#62B - Verlaten

Hoi Annemieke Een leuk verhaal, ik ben meteen nieuwsgierig. ...het ijzer kraakt en zucht... vind ik heel mooi beschreven. Een eind verderop staat een plastic olifant, leest misschien iets vlotter. En een echte cliffhanger, daar hou ik van, doe ik zelf ook vaak ;)

Hoi Meta, Van die olifant, daar kun je weleens gelijk in hebben. En dan na te gaan dat ik na plaatsing alsnog twintig procent van het verhaal heb geschrapt :). Dank voor jouw reactie.

Een intrigerend verhaal. :thumbsup: Want wat gebeurt daar? :confused: Als lezer kan ik alles invullen omdat ik enige aanwijzingen van de schrijver mis. Ik ervaar het daarom als volledig blanco geschreven. De scene is duidelijke tell vanaf zin 1. [Een spookstad bijna.] Door de omgeving meer te omschrijven kan zin 1 m.i. weg. Ik mis hints naar het plot. Is Douwe gewoon baldadig, lomp en valt hij of is er meer aan de hand? Zo ja, heb ik die hints gemist? De omschrijving van de plastic olifant en de graffiti vind ik mooi en ik haal er een boodschap uit: de plezierjachten waar nu zo'n hoop over te doen is in de media en de protesten ertegen. Is dit slechts mijn eigen interpretatie? :? Ik ben benieuwd of ik niet teveel zoek achter dit verhaal. De scene die je omschrijft vraagt daar m.i. wel om. Ik ga nog dieper. :rolleyes: Een vergelijk: https://youtu.be/i94HHGKml9M -Dit nummer spookt nu door mijn hoofd. Goede sfeer en het doet mij wat misschien vooral ook omdat ik het al jaren ken. Muziek en tekst zijn m.i. een geheel. https://youtu.be/Ix8ocFEMa1o - Dit nummer hoorde en zag ik gisteren voor het eerst. Het viel me op dat de tekst niet strookt met de muziek van het nummer. Wat mij betreft al helemaal niet met de beelden. Net toch weer via YouTube beluistert omdat het me toch wel intrigeert. Het levert me vraagtekens op. Terug naar het schrijven en wellicht offtopic: Een verhaal is voor mij perfect als de vorm en de inhoud een geheel zijn of door de tegenstrijdigheid daarin elkaar juist versterken. :ontopic: Jouw verhaal zet mijn schrijfradars aan het werk! Thanks! :nod:

Hoi Annemieke, Heerlijk verhaal. Ik moest bij je verhaal denken aan de beelden van Tjernobyl die je op tv wel eens ziet. Ik zag ze werkelijk voor me en dan doe je het goed.

Een intrigerend verhaal. :thumbsup: Want wat gebeurt daar? :confused: Als lezer kan ik alles invullen omdat ik enige aanwijzingen van de schrijver mis. Ik ervaar het daarom als volledig blanco geschreven. De scene is duidelijke tell vanaf zin 1. [Een spookstad bijna.] Door de omgeving meer te omschrijven kan zin 1 m.i. weg. Ik mis hints naar het plot. Is Douwe gewoon baldadig, lomp en valt hij of is er meer aan de hand? Zo ja, heb ik die hints gemist? De omschrijving van de plastic olifant en de graffiti vind ik mooi en ik haal er een boodschap uit: de plezierjachten waar nu zo'n hoop over te doen is in de media en de protesten ertegen. Is dit slechts mijn eigen interpretatie? :? Ik ben benieuwd of ik niet teveel zoek achter dit verhaal. De scene die je omschrijft vraagt daar m.i. wel om. Ik ga nog dieper. :rolleyes: Een vergelijk: https://youtu.be/i94HHGKml9M -Dit nummer spookt nu door mijn hoofd. Goede sfeer en het doet mij wat misschien vooral ook omdat ik het al jaren ken. Muziek en tekst zijn m.i. een geheel. https://youtu.be/Ix8ocFEMa1o - Dit nummer hoorde en zag ik gisteren voor het eerst. Het viel me op dat de tekst niet strookt met de muziek van het nummer. Wat mij betreft al helemaal niet met de beelden. Net toch weer via YouTube beluistert omdat het me toch wel intrigeert. Het levert me vraagtekens op. Terug naar het schrijven en wellicht offtopic: Een verhaal is voor mij perfect als de vorm en de inhoud een geheel zijn of door de tegenstrijdigheid daarin elkaar juist versterken. :ontopic: Jouw verhaal zet mijn schrijfradars aan het werk! Thanks! :nod:

