Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#54 Parijs

Op mijn 22ste trok ik naar Parijs. Met de Limburgse klei van mijn geboortegrond nog aan mijn hielen, zocht ik met ontwrichte kaak naar een glimp van de bultenaar tussen de waterspuwers van de Notre Dame. Vol ontzag liep ik over de uitgesleten plavuizen in de voetsporen van Napoleon, terwijl de dreigende duisternis mijn hart in mijn keel deed kloppen. Op Montmartre werd ik achtervolgd door een man die een silhouet knipte van mijn jeugdig profiel en het me aanbood voor 30 francs. De verblindend witte Sacré-Coeur deed iedereen verbleken in een onstuimige lentezon. De Eiffeltoren stak als een pijlpunt uit de Aarde en als ik goed luisterde kon ik de schutter nog horen. Ik verbeeldde me Artemis die vanaf de Pleiaden een pijl in de kont van de wereld schoot die uitkwam in de navel van Frankrijk. Ik was jong, groen en vol bewondering. Ik blonk van naïeve romantiek en dronk gulzig de smerige Parijse lucht die ik aanzag voor een bedwelmende wolk van inspiratie. Vele, vele jaren later ben ik gestrand in Antwerpen, een bescheidener surrogaat met een bevattelijker droombeeld. Ik kwam er de liefde van mijn leven tegen en schoot er domweg wortel. Doorheen de tijd heb ik gemerkt hoe hardnekkig de klei is waaruit ik opgetrokken ben. Het gebeurt dat ik zomaar, zonder reden naar de kleine woning van mijn jeugd trek, ergens in een onooglijk gat aan de Limburgse Maas. Pas nu kan ik de geur van bemeste velden en vers gemaaid gras uit mijn jeugd weer naar waarde schatten. Maar ik was jong en onstuimig en God, ik zou het voor geen geld ter wereld gemist willen hebben.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marcker Wat prachtig beschreven, alsof ik naast je liep in Parijs en door jou ogen kon kijken. Ontwrichte kaak? Gevochten of weggelopen? En dan het verbaasde gevoel van heimwee op het einde, heel herkenbaar.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een heerlijk beeld zet je neer van de Eifeltoren. Erg origineel. Je zette me ook aan het denken over die ontwrichte kaak. Was het omdat zijn mond elke keer open zakte van verbazing misschien?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
verwonderen en genieten, dat doe je heerlijk, en dan ook nog een stukje groeien, maar zonder spijt ... zo heb je een fijn stukje bij elkaar geschreven magnik suggereren dat je 'van mijn geboortegrond' gewoon weglaat? En die intwrichte kaak deed mij ook haperen; pas na het lezen van nyceway zie ik een verklaring en dan weet ik nog niet eens zeker of dat de juiste is ... dus daar zou je misschien ook iets aan kunnen doen

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta Bedankt voor het lezen en je commentaar. Ontwrichte kaak...van doorlopende verwondering met open mond staren... . @nyceway Bedankt voor het lezen en je reactie. Inderdaad, goed gezien die ontwrichte kaak. Misschien wel plastisch, maar ik wou op die manier het ontzag van de HP overbrengen, een beetje ludiek. @schrijvenmaar Bedankt voor het lezen en je reactie. Dat van die geboortegrond... . Ik had het eerst zonder die verwijzing geschreven, dan weer met, dan weer zonder... Ben er nog niet uit. Bedankt voor de suggestie. Dat van die ontwrichte kaak...zie hierboven!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
En uiteindelijk belandt hij weer waar hij is geboren, het cirkeltje is weer rond. Graag gelezen. Nog een taalzeur: 'aarde' mag met een kleine letter ;).

