Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#65 scene uit een huwelijk

12 September 2015 - 11:47
'Zal ik je thuisbrengen?' vraag ik aan mijn vriend Nick. 'Nee, jij hebt al drie wijntjes op,' zegt mijn vrouw terwijl ze met de lege glazen naar de keuken loopt. 'Ik breng hem weg.' 'Het genoegen is geheel aan mij,' roept hij haar na. Ik schuif Bags Groove van Miles Davis in de cd-speler en selecteer mijn favoriete nummer: Doxy. Vier minuut vijfenvijftig. Na zes keer luisteren moet ze terug zijn, ik concentreer me op de muziek, Nick heeft me uitgelegd hoe de opvolging van de akkoorden werkt. Ik herken het en tap mee op de leuning van de bank, toch kan ik het niet laten op de klok te kijken. Na de zesde keer Doxy druk ik op stop, de huiskamer zwijgt en ruist na. De grote wijzer schuift over de kleine heen, een beetje trillend, alsof hij bang is aan een nieuwe dag te beginnen. De klok tikt door, steeds harder. Ik streel het leer van de bank. Koud. Ze rijdt de straat in en remt abrupt, de auto staat scheef in het parkeervak. 'Wat bleef je lang weg.' 'We hebben nog even gepraat.' 'Waarover?' Ze haalt haar schouders op. 'Ben je met hem mee naar binnen gegaan?' 'Natuurlijk niet. Laten we gaan slapen, ik ben moe.'

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2015 - 12:24
Hoi Janpmeijers, Je verwerkt hier heel mooi enkele geslachtelijke generalisaties. Verder heeft het stukje een fijne opbouw, leest gemakkelijk weg.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2015 - 21:25
Lekker gedaan. De tijd gevangen in de muziek van Miles Davis. Dat je deze dan nog zes keer afspeelt ook maakt het helemaal mooi. De angst dat zijn vrouw vreemd gaat heb je daarmee mooi gevangen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2015 - 23:02
'Zal ik je thuisbrengen?' vraag ik aan mijn vriend Nick. 'Nee, jij hebt al drie wijntjes op,' zegt mijn vrouw terwijl ze met de lege glazen naar de keuken loopt. 'Ik breng hem weg.' 'Het genoegen is geheel aan mij,' roept hij haar na.
Meestal ga ik volledig op in je verhaal maar hier had ik mijn vragen. -Waarom niet: 'Nee, jij hebt al drie wijntjes op.' Mijn vrouw brengt de lege glazen naar de keuken. 'Ik breng hem weg.'? -Welk genoegen? Ik vind het een vreemde reactie van Nick. Het zal hem waarschijnlijk niets uitmaken wie hem wegbrengt of bedoel je dat ermee? -Waarom gebruik je ipv hij niet de naam Nick. Ik vind dit verwarrend: welke hij?- en moest herlezen. Goede sfeer, mooie details om de toenemende ongerustheid van de HP weer te geven. :thumbsup:
De grote wijzer schuift over de kleine heen, een beetje trillend, alsof hij bang is aan een nieuwe dag te beginnen.
Geef je hiermee aan dat het na twaalven is? Betekent dit dat ze later thuiskomt dan de verwachte tijd? Als lezer weet ik immers niet hoe laat de vrouw is vertrokken.
Ze rijdt de straat in en remt abrupt, de auto staat scheef in het parkeervak.
Hoe ziet de HP dit? Voor mij een te groot sprongetje.
' Wat bleef je lang weg.' 'We hebben nog even gepraat.' 'Waarover?' Ze haalt haar schouders op. 'Ben je met hem mee naar binnen gegaan?' 'Natuurlijk niet. Laten we gaan slapen, ik ben moe.'
Goede, alleszeggende dialoog. :thumbsup: Ik verwacht dat het een scene is uit een groter verhaal anders vind ik het einde te open. Wellicht gaat ze eerst douchen met een smoes zodat de HP het zeker weet en de lezer ook. Maar ik wil als lezer nu eenmaal graag meer duidelijkheid hoewel ik zelf een conclusie moet kunnen trekken.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 9:38
Miles Davis - lang niet meer geluisterd. Goed idee. Het stukje deprimeert me een beetje. Het is een heel goed sfeerstukje, het wachten duurt merkbaar lang. Ik probeer het me voor te stellen. In deze stilte lijkt mij dat er een soort van wantrouwen naar voren te komt.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 11:29
'Zal ik je thuisbrengen?' vraag ik aan mijn vriend Nick. 'Nee, jij hebt al drie wijntjes op,' zegt mijn vrouw terwijl ze met de lege glazen naar de keuken loopt. 'Ik breng hem weg.' 'Het genoegen is geheel aan mij,' roept hij haar na.
Meestal ga ik volledig op in je verhaal maar hier had ik mijn vragen. -Waarom niet: 'Nee, jij hebt al drie wijntjes op.' Mijn vrouw brengt de lege glazen naar de keuken. 'Ik breng hem weg.'? -Welk genoegen? Ik vind het een vreemde reactie van Nick. Het zal hem waarschijnlijk niets uitmaken wie hem wegbrengt of bedoel je dat ermee? -Waarom gebruik je ipv hij niet de naam Nick. Ik vind dit verwarrend: welke hij?- en moest herlezen. Goede sfeer, mooie details om de toenemende ongerustheid van de HP weer te geven. :thumbsup:
De grote wijzer schuift over de kleine heen, een beetje trillend, alsof hij bang is aan een nieuwe dag te beginnen.
Geef je hiermee aan dat het na twaalven is? Betekent dit dat ze later thuiskomt dan de verwachte tijd? Als lezer weet ik immers niet hoe laat de vrouw is vertrokken.
Ze rijdt de straat in en remt abrupt, de auto staat scheef in het parkeervak.
Hoe ziet de HP dit? Voor mij een te groot sprongetje.
' Wat bleef je lang weg.' 'We hebben nog even gepraat.' 'Waarover?' Ze haalt haar schouders op. 'Ben je met hem mee naar binnen gegaan?' 'Natuurlijk niet. Laten we gaan slapen, ik ben moe.'
Goede, alleszeggende dialoog. :thumbsup: Ik verwacht dat het een scene is uit een groter verhaal anders vind ik het einde te open. Wellicht gaat ze eerst douchen met een smoes zodat de HP het zeker weet en de lezer ook. Maar ik wil als lezer nu eenmaal graag meer duidelijkheid hoewel ik zelf een conclusie moet kunnen trekken.
Marietje, Ja,het is een scene uit een groter geheel - en voor deze opdracht aangepast. Nick is gek op de echtgenote van de HP vandaar zijn 'genoegen'. In het 'origineel' staat niet 'mijn vrouw' maar haar naam. Dat vond ik voor deze opdracht te verwarrend. 'Hij' is steeds vriend Nick want het is geheel in de 1e persoon en de echtgenote is steeds 'ze' of haar naam. Ja het is inmiddels na 12 uur -dat blijkt idd niet uit dit fragment. Over wat je het te grote sprongetje noemt: ik schrijf altijd in mijn huiskamer en gebruik dat ook als decor inclusief het straatbeeld - ik zie dus wie er vertrekt en thuiskomt en hoe er geparkeerd wordt. De slot dialoog - het is wat er staat. De HP is idd achterdochtig, maar de echtgenote liegt niet (dat blijkt uit het groter geheel) dank voor je uitgebreide reactie.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 11:36
Miles Davis - lang niet meer geluisterd. Goed idee. Het stukje deprimeert me een beetje. Het is een heel goed sfeerstukje, het wachten duurt merkbaar lang. Ik probeer het me voor te stellen. In deze stilte lijkt mij dat er een soort van wantrouwen naar voren te komt.
Annemieke, HP luistert het nummer 6 keer, dat is dus de tijd die nodig is om Nick thuis te brengen - (dat Hp dat 'uitrekent' zegt ook iets over zijn achterdocht, hoop ik). Na de 6e keer verstrijken er hooguit een paar minuten, in de stilte lijkt dat langer, en Hp voedt zijn achterdocht. Dank voor je reactie.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 11:37
Meta Boonstra, dank je. En heel fijn dat je meegaat in de achterdocht van de HP. (1e persoon is een heerlijk onbetrouwbaar perspectief :) )