Dag Marietje, Ik moet jouw reactie nog een tijdje verwerken. En de nummers later bekijken. Pim zat er niet ver vanaf. Een tijdje geleden keek ik wat filmpjes en een aantal fotoseries over verlaten amusementsparken. Onder andere van Spreepark. Destijds (volgens mij) het enige pretpark in de DDR. De foto's waren heel treurig. Alsof er iets was voorgevallen en dat alle aanwezigen massaal op de vlucht geslagen waren. Dat was niet zo, er was enkel amusement tot het park failliet ging en is achtergelaten (daar zit nog wel een langer verhaal aan uiteraard maar ik heb er geen studie van gemaakt). Veel mensen brengen een illegaal bezoek aan dat park. Hoewel dat inmiddels iets moeilijker gaat. Het leek mij een mooie setting voor een kaal verhaal. Van ontspanning naar spanning. Of Douwe onvoorzichtig of lomp of iets dergelijks was, heb ik niet beschreven. Dat vond ik niet belangrijk, denk ik. Het doel van het verhaal was dat hij uiteindelijk uit het reuzenrad viel en ik was benieuwd met hoeveel voorspelbaarheid ik weg kon komen. Heb nog een heleboel uit het verhaal gehaald omdat het véééél te voorspelbaar was. O ja. Dat van die olifant klopt wel een beetje. Zonder het zwaar te willen laten klinken want zoveel ben ik er niet mee bezig. Maar ik bedoelde daarmee -min of meer- dat de betekenis van amusement schijnbaar is veranderd. Er zijn idioten die een bak geld betalen om een dier dood te schieten omdat ze dat amusant vinden. Nog gekker is het dat mensen zich daar zo druk over kunnen maken en dat juist dat een soort van nieuwerwetse vorm van amusement is. Er is veel leed in de wereld. Er bestaat groter leed waarover je amper iets hoort in de media of via sociale netwerken. Of in het geval van dit verhaal, heel groot persoonlijk leed. Laten we in godsnaam weer iets vaker naar pretparken gaan :). Lekker pret maken. Bedoel je met blanco geschreven dat je als lezer te weinig sturing hebt gekregen? Is het geheel onduidelijk? Het verhaal is opzettelijk heel oppervlakkig. Twee mensen die illegaal iets gaan doen omdat dat lekker stoer is. Een normale rondleiding onder begeleiding had ook heus gekund. De ik-persoon ziet aankomen dat het misgaat maar doet eigenlijk niets. Of ja, ze maakt foto's tenslotte moet je alles kunnen delen. Daarna loopt ze weg (ik had mijn kind/man/vriend er aan zijn oren uitgesleept) ook al zat het haar niet lekker. Veel mensen hebben, naar mijn idee, geen flauw idee dat een situatie echt uit de hand kan lopen. Dat gebeurt alleen een ander. De olifant is inderdaad toepasselijk omdat het hele big five jagen verhaal trending is. Dat Douwe uiteindelijk valt was bijna onvermijdelijk, voor dit verhaal bedoel ik dan. Of hij nog leeft en hoe in het midden gelaten. Nu gaat hij in ieder geval viral op Facebook of een dergelijk iets. In feite krijgt hij wat hij wil. Dat ik zo vaak heb geschreven over foto's maken was dus ook opzettelijk Pfff.... Heb ik in meerdere etappes mijn eigen verhaal verklaard. Dan moet het nu nog blijken of jij je er in kan vinden. Ik ben benieuwd. Edit: Het eerste nummer was goed beluisterbaar, de clip was een foto trouwens. De tweede heb ik niet afgekeken. Ik heb een nogal grote allergie voor dat soort muziek. Mijn oren weigerden dienst. Sorry. Stomme oren. :)

Nu te laat en te moe thuis: Ik reageer morgenavond serieus! ;)

Hoi Annemieke, Ik heb op youtube jouw pretpark opgezocht en bekeken. Wat macaber zeg. Echt de moeite waard om eens te bezoeken. Blijkbaar kun je met het boemeltreintje namelijk nog steeds een ritje door het park maken. Je ziet dan hoe de natuur zijn werk heeft gedaan in de loop der tijd. Dank je wel voor het delen van deze prachtige urban-locatie.