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marcker,
De Eiffeltoren stak als een pijlpunt uit de Aarde en als ik goed luisterde kon ik de schutter nog horen. Ik verbeeldde me Artemis die vanaf de Pleiaden een pijl in de kont van de wereld schoot die uitkwam in de navel van Frankrijk.
Dit vind ik een mooie originele verbeelding :) :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marcker, Sterke opening:
Met de Limburgse klei van mijn geboortegrond nog aan mijn hielen, zocht ik met ontwrichte kaak naar een glimp van de bultenaar tussen de waterspuwers van de Notre Dame.
Die tegenstelling: klei - en de deftige Notre Dame. (Je verwijst hier naar Victor Hugo, neem ik aan) Mooi verhaal, de cirkel is weer rond, zoals in #5 ook wordt opgemerkt.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je beschrijft van een afstand het verleden. Veel bezienswaardigheden komen in een paar zinnen aan bod. Het ontgaat me een beetje wat de waarde is van deze opsomming van bezichtigingen, behalve dat de HP van het platteland kwam en nu de stad bezocht. Het gaat me een beetje te vluchtig naar mijn zin en ik mis de werkelijke gebeurtenis. Overigens vind ik wel dat je mooie beeldspraak hebt gebruikt. Vooral je eiffeltoren is mooi

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@anne Bedankt voor het lezen & reactie. Bedankt voor het zeurtje - overheen gekeken! (Laat het staan tot lering ende vermaak...) @woodpecker Bedankt voor het lezen en je reactie. Fijn dat je het kon smaken. @janp, Bedankt voor het lezen en je reactie. Victor Hugo, inderdaad. De HP kent de kathedraal enkel maar uit de films en literatuur. Om dan oog in oog te staan als kleine niemendal tegenover dit stuk bewogen geschiedenis... . @pim Bedankt voor het lezen en je reactie.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
- De smerige Parijse lucht die ik aanzag voor een bedwelmende wolk van inspiratie - mooi en herkenbaar beschreven. Je leert pas waarderen wat je hebt als je kunt vergelijken, dat blijkt wel weer.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marcker, de klei aan mijn hielen (lekker dubbel gelaagd), de ontwrichte kaak (woonde jaren in Parijs), bevattelijker droombeeld, de geur van gemaaid gras, zijn voor mij prachtige sensoriële beelden. Mag ik timide iets opmerken. Cijfers vind ik niet fraai in een tekst. Tot honderd kun je ze voluit schrijven. Maar in wezen hoeft (voor mij) de eerste zin niet omdat het duidelijk is dat je naar Parijs ging. Heb je fraaie test met veel plezier gelezen.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Karin Bedankt voor het lezen en je reactie. De onstuimige onschuld van de jeugd hè? @Mili Bedankt voor het lezen en je reactie. Niet zo timide! Goede opmerking, worstel er geregeld mee. Meestal volg ik de aanwijzingen van Onze Taal: https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/getallen-in…. Maar ik vind het goed dat ik nu eens in de praktijk er op gewezen word. @pater Bedankt voor het lezen en je reactie!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie beelden van Parijs beschreven! :thumbsup: De ontwrichte kaak begreep ik pas na de reacties. Ik las alsof de HP was gevlucht naar Parijs na een gevecht. Misschien eerst het met ontzag kijken benoemen en dan met als resultaat de inmiddels ontwrichte kaak? De reactie van pim #8 begrijp ik wel. Ik mis de reden waarom HP naar Parijs ging en toen zijn jeugdherinneringen (d.m.v. geuren) niet kon waarderen, dat zou de periode in Parijs en de duidelijke herinneringen eraan meer verklaren. Dan is de cirkel voor mij pas echt rond. Snel weer eens een weekend Parijs boeken! ;) Graag gelezen!

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje, Bedankt voor het lezen en je reactie. Ja, de reden ontbreekt inderdaad. Het was een soort De Grote Wereld intrekken. Ik had gehoopt dat door de beschrijving van de reactie van de HP de lezer als vanzelf tot die conclusie kwam. Veel plezier in Parijs!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marcker, Wat mooi! Ik heb dit verhaal inmiddels al een aantal keer gelezen en het blijft boeien. Het klopt helemaal. Definitief een van mijn favorieten van de laatste tijd. Ik heb dit heel graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
heerlijk stukje nostalgie...en een ode aan Parijs mooie woordspelingen: -Met de Limburgse klei van mijn geboortegrond nog aan mijn hielen, -glimp van de bultenaar tussen de waterspuwers van de Notre Dame. -een silhouet geknipt van mijn jeugdig profiel, -verbleken in een onstuimige lentezon. -De Eiffeltoren stak als een pijlpunt uit de Aarde -naïeve romantiek met plezier gelezen :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi rondje in vogelvlucht door Parijs. Fijn dat je na al die jaren het vers gemaaid gras bent gaan waarderen boven die bedwelmende lucht aan inspiratie! Voor mij waren opvallend: 'schoot ik domweg wortel' bedoel je daarmee 'hoe heb ik daar eigenlijk kunnen aarden?' 'Doorheen de tijd' is voor mij als Nederlander geen gebruikelijke formulering ...

