Beste leden van de Jury, beste toehoorders in de zaal. Nooit heb ik gedacht een Nobelprijswinnaar te mogen ontmoeten, laat staan zelf deze prijs te winnen. Toch is precies dat de reden dat ik achter deze desk sta. Vanavond neem ik hier de ig Nobelprijs in ontvangst. Namens ISTAT heb ik 25 jaar lang Italiaanse statistieken berekend. Ik voorspelde de verwachte economische groei, bestudeerde het gemiddelde opleidingsniveau per regio én berekende of de begroting van Berlusconi in de pas liep met de werkelijkheid (wat natuurlijk nooit zo was). Ik word een dagje ouder en even leek het erop dat ik na mijn pensionering als een onbekende grijze muis van het strijdtoneel zou verdwijnen. U snapt dat ik dit als gepassioneerde Italiaan koste wat kost wilde voorkomen. Ik ging dan ook op zoek naar een idee dat te gek voor woorden was, maar waar de hele wereld tot in lengte van dagen over zou praten. Ik neem u graag mee op reis langs mijn gedachtespinsels van destijds. Samen met mijn collega was ik ondergedompeld in een gure nachtclub in Napels toen mijn geniale plan ontstond. Het gesprek moet ongeveer zo verlopen zijn die avond: "Hoeveel geld gaat er om in de Italiaanse prostitutie?" Giovanni mijn collega, een wandelend excell-bestand, noemde een bedrag met negen nullen. "Hoeveel is de geschatte omzet in de drugsscene?" Wederom een 9-nullerig antwoord. "En de overige criminaliteit?" Het antwoord laat zich raden. Ik viel stil. "Waarom zijn deze bedragen nooit opgenomen in het bruto nationaal product van Italië?" zei ik tenslotte, "Want als we dat zouden doen stijgt Italië van middenmoter naar financiële grootmacht op de economische ladder van Europa." Beste juryvoorzitter, leden van de jury en overige toehoorders, Europa heeft dankzij mijn idee dat ontstond in een hoerentent de normering van het BNP aangepast. Ik voel me dan ook bijzonder trots en zeer erkentelijk dat ik deze Nobelprijs in ontvangst mag nemen en draag hem graag op aan alle mensen die hun brood verdienen buiten het officiële circuit.