Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 56- Het einde

Alle wereldwijde kweekprogramma’s ten spijt, alle bijen zijn dood. Waren we maar nooit zo zorgeloos met hen omgegaan. Nonchalant wapperden we de vervelende zoemertjes weg als ze wilden proeven van ons eten. De bloemen waar ze de honing uit zogen verdwenen. Men waarschuwde via de media wat er zou gebeuren als er geen bijen meer zouden zijn. Ik denk terug aan het moment dat we buiten aan tafel onze lunch aten en Lorenzo achteloos insecten dood mepte. Ze irriteerden hem. “Niet doen, dat zijn bijen!” Hij trok zich er niets van aan. Ons voedsel is op, evenals de meesten van ons. Alleen de sterksten kunnen overleven. Ik ben helaas de allersterkste. Ik ben liever dood, dan dat ik hier onder de verzengende zon een soortgenoot uit zijn huid schraap. Door hongersnood en te leven op het randje van de waanzin ontstond er jaren geleden een onverzadigbare honger naar hoop. Die honger werd gestild door rituelen. We geloven in de sterren en moeten hen eren. Ons voedsel bestaat enkel nog uit een van ons. We moeten offers brengen aan de sterren. Wij zien ze als krenten die aan de hemel staan. Elke krent is voedsel. Door levende wezens te offeren aan de sterren blijven er voldoende aan de hemel staan en hebben we nog te eten. Nu ik uiteindelijk alleen ben besef ik dat dit niet logisch klinkt. Het is eerder een excuus voor ons kannibalisme. Ik kijk naar het vlees voor me dat ooit in een andere vorm mijn vriend was, mijn laatste. Hier kan ik nog twee maanden van leven, dan zal het voor mij ook donker worden. Tenzij de sterren mij gunstig gezind zijn. Ik offer de huid die ik zojuist van Lorenzo heb afgehaald door hem aan te steken. De rook stijgt op richting de sterren. “Doe je best Lorenzo.”

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Wat een heerlijk bizar verhaal. Mooi geschreven. Ik ben blij dat ik niet bij die groep hoorde.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad, dit is een bizar verhaal. Een mooi realistisch gevaar dat van die bijen, allemaal met dank aan producten als Round Up die al het "onkruid"verdelgen, maar ondertussen de bijen vergiftigen. Goed geschreven een beetje SF dank voor het delen

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als zoiets ooit gebeurt, bied ik me meteen als offer aan! Die eenzaamheid en wanhoop komen goed over uit jouw woorden.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Tja - dank je wel, Ja het is wel een beetje gek. @ Pim2000 - dank je wel voor het lezen en je bevindingen. @ Meta Boonstra - als er ooit zoiets zou gebeuren dan is de beschaving meteen zoek. @ PetraO - Ik denk dat tegen die tijd de overlevingsdrang toch erg groot is.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk bizar verhaal. Het kostte even tijd om er in te komen. De bijen introductie was ietwat aan de lange kant. :) Wel leuk de referentie aan lorenzo in het begin en eind. Mooi gedaan!

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi verhaal, Angelieke. Ik ben het eens met DarkValley. Het is wat moeilijk om erin te komen. Ik denk dat het maken heeft met het maximum aantal woorden wat je mag gebruiken. Als je het verhaal iets uitgebreider zou vertellen, dan wordt het nog beter. Goed filosofisch punt dat een religie uit wanhoop ontstaat. :thumbsup: De eerste zin vind ik krom:: Alle wereldwijde kweekprogramma’s ten spijt, alle bijen zijn dood. Ik zou zeggen: Alle wereldwijde kweekprogramma’s ten spijt, zijn de bijen uitgestorven.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ JanP - bedankt voor je compliment! @ Lilithx - Mooi commentaar, dank je wel! @ Olaf de Groot - Je hebt gelijk wat betreft die eerste zin. Vond ik achteraf ook niet goed. Dank je. @ Marcus Airuleus - Heb ik eerlijk gezegd niet over nagedacht. Ik heb het opgeschreven zoals het in mijn hoofd opkwam. Bedankt voor je link. Nu hebben wij dit voorjaar hier 8 ! bijennesten gehad á 80.000 bijen per stuk dus hier valt het met ziektes gelukkig mee. Ik heb nog niemand uit zijn vel hoeven schrapen :)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een bizar verhaal, ik houd er wel van! Het enige wat me opviel was dat je HP in het begin vertelt dat zij liever ook dood wil zijn, maar toch houdt ze zichzelf in leven door haar dierbaren op te eten. Is het een soort instinct dat ze dit doet? Klampt ze zich ondanks alles toch vast aan haar leven? Ik heb je verhaal graag gelezen :thumbsup:.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een bizar verhaal, mooi geschreven en het doet denken aan de viegtuigcrash in de Andes waarbij overlevenden het vlees van hun omgekomen broeders gingen eten. Alleen was er voor hen nog hoop op redding. Ik vraag me af of je over gaat op kannibalisme als je zeker weet dat er voor jou geen hoop meer is.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Angelieke, Ik ben het eens met de voorgaande reacties; wat een bizar verhaal :o Ik hoop dat ik nooit in zo'n situatie terecht kom. Wie gaat mij verorberen als ik de laatste ben? De laatst overgebleven bij?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Anne Borneman - Ja, ik denk dat de overlevingsdrang uiteindelijk zo groot is dat je desnoods je medemens op gaat eten. Dank je wel voor het lezen en je reactie. @ Peter Anthony - Ik weet het ook niet. Je zult het pas weten als je in die situatie terecht bent gekomen. Van te voren kan je van alles bedenken, maar als het zover is reageer je uit instinct, denk ik. Bedankt voor het lezen! @ Blavatski - Ik hoop dat we daar nooit over na hoeven te denken. Dan je wel voor het lezen.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bizar inderdaad, knap dat je zoiets kunt bedenken. Het duurde voor mij ook erg lang voordat ik erin kwam en snapte waar het over ging. Misschien helpt het al als je het hele verhaal actiever zou maken, wellicht een monoloog tegen die vriend terwijl hij de huid offert, dat je daar mee begint?

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi en luguber geschreven Angelieke, met name het tweede deel! 'Ons voedsel is op, evenals de meesten van ons...' Brrrr :eek: Die arme bijtjes. Ik hoop zo dat het de wetenschap lukt die 'nosema ceranae' het hoofd te bieden (misschien met wat spirituele hulp van de Lorenzo-huid? :rolleyes: ) Dan kunnen wij ook lekker in ons vel blijven zitten. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Allie Calhoun - dank je voor je commentaar. Ik houd het toch zoals het is (beetje eigenwijs) omdat dan het verrassingseffect groter is, vind ik. Maar ik zal zeker je opmerking in gedachte houden. @ elysevdr - :) ja beter dat we in ons vel blijven. Dank je wel voor het lezen en je bevindingen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond het een goed verhaal waarmee je nog kunt spelen. Probeer het eens meer als een dialoog te schrijven zonder dat het een dialoog is. Met korte onafgemaakte zinnen, alsof ze tegen iemand praat. Ik vind het namelijk nu erg zwaar van vorm. Goed uitgangspunt, een beetje horror. Er zijn geen planten meer, want geen bijen en het enige wat te eten overblijft is de mens.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Odile - Dank je wel voor je tip. Ik weet nog niet hoe ik een dialoog moet schrijven zonder dat het een dialoog is, maar daar kom ik wel achter. Bedankt voor het lezen.