Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#61 Allergie

Een potje wespen, petrischaaltje en een pincet, alles ligt voor me uitgestald. Maar het allerbelangrijkste is ongetwijfeld de Epipen. Als ik hiernaar kijk is het niet meer dan een veredelde injectiespuit. De plastic ampul is gevuld met 0,3 ml adrenaline. Een echte lifesaver, want als mijn vrouw wordt gestoken door een wesp is het zonder deze injectie binnen vijf minuten met haar gedaan. Het idee, om een Epipen als moordwapen te gebruiken, kwam toen ik hoorde dat politicus Bart de Vreese net zo allergisch voor wespen is als zijn partijgenoot Wilders voor moslims. Ik pak het pincet en met grootste precisie haal ik een wesp uit het potje.Terwijl de wesp verwoede pogingen doet zich los te wringen, knijp ik zachtjes in het diertje. Uit zijn achterlijf loopt een druppel kostbaar gif. Ik strijk deze voorzichtig af op het petrischaaltje. Nog tien te gaan. Na weken fantaseren is het bijna zo ver. Volgende week verschijnt meneer de Vreese in onze gemeenteraad. Hij zal ons toespreken over het vreemdelingenbeleid en als welgemanierde CDA-er ervaar ik de plicht hier een stokje voor te steken. Nadat ik de tien wespen heb ontdaan van hun gif, verhit ik de naald van een injectiespuit met mijn aansteker tot hij rood opgloeit. Voorzichtig schuif ik hem door de ampul naar binnen. Met een langzame trekbeweging verwijder ik alle adrenaline. Ik pak de tweede injectiespuit, vul hem met wespengif en steek hem voorzichtig door hetzelfde gaatje in de ampul. Langzaam voer ik de druk op en laat het gif de ampul instromen. "Hans, wat doe je?" Van schrik vlieg ik een meter de lucht in. In al mijn concentratie heb ik de komst van mijn vrouw volledig gemist. Blijkbaar heb ik in mijn schrikreactie ook het potje resterende wespen van tafel geveegd, want over de grond liggen tientallen scherven verspreid. "Au, verdomme." Met een mep slaat mijn vrouw op haar arm. "Ik ben gestoken." Op de plek waar mijn vrouw mepte ontstaat direct een grote rode plek. "Geef me die epipen die je daar hebt." Ik sta aan de grond genageld van schrik, terwijl mijn vrouw met een ruk de door mij gemanipuleerde epipen uit mijn handen trekt. Voor ik voldoende hersteld ben heeft ze de pen op haar dijbeen gezet en geeft zichzelf met één druk op de knop de injectie.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven met veel spanning en beelden. Goed gedaan! Er zit wel een grote mate van Tell in het stukje, wellicht kan je daar meer beelden van maken.
Voor ik voldoende hersteld ben heeft ze de pen op haar dijbeen gezet en geeft zichzelf met één druk op de knop de injectie.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag pim, Onderstaande zin vind ik leuk gevonden.
Het idee, om een Epipen als moordwapen te gebruiken, kwam toen ik hoorde dat politicus Bart de Vreese net zo allergisch voor wespen is als zijn partijgenoot Wilders voor moslims.
Het plot komt me bekend voor, maar je hebt er een mooie draai aan gegeven.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Pim, hoewel ik weinig post de laatste tijd, kom ik wel lezen op Sol. Hetgeen mij opvalt in jouw bijdrages is dat je jouw gutmenschvisie over heikele zaken kenbaar maakt. Erger, je verpakt het op een manier die geen ruimte laat voor realiteitszin. Als ik mij goed herinner, is je de suggestie gedaan een blog te beginnen. Sol lijkt ook mij niet de plek om met jouw meningen geconfronteerd te worden. Merci.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Milli, Ik snap je standpunt, maar ben het natuurlijk niet met je eens. Het is inderdaad mijn bedoeling om uit te gaan van extremen. Niet omdat ik de extremiteit van de standpunten met de hoofdpersonen deel, maar omdat het een duidelijk statement maakt die niet veel uitleg nodig heeft. Ik denk dat dit mijn stijl is. De opmerking om een blog te beginnen was in het kader van een pamflet dat ik had geschreven en dus inderdaad niet in korte verhaal vorm was. SOL was dus niet de passende plek. Een goed kort verhaal moet stereotyperend zijn om snel in het verhaal te getrokken te worden en daarom sta ik er op deze manier in. Jammer dat je mijn verhalen niet snapt. Toch bedankt dat je de moeite neemt om je mening te delen, omdat het me zeker helpt bij het bepalen van de grenzen van het toelaatbare.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Het gekke is dat je op zo'n manier schrijft dat je de lezer dwingt om te volgen hoe hp het gif maakt. Eigenlijk maakt dat voor je verhaal verder niet uit en zou ik dat normaal gesproken een saai stukje vinden. Toch heb jij het zo geschreven dat het me boeit. Knap gedaan.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Pim, Uit de opmerking maak ik uit dat er een stukje geschiedenis is tussen jou en forumleden. Wat een stukje beeldvorming niet doet met tekst. Ik heb die geschiedenis niet, maar herken het wel, de referentie naar extreme politici kleurt het beeld van een lezer met persoonlijke voorkeuren. Idem in mijn walvis stukje is dat zo. Ik ben het met je eens dat extremen het beter doen in een kort verhaal omdat de lezer snel een gevoel heeft, maar lastiger te verteren is bij een slapstick stukje. De opdracht vind ik dan ook ingenieus gevonden. Moord maar dan in een slapstick setting blijft uiteindelijk een moord, met de gevoelens die daarbij horen. Zou het stuk even krachtig zijn als je een andere, niet bestaande, politici had gebruikt? Ik weet het niet, wellicht was het stukje krachtiger / meer mainstream geworden, maar je had dan meer moeten uitleggen. Die 350 woorden blijft lastig. :)