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Johanna Bedankt voor het lezen en je toffe commentaar. @Nicole Dank je wel voor het lezen en je reactie. Fijn dat je het goed vond. @Mirte Bedankt voor het lezen en je reactie. Was me er niet van bewust dat 'doorheen de tijd' geen gebruikelijke formulering was. Dat aarden...: het was niet gepland.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marcker, je hebt een heel mooi stukje tekst neergezet! 'Ik was jong, groen en vol bewondering. Ik blonk van naïeve romantiek en dronk gulzig de smerige Parijse lucht die ik aanzag voor een bedwelmende wolk van inspiratie.' En nog vele andere zinnen zijn prachtig. Ook al heb ik zelf de lucht in Parijs nooit als smerig ervaren, maar dat zal te maken hebben met het feit dat ik grote steden gewend ben. De bedwelmende wolk van inspiratie is voor mij meer een realiteit dan alleen maar een 'aanzien voor'. Ach... Parijs. :{} Mag ik, behalve mijn bewondering, nog een paar kleine opmerkingen maken? Ik zou persoonlijk het eerste zinnetje schrappen. Het voegt niet echt iets toe en ik vind 'Met de Limburgse klei van mijn geboortegrond etc...' een prachtige openingszin. De laatste zin is voor mij ook een beetje overbodig. Je eindigt de eerste alinea al met 'Ik was jong...' 'Maar ik was jong en onstuimig' klinkt bovendien bijna alsof hij zich moet verontschuldigen. Mij haalt dat een beetje uit de magie van het verhaal. Anders misschien eindigen met: 'Maar God, ik zou Parijs voor geen geld ter wereld gemist willen hebben.' @Mirte: 'Doorheen de tijd' is in België heel gebruikelijk. Ik vind het iets poëtisch hebben en zeker bij deze tekst wondermooi passen.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@elysevdr Dank je voor het lezen en je reactie. Heel goed, jouw suggestie. Het maakt het universeler, herkenbaarder... . Dit is zeker iets wat ik ga meenemen. @ iedereen: Ik heb nu aan zowat vijf schrijfopdrachten meegedaan en ik heb in die korte tijd veel geleerd en fijne mensen leren kennen. Ik ga me nu voor onbepaalde tijd terugtrekken en alles eens goed verwerken. Er is heel wat stof tot nadenken over mijn werk en mezelf. De vele tips, suggesties en voorbeelden (mosterd voor de maaltijd - besteld!) neem ik ter harte. Aan SOL en iedereen op dit forum een welgemeende dank. Misschien tot een volgende schrijfopdracht.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtige zinnen. Er is geen actie in het verhaal ( zo doe ik het ook vaak) waardoor het ook heel goed een blog kan zijn of een column. Uit de prachtige zinnen bemerk ik een gedrevenheid.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat jammer nou... Jij bedankt Marcker voor je mooie verhalen en al jouw reacties. Succes en ik hoop je nog eens voorbij te zien komen!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ iedereen: Ik heb nu aan zowat vijf schrijfopdrachten meegedaan en ik heb in die korte tijd veel geleerd en fijne mensen leren kennen. Ik ga me nu voor onbepaalde tijd terugtrekken en alles eens goed verwerken. Er is heel wat stof tot nadenken over mijn werk en mezelf. De vele tips, suggesties en voorbeelden (mosterd voor de maaltijd - besteld!) neem ik ter harte. Aan SOL en iedereen op dit forum een welgemeende dank. Misschien tot een volgende schrijfopdracht.
:( Dat vind ik nu jammer want ik waardeer jouw invullingen en reacties zeer! Mijn suggestie is om het woord -misschien- weg te halen. ;) Veel succes en ik hoop ergens het resultaat te kunnen lezen! :thumbsup: