Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#58 - overmoed

Wat doet leeftijd toch met een mens? Is dat nu die roemruchte architect, de bejubelde Daedalus? Een oude man, mijn vader, krom van vrees en jaren. Schielijk vluchten als een betrapte slaaf. Neen! Ik heb de hemel overwonnen en verwierf de wijsheid van Athene, nu de vogels schrikken van mijn machtige vleugels! Statiger dan de albatros met zijn machtig vleugelspan, hoger dan de leeuwerik en zijn dartel lied. Ik groet de zon, die mij leidt naar de vrijheid! Aanschouw Icarus, zie hem tot een stip verworden en verwonder u, gekluisterden aan het aardse slijk. Maar…wat gebeurt er? Nee! Mijn veren, mijn veren! Nee!! Ach, vervloekte bijen en jullie armzalige smurrie! Mijn vlerken waaieren uit elkaar alsof er in een vos in een kippenhok duikt! Ouranos, ontferm u over mij, onfortuinlijke! De wind beneemt me de adem. De blauwe muur stormt op me af. De zilte, snijdende wind maakt mijn ogen troebel… . Vader…vader! Ik hoor van ver uw smartelijke kreet, maar de wind buldert in mijn oren. Poseidon zal gewekt worden uit zijn kabbelende droom. Vader, grote Daedalus, vergeef uw stoutmoedige zoon. Hij… .

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marcker Ik begrijp natuurlijk wat je wil zeggen, maar het klopt naar mijn gevoel niet wat je hier schrijft. "De blauwe muur stormt op me af." Als we kijken naar de beweging die de jongen maakt dat stormt hij op de blauwe muur af. Wel een leuke en mooie verwoording voor het water. Heb je er bewust voor gekozen om te wisselen tussen het ik en hij-perspectief?

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit vind ik een mooie zin: Schielijk vluchten als een betrapte slaaf. Bij het naderen van zijn fatale lot wordt hij wel ineen heel dichterlijk. Zijn Griekse inborst?

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Lilithx Ach, beetje grootsprakerig, die Icarus... . Inderdaad, bewust gekozen. @ Marcus Welja, een beetje grootsprakerig, die Icarus... . @ Jan Hoogmoed? Dat past misschien beter bij een grootsprakerige Icarius. Allen bedankt voor het lezen en jullie reacties

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt een sterke combinatie gemaakt van mooi taalgebruik waarbij je wel de emotie goed weergegeven hebt. De laatste alinea vind ik daardoor erg goed.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Haha je schrijf zoals mijn latijnse vertalingen eruit zagen op het vwo. Helemaal in stijl met de schrijvers van toen dus :) Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Jan Hoogmoed?
... komt voor de val. inderdaad in klassieke stijl gegoten, duidelijk geen Icarus van de straat

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed in de bijpassende stijl geschreven. :thumbsup: De volgende zin vind ik vreemd als die gezegd wordt door Icarus, de ik persoon: [Aanschouw Icarus, zie hem tot een stip verworden en verwonder u, gekluisterden aan het aardse slijk.] Het leest nl. als gebiedende wijs, alsof Icarus moet aanschouwen. Suggestie: - Aanschouw mij, Icarus. Zie mij tot een stip verworden en verwonder u, gekluisterden aan het aardse slijk.- Of de zin tussen aanhalingstekens zetten. :? Ik heb ook ingevuld dat de zon hem naar de vrijheid lonkt en dat hij daarom hoger vliegt. Wat moet hij anders daar? ;)

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ nyceway Dank je wel voor je reactie. @ Allie Serieus? Kijk 's aan. Is er vroeger op school toch nog iets blijven hangen... . :) @ Schrijvenmaar Dank je wel voor je reactie. :) @ Marietje Zal ik je eens wat zeggen? Je hebt helemaal gelijk. Aanschouw MIJ... . Veel beter. Bedankt. @ Blavatski Dank je wel voor je reactie. Fijn.

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi. Ook jij hebt (net als iemand anders hier, al vergat ik wie) het oude mooi geïntegreerd in het nieuwe. Behoort tot mijn favorieten tot nu toe.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Pater, dank je wel voor je reactie. Overkomt mij wel meer, dat afwijken. :rolleyes: @Stuvio Ha, blij dat je het goed vond. Bedankt. @Meta, Ik verdenk je ervan een mooie mens te zijn, aan je reactie te zien, mag dat? Die 'gelukkig' verraad je.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het dan juist weer veel mooier dat die blauwe muur op hem afstormt in plaats van andersom. Waar ligt dat toch aan? Kan jij me dat uitleggen Marcker of moet ik maar naar mijn eigen planeet vertrekken? Fraai hoe typerend je jouw Icarus neerzet. Alles is de schuld van anderen, zelfs de bijtjes worden vervloekt met hun armzalige smurrie (waardoor hij eerst toch zo goddelijk kon vliegen) :-) Vlak voor de klap ziet hij dan toch nog helder. ('... alsof er in een vos in een kippenhok duikt! -> eerste 'in' schrappen.)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Je schrijft met nogal ouderwetse taal. Het past bij het oude verhaal van Icarus, maar het zorgt er wel voor dat ik er minder snel doorheen kom, dat vind ik eigenlijk jammer. Ook gebruik je nogal veel uitroeptekens (ik weet niet of dat hiervoor mij ook al is gezegd), ik zou alleen het uitroepteken na - Vader....vader! - laten staan, de rest mag dan weg. Daardoor wordt de roep van Icarus om zijn vader alleen nog maar sterker. Ik vind het mooi hoe je in de eerste alinea laat zien dat beroemde mensen die eens zoveel hebben bereikt ook oud en vergeten raken. Graag gelezen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
Erg leuk gedaan Marcker met mooie stijlvaste vergelijkingen, bijvoorbeeld die van de vos. Hierboven al genoemd: de uitroeptekens! en ik/hij-verwarring, maar over het geheel genomen een prachtige, klassieke Icarus.