Annemieke, In de 1e alinea lopen diverse tijden door elkaar. Ik proef geen progressie in het verhaal. Het is desolaat en dat blijft het. Kortom: ik blijf als lezer achter onder een leeg reuzenrad, een wiel van vergane glorie dat nog slechts piept en kraakt in de wind. Hoe deprimerend. Dank je wel ;)

Hoi Jan P., Dat van die tijden is rottig. Maar je las het zoals ik wilde dat je het ging lezen :). Trouwens, het gerommel met de tijden was opzettelijk. Ik dacht dat het wel duidelijk zou zijn dat Hp heen en weer denkt. Als een kip zonder kop. Maar niet weerhouden door regels, dacht ik dat het wel kon. Als het niet mag, herschrijf ik het (een klein beetje).

Ik wordt er vrolijk van. Wanneer gaan we?

:). Wanneer het zo is.

Misschien een leuk schrijvenonline-uitje? :nod:

Je zet een mooie sfeer neer. Ik hou ervan hoe je het einde verwoord. Graag gelezen :thumbsup:.

Een intrigerend verhaal. :thumbsup: Want wat gebeurt daar? :confused: Als lezer kan ik alles invullen omdat ik enige aanwijzingen van de schrijver mis. Ik ervaar het daarom als volledig blanco geschreven. De scene is duidelijke tell vanaf zin 1. [Een spookstad bijna.] Door de omgeving meer te omschrijven kan zin 1 m.i. weg. Ik mis hints naar het plot. Is Douwe gewoon baldadig, lomp en valt hij of is er meer aan de hand? Zo ja, heb ik die hints gemist? De omschrijving van de plastic olifant en de graffiti vind ik mooi en ik haal er een boodschap uit: de plezierjachten waar nu zo'n hoop over te doen is in de media en de protesten ertegen. Is dit slechts mijn eigen interpretatie? :? Ik ben benieuwd of ik niet teveel zoek achter dit verhaal. De scene die je omschrijft vraagt daar m.i. wel om. Ik ga nog dieper. :rolleyes: Een vergelijk: https://youtu.be/i94HHGKml9M -Dit nummer spookt nu door mijn hoofd. Goede sfeer en het doet mij wat misschien vooral ook omdat ik het al jaren ken. Muziek en tekst zijn m.i. een geheel. https://youtu.be/Ix8ocFEMa1o - Dit nummer hoorde en zag ik gisteren voor het eerst. Het viel me op dat de tekst niet strookt met de muziek van het nummer. Wat mij betreft al helemaal niet met de beelden. Net toch weer via YouTube beluistert omdat het me toch wel intrigeert. Het levert me vraagtekens op. Terug naar het schrijven en wellicht offtopic: Een verhaal is voor mij perfect als de vorm en de inhoud een geheel zijn of door de tegenstrijdigheid daarin elkaar juist versterken. :ontopic: Jouw verhaal zet mijn schrijfradars aan het werk! Thanks! :nod:

