'Vrijmaken wordt lastig. Wat deed u daar?' 'Ik probeerde iets van u af te breken, maar u zit nogal vast.' 'Aan het ruimtelijke ja. De mens heeft mij getallen en namen gegeven. Muren.' 'Vallen die op te blazen? Waarmee?' 'Met kleur- of springstoffen, wat maakt het onderscheid? U wilt mij doorgronden. Maar denkt u soms dat er een verschil zal ontstaan tussen wat u lospeutert en wat overblijft? Met welke wapens denkt u te kunnen bemiddelen tussen mij en mij?' 'Ik geef toe dat ik mij tamelijk machteloos voel. Valt er geen compromis met u te sluiten? Is er een oplossing?' 'U zult mij moeten nemen. Alleen in het niets los ik op. Ga gerust uw gang.' 'Heeft u wel een geslacht? Hoe brengt u zichzelf eigenlijk teweeg?' 'Kunt u misschien even ontspannen? Neem mij, ik heb genoeg van mijzelf in huis.' 'Waarom kan ik het niet, u bent... u bent zo onbereikbaar...' 'Zuchten mag, ze doen het allemaal. Ik maak er geen punt van. Maar neem mij, geniet van het uitzicht op het onuitputtelijke, verlos de betekenisloosheid.' 'U bent...' 'Shhhhhh, uw woorden zijn bijna op. U heeft er nog drie. Schenk mij de overige drieëndertig. U heeft mij leren tellen, denken, maar ik wil mijn grenzeloosheid terug. Alstublieft, neemt u mij, voor nooit gevoerde gesprekken.' '...verrukkelijk..., u was...'

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Elyse, met een stralende glimlach ben ik aan het decoderen geslagen, geïmponeerd door zoveel listig raffinement. Laat ik vooropstellen dat ik blij ben dat jij en je berg weer een zijn geworden en rukwinden geen vat meer op je hebben, met uitsluiting van de lokale. Dit bericht is, als het goed is, ook door een bladerdek in Vietnam gedrongen. Wij beraden ons nog op een glitterbom. :) PS: Dank voor je wegdroomstukje.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
wauw.....hier wordt ik blij van....woorden die meer betekenen dan wat ze letterlijk zeggen. een verhaal om zeker meer dan een keer te lezen en steeds een laagje dieper te zakken. Love it :)

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Elysevdr, Raadselachtig. Om de zoekmachine er even buiten te laten. Gevoelsmatig lijkt het te gaan over een stad of berg of iets. Ik kan het nog niet helemaal duiden. Maar de vraag is of dat altijd moet. Het leest mooi. Mystiek.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Deze tekst intrigeert. Wie spreekt met wie? Het wordt jammer genoeg niet duidelijk. Dat is een keuze, maar daardoor krijg je het gevoel dat het verhaal niet op zichzelf staat. Ik zou een hint nodig hebben om het te begrijpen. Ik maak er niet uit dat het gaat om een berg. De dialoog is hoe dan ook boeiend.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@elyse Ik ben wat minder enthousiast. Ik snap dat er meer staat dan wat er letterlijk wordt verwoord, maar het is me te cryptisch. Grappig, dat is precies mijn makke. Ik leg het weg, en lees het later nog een keer. Het is poëzie verpakt in proza, wellicht.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat ik grappig vindt is dat je me ondanks je prettige en makkelijk te volgen schrijfstijl totaal laat verdrinken in je verhaal. Woorden worden zinnen. Die snap ik nog, maar waar de zinnen een verhaal vormen mis ik de plot.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Elysevdr, Ik vond het ook een leuk stukje om te lezen. Mysterieus, dat is het. En dat blijft het. Het deed me denken aan een computer.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mili: een stralend glimlachende Mili is mij goud waard! Zo heerlijk dat je mijn listige codes herkent ;-) (Mijn smileys doen het hier niet meer. Ben zeker te lang weggeweest. Maar ik smile van oor tot oor.) Ik hoop dat het bladerdek in Vietnam niet al te ondoordringbaar is en dat het allemaal goed gaat daar. Ik neem snel tijd voor ongevoerde gesprekken en wacht met spanning op de glitterbom. <3

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@han73: Je hebt me door... :-) Het kan niet iedereen bekoren meer dan een keer te lezen en steeds een laagje dieper te zakken, maar wie er van houdt hoop ik er blij mee te maken. Jouw reactie maakt mij blij, daar doe ik het voor! @Annemieke: Zo raadselachtig is het niet. Het is het gegeven dat moeilijk te bevatten is. Wie lukt het nu het fenomeen 'tijd' te doorgronden? Ik heb er een gesprek aan gewaagd, je weet maar nooit wat het aan verheldering kan opleveren. Vervang 'stad' of 'berg' maar eens door 'tijd'. Het blijft nadenken, dat wel. Maar dat is ook eigenlijk de bedoeling. ;-) Probeer je het? Ik ben benieuwd! Dank voor jouw tijd en reactie.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben blij dat je weer aan de berg hangt! :D Mysterieus als altijd maar wederom intrigerend. Ik haal eruit dat de HP een gesprek heeft met Vadertje tijd. Misschien Moedertje drukdrukdruk die om tijd vraagt of zelfs een time-out? Ik zou het kunnen lezen als een liefdevolle, respectvolle, echtelijke ruzie. De cijfers drie en drieëndertig kan ik niet goed plaatsen. :? Blijf je weer een poosje bij ons? :nod:

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gek eigenlijk. Ik zie tijd altijd als een gevangenis met een open deur. Sterker nog. Geen muren, geen tralies, geen deuren. En toch zit je vast.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Odile: Dank voor jouw oprechte reactie. Het verhaal staat buiten de opdracht om inderdaad niet helemaal op zichzelf. In dat geval had ik er wel een extra hint aan toegevoegd, misschien in de titel of in een eerste benadering. Maar binnen de gegeven opdracht leek me dat eigenlijk niet noodzakelijk. In die zin was het niet mijn bedoeling of keuze mysterieus te zijn. Ik zit hier dan wel op een berg, maar die hoeft zich nu ook weer niet overal mee te bemoeien. :-) Hierbij dus mijn hint: het personage dat tijd wil vrijmaken spreekt met de tijd. ('Ik wilde graag een stukje van u vrijmaken. U bent kostbaar.') Schept dat wat duidelijkheid? Ik hoop stiekem dat je me in dat licht nog eens leest... @Leonardo: het 'cryptische' zit hem hier in het moeilijk te doorgronden fenomeen 'tijd'. Ik denk daar vaak over na. Een gesprek met hem/haar aangaan vond ik een uitdaging ;-) Zie ook mijn reacties hierboven voor wat meer duidelijkheid. Dank voor jouw tijd en aandacht waaraan ik veel waarde hecht. Ik hoop dat ik je bij een herlees toch nog een beetje kan bekoren... @Pim: Dank voor jouw reactie. Een beetje verdrinken kan leerzaam zijn, misschien komt het plot alsnog bovendrijven. Neem er de tijd voor... @Norman: Ook een computer is een wonderlijke interpretatie. Interssant. Kan je me daar iets meer over vertellen? Dank voor je positieve reactie!

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje: Wart fijn dat dat je blij maakt... :-) (Hoe krijg ik die smileys nu toch weer aan de praat?) Jij hebt het er helemaal goed uitgehaald, was ik toch niet helemaal wazig, oef. 'Een liefdevolle, respectvolle echtelijke ruzie' vind ik een prachtige interpretatie. Echt Marietje waardig. Als we met iemand een ambivalente relatie hebben, is het wel met de tijd... (Als je mijn woorden telt zijn dat er 267, inclusief de drie woorden die hp nog kreeg. We kregen er driehionderd van Odile. De resterende drieëndertig woorden heb ik aan de tijd geschonken. Wel bewust voor al die drietjes gekozen. Mijn wiskundige afwijking, niet teveel op letten.) Dank voor jouw fijne reactie, ik zal proberen af en toe op te komen dagen. <3 @ Annemieke: De tijd heeft aanvankelijk ook geen muren, ze zijn het bouwsel van de 'condition humaine'. ;-)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ryn! Een 7,7,7 haiku uit Vietnam! (Of is het dan geen haiku meer?) Hoe dan ook, hij is prachtig en ik ben nu een blozende smiley. Pas goed op jezelf...

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Norman: Ook een computer is een wonderlijke interpretatie. Interessant. Kan je me daar iets meer over vertellen? Dank voor je positieve reactie!
Ik dacht dat je verhaal voor opdracht 66 was, en zo heb ik het toen gelezen. De computer haalde ik uit o.a. de volgende zaken: - Het begrenzen is menselijk - Soms ben ik een slak. - De mens heeft mij getallen en namen gegeven. - ik heb genoeg van mijzelf in huis. Maar het was een wilde gok want er staat net zoveel in het verhaal wat ik niet met een computer kan linken.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Waaide je eindelijk weer eens langs, had ik het bijna gemist ... Het was voor mij volstrekt duidelijk een gesprek met de tijd en ik heb gelachen om je spel met het opgegeven woordenaantal, maar toch heb ik bovenal weer het idee dat ik iets mis ... 't zal aan mij liggen.