Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 58 Icarus (herschrijf # 17)

10 juni 2015 - 23:16
‘Icarus,’ hoor ik de stem van mijn vader schreeuwen als ik rakelings langs hem heen schiet. In paniek gooi ik mijn armen omhoog en tuimel nu als een bal in een massa van veren naar beneden. Ik wil hem roepen maar door de snelheid krijg ik geen lucht. Schokkerig hap ik naar adem, voel mijn lippen uiteenklappen en mijn wangen pijnlijk opbollen. Met een bijtende angst zie ik hoe de watermassa razendsnel op mij afkomt. De klap is verpletterend. Alsof ik uiteenspat. Het laatste restje lucht wordt uit mijn longen geperst en dan schiet ik weer omhoog. Maar mijn lichaam drijft nog in de zee, verbaasd dat ik het water niet voel, zinkt het voor mijn ogen. ‘Pa!’ roep ik en kijk omhoog. Opeens vlieg ik naast hem. Hij duikt naar beneden, gevaarlijk dicht bij het water, naar de plek waar mijn lichaam net nog lag. ‘Pa, kijk uit!’ Ik raak zijn schouder aan. ‘Ik ben hier.’ Hij reageert niet en cirkelt eindeloos rondjes. Daarna vliegen we eindelijk verder. Dan komen we bij een strand aan en ik ga naast hem zitten. Samen wachten we. Opeens zie ik iets aanspoelen en sta op. Ook mijn vader rent er heen. Het is mijn lichaam! Hij trekt het huilend op zijn schoot. Ik val op mijn knieën en smeek: ‘Bij alle Goden. Geef mij alsjeblieft mijn lichaam terug. Vanaf nu zal ik een gehoorzame zoon zijn!’ Was ik maar niet naar de zon gevlogen. Dit is mijn straf.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2015 - 23:33
Nog even voor het slapen gaan. Het eerste deel vind ik goed geschreven. Na 'pa' vind ik het persoonlijk bergaf gaan.. Te vluchtig, te opsommerig, te... Ik vind vandaag wel vaker mijn woorden niet blijkbaar.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2015 - 0:04
Meta Boonstra, Deze:
hoor ik de stem van mijn vader schreeuwen
'schreeuwt mijn vader' is echt voldoende. De invulling van de opdracht vind ik wel aardig, maar je gebruikt hier veel sturende woorden: paniek, schokkerig, verbaasd; enz. Ik heb betere stukken van je gelezen.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2015 - 16:51
Je hebt er een 'Meta'fysische hervertelling van gemaakt :) - verbaasd dat ik het water niet voel, zinkt het voor mijn ogen: achteloos poëtisch beeld.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2015 - 19:19
Ik vind het origineel verteld. Zijn geest is gelijk opgestegen en weer bij zijn vader, maar vader hoort en ziet hem niet. Mooi dat einde dat hij smeekt om een tweede kans, om terug te mogen keren in zijn dode lichaam.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2015 - 21:19
Hey Marcker, je bent er weer. Wat leuk!! :) Ja, ach, ik was weer lekker op dreef, maar schrijftechnisch valt er wel het een en ander aan op te merken ;) Bedankt voor je reactie :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2015 - 20:31
Dag Meta, een heel bijzondere invulling is je verhaal over Icarus. Originele invalshoek, maar, ik voel dat je van dit verhaal een betere visie kunt maken. Probeer het eens te herschrijven, was je misschien wat te gehaast? Overkomt mij soms ook :o

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2015 - 21:29
@ Nyceway bedankt voor je reactie. Best wel sneu voor Icarus, hij beseft niet goed dat hij dood is. @ Blavatski Het verhaal wilde niet wat ik wilde. Ik had het inderdaad beter even kunnen laten rusten. Als ik het herschrijf wordt het waarschijnlijk compleet anders. Bedankt voor je reactie.

12 juni 2015 - 8:37
Ja, ach, ik was weer lekker op dreef, maar schrijftechnisch valt er wel het een en ander aan op te merken ;):
Soms is het schrijven gewoon om het schrijven ook leuk. Niet nadenken, maar je gedachten in het toestenbord rammen. Het eerste deel is goed.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 13:09
Ik vind je invulling ook erg origineel. :thumbsup: Die vasthouden en herschrijven. Ik ben benieuwd! :nod:
Dankje Marietje :) Ik heb het herschreven en zal het vanmiddag plaatsen. Nog even moed verzamelen 8)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 13:14
Ja, ach, ik was weer lekker op dreef, maar schrijftechnisch valt er wel het een en ander aan op te merken ;):
Soms is het schrijven gewoon om het schrijven ook leuk. Niet nadenken, maar je gedachten in het toestenbord rammen. Het eerste deel is goed.
Dankje voor je reactie Olaf. Ja, heerlijk is dat, alles eruit gooien :D Gelukkig houdt dit form mij scherp. Het voelt een beetje als de val van Icarus ;)