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 12:01
Goed geschreven verhaal, Janp. Het komt helemaal binnen. De laatste zin sluit naadloos aan op het voorgaande. Ik wil dat ze liegt dat ze scheel ziet.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 13:45
' Ja,het is een scene uit een groter geheel - en voor deze opdracht aangepast.
Dan heb ik niets gezegd maar wil ik graag het geheel eens lezen. :nod: Ik vond het -jouw verhalen 'kennende'- al onzorgvuldig, incompleet en dus vreemd. ;)

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 16:30
@janp, zoals @Marietje aanhaalde, voelde ook voor mij ['Het genoegen is geheel aan mij,' roept hij haar na.] bevreemdend aan. Ik heb je reactie hierop gelezen maar vind het nog steeds een 'ongelukkige combi' waardoor ik heen en weer scrolde om te begrijpen. Je oog voor details blijft prachtig zoals de trillende wijzer.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 16:46
@Janp - ik ben het grotendeels met Marie eens in #6. "Het genoegen is geheel aan mijn kant" was me wel duidelijk. Mss is dit een mannending ... @Meta #11 - "Achterdocht, nog drie stoelpoten te gaan in deze relatie" vind ik subliem. Mag ik die huren voor een volgend verhaal? :)

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 16:54
Het gevoel van afhankelijkheid komt hier goed naar voren. Ik voelde de spanning van de hp en ik kreeg het idee dat zijn wantrouwen terecht was.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 September 2015 - 17:30
De tijd mooi ingevuld. Ook ik ben het met de vorige legers eens dat 'Het genoegen ...' niet helemaal past. Het is dan wel jouw verhaal, maar je kunt mij niet wijs maken dat ze alleen gepraat hebben. Hij is niet voor niets ongerust. Ja, als het een stukje uit een langer verhaal is, dan kan ik er natuurlijk niets over zeggen.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2015 - 19:33
@Meta #11 - "Achterdocht, nog drie stoelpoten te gaan in deze relatie" vind ik subliem. Mag ik die huren voor een volgend verhaal? :)[/quote] @Leonardo Ja, die mag je huren. Ik voel me vereerd ;)

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2015 - 8:53
Zoals ik het las is hij achterdochtig, in toenemende mate. Zij haalt daarom haar schouders op, want het is niet de eerste keer dat hij achterdochtig reageert en zij is niet van plan om te veranderen.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2015 - 11:16
Hij vertrouwt het eigenlijk niet, zij gaat er niet op in. Speelt zij met de waarheid? Gelukkig neemt hij de tijd voor Miles Davis, dat is een groot genoegen voor de oren en ziel.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2015 - 14:31
Zoals ik het las is hij achterdochtig, in toenemende mate. Zij haalt daarom haar schouders op, want het is niet de eerste keer dat hij achterdochtig reageert en zij is niet van plan om te veranderen.
Odile, fijn dat je dat detail eruit haalt. Dank voor je reactie. Tja en Maddbrug ook bedankt voor het lezen en de feedback

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2015 - 20:13
Natuurlijk niet, ze gaat toch niet bij die vriend naar binnen, eerder andersom. Leuk stukje, je schetst zo'n duidelijk beeld van opkomende en wegdrukkende jaloezie, zonder echt de woorden in de mond te nemen. Super te lezen

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2015 - 21:11
Ik ben heel benieuwd hoe de andere scenes uit dit huwelijk eruit zien en gaan zien. Want het is hopelijk toch niet zo dat deze vrouw zo over hem heen blijft lopen? Invoelend geschreven.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 September 2015 - 11:16
Ik ben heel benieuwd hoe de andere scenes uit dit huwelijk eruit zien en gaan zien. Want het is hopelijk toch niet zo dat deze vrouw zo over hem heen blijft lopen? Invoelend geschreven.
Resa, Dank voor je reactie, het komt goed (hoop ik :) )