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een welgemanierde CDA-er wil een politieke tegenstander om zeep brengen? Hm. Ik kan er niet helemaal in meegaan. Ik kan de handleiding-achtige manier waarop je de methode beschrijft dan weer wel waarderen (zoals 'The Day of the Jackal' van Frederick Forsyth bijna een handleiding was voor een politieke aanslag).

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Wat een goed verhaal. Heel geconcentreerd bezig geweest en dan ... Haha. O nee, dit is niet om te lachen.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De opmerking om een blog te beginnen was in het kader van een pamflet dat ik had geschreven [...]
Klopt. En dit is geen pamflet. Uit dit stuk zou ik je mening over het vreemdelingenbeleid dat mijnheer De Vreese voorstaat, kunnen destilleren, maar je gebruikt dat hier functioneel. (Voor hetzelfde geld is het trouwens niet jouw mening, want de ik-figuur, de hp, hoeven we niet gelijk te stellen met jou.) Hoe dan ook. De mening van de hp, of dat nu jouw mening is of niet, wordt aangewend als motief van de hp om tot onzalige, fictieve, handelingen over te gaan. Daar lijkt me niks mis mee. Het motief, de mening, verklaart de handelingen. Niets mis mee, naar mijn idee. Dat een kort verhaal stereotyperend moet zijn, daar ben ik het dan weer niet mee eens. Misschien een leuk topic voor elders op dit forum.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi alle mensen die een reactie hebben gegeven, Dank jullie wel voor de reacties. Ik wil graag nogmaals stellen dat het mijn bedoeling nooit is om te schofferen. Het is in mijn verhalen wel altijd de bedoeling dat ik uitga van een sterke emotie en duidelijke (vaak extreme) gebeurtenis. Lang niet altijd is datgene wat de HP denkt en doet gelijk met mijn mening. Daarin heeft Woodpecker dan ook helemaal gelijk. Darkvalley gaf aan dat ik misschien verzonnen karakters moest gebruiken. Dat was in dit verhaal ook het geval. De HP en het slachtoffer zijn niet bestaand. Misschien is het vervolg beter om ook een gefingeerde politieke partij te betrekken in mijn verhaal. Maar ... aan de andere kant vind ik het ook wel lekker om (vermeende) misstanden uit onze samenleving in een verzonnen verhaal aan te kaarten. En wanneer je dat doet kun je nu eenmaal mensen tegen de borst stoten. Kortom ik ben in tweestrijd. Moet ik met zulke duidelijke meningen me aanpassen naar een man in the middle of zijn mijn verhalen gewoon niet voor iedereen geschikt. Ik ben geneigd om op dezelfde voet verder te gaan, dan maar voor een beperktere groep mensen die ervan kunnen genieten... maar ik ga er nog maar eens een nachtje over slapen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pim 2000, Erg origineel idee van die epipen. Het zou wel de perfecte moord zijn geweest. Ik vraag me alleen wel af wat het motief nu is. Het komt op mij nu over of hij vooral op aandacht uit is, wat op mij meer het beeld schetst van een activist in plaats van een CDA familieman. In het licht van de discussie hierboven vraag ik me niet af of dit provoceren (wat in dit verhaal naar mijn mening wel meevalt) niet de vrijheid is van de schrijver. Bovendien hoeft de mening van de HP zeker niet dezelfde te zijn als die van de schrijver toch?