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 14:14
Probeer woorden als 'zien/voelen/horen' te vermijden. Het is ook leuk als je meer beschrijft wat het met hem doet, ipv bv. 'paniekerig'

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 15:32
‘Icarus,’ schreeuwt mijn vader, als ik in een duikvlucht rakelings langs hem heen schiet, in de hoop dat hij mijn val kan breken. ‘Pa, help!’ Ik gooi mijn armen omhoog, grijp in de leegte, tuimel in een massa van veren naar beneden en gil. ‘Zoon!’ roept hij mij na, zijn gezicht vertrokken in een grimas. Door de snelheid krijg ik amper lucht, hap naar adem, voel mijn lippen uiteen klappen en mijn wangen pijnlijk opbollen. Het water komt razendsnel op mij af. Dit is mijn straf! De klap verplettert mij, het is net alsof ik uiteenspat, mijn laatste restje lucht wordt uit mijn longen geperst, daarna vlieg ik met dezelfde vaart weer omhoog en zie mijn lichaam in de zee zinken. Dit is onmogelijk. De Goden spelen met mij! Ik kijk omhoog, op zoek naar mijn vader en opeens vlieg ik naast hem. Hij duikt naar beneden, gevaarlijk dicht bij het water, naar de plek waar mijn lichaam net nog dreef. ‘Pa, kijk uit!’ Ik raak zijn schouder aan. ‘Ik ben hier.’ Mijn vader reageert niet, als een gebroken man cirkelt hij rondjes en hij stoot jammerlijke geluiden uit in zijn smart. Daarna vliegen we verder. Uiteindelijk komen we bij een strand aan. Samen wachten we. De pijn van mijn vader steekt mij. Dan zie ik iets aanspoelen. We rennen erheen. Huilend trekt hij mijn lichaam op zijn schoot. ‘Ik smeek U, Goden,’ bid ik. ‘Vergeef mij mijn hoogmoed, dat ik mij minutenlang gelijkwaardig aan U waande, daarboven bij de zon. Geeft U mij alstublieft mijn lichaam terug. Vanaf nu zal ik Uw gehoorzame en nederige dienaar zijn.’

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
12 juni 2015 - 19:47
Ik heb van je verhaal genoten. De tweede versie is inderdaad beter, hoewel ik de eerste ook mooi vond. Soms is snel schrijven helemaal niet verkeerd, hoor.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 19:58
Dankje Tja. Ik ben blij te horen dat je de eerste versie ook mooi vond :) Soms komen er inderdaad mooie dingen uit als je snel schrijft, dan hol je als het ware achter de woorden aan. In dit geval pakte het verkeerd uit :o

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2015 - 16:11
Verrassend, de ziel van Icarus in jouw verhaal. Mooi geschreven. De verrassing dat hij iets aan ziet komen drijven, blijkt dat het zijn eigen lichaam is en dat zijn vader hem dan huilend op zijn schoot trekt. Beeldend.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2015 - 17:53
Ik ga mee met Tja (zo kom ik ook nog eens ergens.) Eerste verhaal vind ik bezielder. Het tweede be(ge)schaafder. Allebei graag gelezen, lichte voorkeur voor het eerste.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2015 - 16:00
Verrassend, de ziel van Icarus in jouw verhaal. Mooi geschreven. De verrassing dat hij iets aan ziet komen drijven, blijkt dat het zijn eigen lichaam is en dat zijn vader hem dan huilend op zijn schoot trekt. Beeldend.
Dankjewel voor je leuke reactie Alice. Ik kan mij voorstellen dat het zo gaat, als je onverwachts met een klap om het leven komt. Dat je dan net zo ontredderd bent als de achtergeblevenen.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2015 - 16:02
Hoi Meta, Een spannende versie heb je ervan gemaakt. Ik heb het met plezier gelezen
Hoi Pim Dank voor je reactie :)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2015 - 16:10
Ik ga mee met Tja (zo kom ik ook nog eens ergens.) Eerste verhaal vind ik bezielder. Het tweede be(ge)schaafder. Allebei graag gelezen, lichte voorkeur voor het eerste.
Bedankt dat je nog een keer gereageerd hebt. Wat je aanhaalt is ook mijn valkuil. Bij de herschrijf is vaak de bezieling er uit. Daar moet ik echt heel goed op letten. Ik heb het meer gehoord.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juni 2015 - 15:03
Ik heb de eerste versie overgeslagen en meteen de herschrijf gelezen. Mooi perspectief! Ik vind het een creatieve invulling en ik heb het met plezier gelezen.