Dag Marietje, Ik moet jouw reactie nog een tijdje verwerken. En de nummers later bekijken. Pim zat er niet ver vanaf. Een tijdje geleden keek ik wat filmpjes en een aantal fotoseries over verlaten amusementsparken. Onder andere van Spreepark. Destijds (volgens mij) het enige pretpark in de DDR. De foto's waren heel treurig. Alsof er iets was voorgevallen en dat alle aanwezigen massaal op de vlucht geslagen waren. Dat was niet zo, er was enkel amusement tot het park failliet ging en is achtergelaten (daar zit nog wel een langer verhaal aan uiteraard maar ik heb er geen studie van gemaakt). Veel mensen brengen een illegaal bezoek aan dat park. Hoewel dat inmiddels iets moeilijker gaat. Het leek mij een mooie setting voor een kaal verhaal. Van ontspanning naar spanning. Of Douwe onvoorzichtig of lomp of iets dergelijks was, heb ik niet beschreven. Dat vond ik niet belangrijk, denk ik. Het doel van het verhaal was dat hij uiteindelijk uit het reuzenrad viel en ik was benieuwd met hoeveel voorspelbaarheid ik weg kon komen. Heb nog een heleboel uit het verhaal gehaald omdat het véééél te voorspelbaar was. O ja. Dat van die olifant klopt wel een beetje. Zonder het zwaar te willen laten klinken want zoveel ben ik er niet mee bezig. Maar ik bedoelde daarmee -min of meer- dat de betekenis van amusement schijnbaar is veranderd. Er zijn idioten die een bak geld betalen om een dier dood te schieten omdat ze dat amusant vinden. Nog gekker is het dat mensen zich daar zo druk over kunnen maken en dat juist dat een soort van nieuwerwetse vorm van amusement is. Er is veel leed in de wereld. Er bestaat groter leed waarover je amper iets hoort in de media of via sociale netwerken. Of in het geval van dit verhaal, heel groot persoonlijk leed. Laten we in godsnaam weer iets vaker naar pretparken gaan :). Lekker pret maken. Bedoel je met blanco geschreven dat je als lezer te weinig sturing hebt gekregen? Is het geheel onduidelijk? Het verhaal is opzettelijk heel oppervlakkig. Twee mensen die illegaal iets gaan doen omdat dat lekker stoer is. Een normale rondleiding onder begeleiding had ook heus gekund. De ik-persoon ziet aankomen dat het misgaat maar doet eigenlijk niets. Of ja, ze maakt foto's tenslotte moet je alles kunnen delen. Daarna loopt ze weg (ik had mijn kind/man/vriend er aan zijn oren uitgesleept) ook al zat het haar niet lekker. Veel mensen hebben, naar mijn idee, geen flauw idee dat een situatie echt uit de hand kan lopen. Dat gebeurt alleen een ander. De olifant is inderdaad toepasselijk omdat het hele big five jagen verhaal trending is. Dat Douwe uiteindelijk valt was bijna onvermijdelijk, voor dit verhaal bedoel ik dan. Of hij nog leeft en hoe in het midden gelaten. Nu gaat hij in ieder geval viral op Facebook of een dergelijk iets. In feite krijgt hij wat hij wil. Dat ik zo vaak heb geschreven over foto's maken was dus ook opzettelijk Pfff.... Heb ik in meerdere etappes mijn eigen verhaal verklaard. Dan moet het nu nog blijken of jij je er in kan vinden. Ik ben benieuwd. Edit: Het eerste nummer was goed beluisterbaar, de clip was een foto trouwens. De tweede heb ik niet afgekeken. Ik heb een nogal grote allergie voor dat soort muziek. Mijn oren weigerden dienst. Sorry. Stomme oren. :)

Tijdens het lezen is de scene me duidelijk: een verlaten pretpark dat alleen nog door de natuur dagelijks wordt bezocht. Ik zag de beelden van Tsjernobyl dus die sfeer breng je goed over. Het verhaal achter jouw verhaal komt op mij niet over. De HP handelt maar laat daarin haar redenen/ gedachtegang niet zien. Het is duidelijk dat ze Douwe zijn gang laat gaan terwijl wij als lezer weten dat het niet goed kan gaan. Maar waarom ze zijn gang laat gaan wordt mij als lezer niet duidelijk. Loopt ze ervoor weg of boeit het haar niet? Het is wat ook Janp. zegt: er gebeurt niets. In jouw hoofd zit een prachtig verhaal dat zeer interessant is ( vind ik) en actueel maar pas na jouw uitleg hierboven weet ik het. Kortom het beeld is duidelijk maar het verhaal niet. Ik denk dat meer uitleg onderstreept met de beelden ( op jouw manier: nuchter beschreven ) meer beweging in het verhaal brengen. Volgens mijn beredenering moeten vorm en inhoud in balans zijn om een goed verhaal of een goede song te krijgen. Bij het tweede nummer is dat m.i. niet het geval, vandaar mijn voorkeur voor het eerste. Neemt niet weg dat jouw verhaal intrigerend blijft omdat het veel vragen oproept en het tot nadenken aanzet. Dat heb jij bereikt! Zeer interessant dus nogmaals: bedankt! :thumbsup:

Ik zou 'plastic' weglaten.

Ik zou 'plastic' weglaten.

Ik laat plastic lekker staan.

Een intrigerend verhaal. :thumbsup: Want wat gebeurt daar? :confused: Als lezer kan ik alles invullen omdat ik enige aanwijzingen van de schrijver mis. Ik ervaar het daarom als volledig blanco geschreven. De scene is duidelijke tell vanaf zin 1. [Een spookstad bijna.] Door de omgeving meer te omschrijven kan zin 1 m.i. weg. Ik mis hints naar het plot. Is Douwe gewoon baldadig, lomp en valt hij of is er meer aan de hand? Zo ja, heb ik die hints gemist? De omschrijving van de plastic olifant en de graffiti vind ik mooi en ik haal er een boodschap uit: de plezierjachten waar nu zo'n hoop over te doen is in de media en de protesten ertegen. Is dit slechts mijn eigen interpretatie? :? Ik ben benieuwd of ik niet teveel zoek achter dit verhaal. De scene die je omschrijft vraagt daar m.i. wel om. Ik ga nog dieper. :rolleyes: Een vergelijk: https://youtu.be/i94HHGKml9M -Dit nummer spookt nu door mijn hoofd. Goede sfeer en het doet mij wat misschien vooral ook omdat ik het al jaren ken. Muziek en tekst zijn m.i. een geheel. https://youtu.be/Ix8ocFEMa1o - Dit nummer hoorde en zag ik gisteren voor het eerst. Het viel me op dat de tekst niet strookt met de muziek van het nummer. Wat mij betreft al helemaal niet met de beelden. Net toch weer via YouTube beluistert omdat het me toch wel intrigeert. Het levert me vraagtekens op. Terug naar het schrijven en wellicht offtopic: Een verhaal is voor mij perfect als de vorm en de inhoud een geheel zijn of door de tegenstrijdigheid daarin elkaar juist versterken. :ontopic: Jouw verhaal zet mijn schrijfradars aan het werk! Thanks! :nod:

Dag Marietje, Ik moet jouw reactie nog een tijdje verwerken. En de nummers later bekijken. Pim zat er niet ver vanaf. Een tijdje geleden keek ik wat filmpjes en een aantal fotoseries over verlaten amusementsparken. Onder andere van Spreepark. Destijds (volgens mij) het enige pretpark in de DDR. De foto's waren heel treurig. Alsof er iets was voorgevallen en dat alle aanwezigen massaal op de vlucht geslagen waren. Dat was niet zo, er was enkel amusement tot het park failliet ging en is achtergelaten (daar zit nog wel een langer verhaal aan uiteraard maar ik heb er geen studie van gemaakt). Veel mensen brengen een illegaal bezoek aan dat park. Hoewel dat inmiddels iets moeilijker gaat. Het leek mij een mooie setting voor een kaal verhaal. Van ontspanning naar spanning. Of Douwe onvoorzichtig of lomp of iets dergelijks was, heb ik niet beschreven. Dat vond ik niet belangrijk, denk ik. Het doel van het verhaal was dat hij uiteindelijk uit het reuzenrad viel en ik was benieuwd met hoeveel voorspelbaarheid ik weg kon komen. Heb nog een heleboel uit het verhaal gehaald omdat het véééél te voorspelbaar was. O ja. Dat van die olifant klopt wel een beetje. Zonder het zwaar te willen laten klinken want zoveel ben ik er niet mee bezig. Maar ik bedoelde daarmee -min of meer- dat de betekenis van amusement schijnbaar is veranderd. Er zijn idioten die een bak geld betalen om een dier dood te schieten omdat ze dat amusant vinden. Nog gekker is het dat mensen zich daar zo druk over kunnen maken en dat juist dat een soort van nieuwerwetse vorm van amusement is. Er is veel leed in de wereld. Er bestaat groter leed waarover je amper iets hoort in de media of via sociale netwerken. Of in het geval van dit verhaal, heel groot persoonlijk leed. Laten we in godsnaam weer iets vaker naar pretparken gaan :). Lekker pret maken. Bedoel je met blanco geschreven dat je als lezer te weinig sturing hebt gekregen? Is het geheel onduidelijk? Het verhaal is opzettelijk heel oppervlakkig. Twee mensen die illegaal iets gaan doen omdat dat lekker stoer is. Een normale rondleiding onder begeleiding had ook heus gekund. De ik-persoon ziet aankomen dat het misgaat maar doet eigenlijk niets. Of ja, ze maakt foto's tenslotte moet je alles kunnen delen. Daarna loopt ze weg (ik had mijn kind/man/vriend er aan zijn oren uitgesleept) ook al zat het haar niet lekker. Veel mensen hebben, naar mijn idee, geen flauw idee dat een situatie echt uit de hand kan lopen. Dat gebeurt alleen een ander. De olifant is inderdaad toepasselijk omdat het hele big five jagen verhaal trending is. Dat Douwe uiteindelijk valt was bijna onvermijdelijk, voor dit verhaal bedoel ik dan. Of hij nog leeft en hoe in het midden gelaten. Nu gaat hij in ieder geval viral op Facebook of een dergelijk iets. In feite krijgt hij wat hij wil. Dat ik zo vaak heb geschreven over foto's maken was dus ook opzettelijk Pfff.... Heb ik in meerdere etappes mijn eigen verhaal verklaard. Dan moet het nu nog blijken of jij je er in kan vinden. Ik ben benieuwd. Edit: Het eerste nummer was goed beluisterbaar, de clip was een foto trouwens. De tweede heb ik niet afgekeken. Ik heb een nogal grote allergie voor dat soort muziek. Mijn oren weigerden dienst. Sorry. Stomme oren. :)

Tijdens het lezen is de scene me duidelijk: een verlaten pretpark dat alleen nog door de natuur dagelijks wordt bezocht. Ik zag de beelden van Tsjernobyl dus die sfeer breng je goed over. Het verhaal achter jouw verhaal komt op mij niet over. De HP handelt maar laat daarin haar redenen/ gedachtegang niet zien. Het is duidelijk dat ze Douwe zijn gang laat gaan terwijl wij als lezer weten dat het niet goed kan gaan. Maar waarom ze zijn gang laat gaan wordt mij als lezer niet duidelijk. Loopt ze ervoor weg of boeit het haar niet? Het is wat ook Janp. zegt: er gebeurt niets. In jouw hoofd zit een prachtig verhaal dat zeer interessant is ( vind ik) en actueel maar pas na jouw uitleg hierboven weet ik het. Kortom het beeld is duidelijk maar het verhaal niet. Ik denk dat meer uitleg onderstreept met de beelden ( op jouw manier: nuchter beschreven ) meer beweging in het verhaal brengen. Volgens mijn beredenering moeten vorm en inhoud in balans zijn om een goed verhaal of een goede song te krijgen. Bij het tweede nummer is dat m.i. niet het geval, vandaar mijn voorkeur voor het eerste. Neemt niet weg dat jouw verhaal intrigerend blijft omdat het veel vragen oproept en het tot nadenken aanzet. Dat heb jij bereikt! Zeer interessant dus nogmaals: bedankt! :thumbsup:

Ik had overigens ook niet verwacht dat je het verhaal volgens mijn verklaring zou lezen. Het is ook wel een beetje kaal. Maar dat was zo'n beetje mijn gedachtengang. :) Dank voor jouw reactie.

Hoi Annemieke, Ik heb op youtube jouw pretpark opgezocht en bekeken. Wat macaber zeg. Echt de moeite waard om eens te bezoeken. Blijkbaar kun je met het boemeltreintje namelijk nog steeds een ritje door het park maken. Je ziet dan hoe de natuur zijn werk heeft gedaan in de loop der tijd. Dank je wel voor het delen van deze prachtige urban-locatie.

Hoi Pim, Ook dank voor jouw reacties. Het is inderdaad een prachtige locatie. Een SOL schrijfwandeling in een verlaten pretpark? Kunnen we beter naar de Efteling gaan :). Iets beter bereikbaar misschien.

Je zet een mooie sfeer neer. Ik hou ervan hoe je het einde verwoord. Graag gelezen :thumbsup:.

Dank je voor jouw reactie.

Dag Annemieke, kijk dat vind ik nou zo leuk aan dit forum. Je wordt met je neus op bepaalde zaken geduwd waar je totaal geen weet van hebt! Ben natuurlijk gaan kijken en luisteren op youtube. Het is niet ècht mijn ding, maar jouw verhaal over zo'n spookplaats vond ik wel boeiend. Bedankt om mij weer iets wijzer te maken. :o

Dag Blavatski, Of je er echt wijzer van wordt, dat weet ik niet. Maar in ieder geval heb je nu een verlaten pretpark gezien :). Dank voor jouw reactie.