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Anna: Ach ja lachen mag, het was tenslotte een slapstick opdracht @ Siv: De vrouw is inderdaad het slachtoffer, maar als je zulke ideeën hebt word je vroeg of laat gestraft @ Virtuosuo: Dank je wel voor je bemoedigende woorden.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
In dit verhaal zie ik niets aanstootgevends - dat Wilders een zekere allergie heeft voor moslims lijkt mij niet iets wat niet hardop uitgesproken mag worden. Het feit dat een "welgemanierde CDA-er" het als zijn "plicht" beschouwt een politicus uit de weg te ruimen, geeft het voor mij het komische randje dat het leuk houdt (en zie wat zijn goede gedrag hem brengt; God straft direct, denk ik in mijn eigen zieke geest met een grote grijns als de echtgenote sneuvelt ;)). Maar zelfs dat hoeft niet; dat 'leuk houden.' Als schrijver mag je jouw mening of iedere willekeurige andere mening in je verhaal stoppen, aangedikt en uitvergroot naar jouw smaak en stijl - dat er wellicht af en toe iemand aanstoot aan neemt, betekent niet noodzakelijkerwijs dat jij aanstootgevend bezig bent. Pas als iedereen je verhalen te naar vindt om uit te lezen, moet je je afvragen waarom/ voor wie je eigenlijk schrijft, volgens mij (en tot die tijd moet je ermee kunnen leven dat sommige lezers de meningen van je persoanges voor de jouwe zullen aanzien).

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Schrijven maar: Rationeel had ik jouw conclusie ook getrokken. Emotioneel was dit de eerste keer dat ik een reactie kreeg die me echt raakte. Ik merkte dat het me toch veel deed en me bezig hield. De reacties die volgden lieten mij inzien dat er eigenlijk niets aan de hand is, maar dat je voor sommigen over de schreef gaat. @ AllieCalhoun: Nee hoor deze politicus bestaat niet. Goed he want hij is echt tot leven gekomen. Dan is het me naast mijn twee kinderen gelukt om toch nog iemand anders tot leven te verwekken. Ik hoop dat er nog veel volgen in de toekomst. (ps ik heb even op je website geneusd. Hoe gaat het met je solliciatitiekroniek? en heb je al een baan?)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gelukkig maar Pim, heel verstandig om daar iemand voor te verzinnen :) Het gaat prima met mijn sollicitatiekroniek, die voelt zich erg thuis in de webwinkel lol. En ik heb nog geen baan helaas. Maar thanks for asking :)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ AllieCalhoun, De toekomst zal het leren of je snel een baan vindt. Of is dat raar voor een geschiedenisdocent. Kan ik beter zeggen: Als je er straks op terugkijkt zul je zien dat alles is goedgekomen. :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik had de site alweer weg geklikt maar wil hier toch even op reageren. Bart de Vreese bestaat wel degelijk maar is geen collega van Dhr. Wilders. Dat maakt voor mij het fictie gehalte hoog genoeg en lees ik er geen mening in. De vergelijking van de allergie vind ik zelfs grappig gevonden. Wilders zijn mening is publiek genoeg om deze m.i. zo te gebruiken. Ik moest wel twee keer lezen dat de arme vrouw het slachtoffer werd want ik las over - haar arm- heen en begreep in eerste instantie niet wie zei- Ik ben gestoken- Ik vulde in de HP. Originele invulling van een klunzige moord. :thumbsup: