Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#53 Zonnige en bewolkte dagen

Als er op zonnige dagen - hoog in de lucht - toch nog wolken jagen, zie ik hun schaduwen vaak drijven op het water van de Bodensee. Veel roeiers gaan dan heftig met hun spanen slaan, ze hopen spoedig uit die schaduw weg te raken. Maar weten ze dan niet, dat ze zich eenvoudig zouden kunnen laten drijven? De wolken schuiven dan vanzelf aan hen voorbij. Zo zijn ze ook aan mij voorbij gegaan. Mijn huwelijk - dat door mama en stiefpapa werd opgedragen – kende meer donkere dan lichte dagen en ook in Holland vond ik nooit een echte thuis. Zelfs als koningin heb ik geleerd hoe de wolken zich gedragen. Ik kan maar niet vergeten – dat zij die bij Austerlitz nog uitgelaten waren - in Waterloo naarstig zochten naar een graf. In glorierijke dagen riep het volk: “Vive la Liberté”. Later hebben ze – nog voor de hemel op kon klaren – stiefpapa naar Elba doorgestuurd. De ketens die de leiders dragen zijn de vrijheid van het volk. Daarom ben ik hem, na Elba trouw gebleven. De woede heeft zich dus ook naar mij gekeerd. Het is precies in die vermaledijde dagen, dat ik de waarheid heb ervaren. Tsaar Alexander heeft zich over mij ontfermd en van hem heb ik geleerd dat echte vrijheid, vriendschap heet. Ach, geschiedenis is niets dan lusteloos vertragen… terwijl de tijd toch jachtig door blijft gaan. Hier in Arenberg, zal ik mijn memoires sluiten. Ik denk aan mijn hortensia’s. Er leeft een stille hoop dat in het verre Holland, iemand voor mijn bloemen zorgt; op zonnige, maar vooral ook op bewolkte dagen. Hortense de Beauharnais 1835

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ryn; heerlijk dat je er bent. Je ontpopt je tot een poëtische geschiedschrijver van formaat. Het beeld van de wolken dat je terug laat komen en dan zo'n op zich triviaal detail als hortensia's in een broeierig en ongelukkig leven dat de Beauharnais leidde. Of legde je een speelse link met haar naam? Ik heb je heel graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Voor zover ik weet heeft Hortense de Beauharnais de hortensia (Hydrangea) geïntroduceerd in Europa (oorspronkelijke afkomst China, Indonesië en Japan) maar het is natuurlijk ook een verwijzing naar haar naam. Jan P, Thanks.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Je zou zo weer terug willen in de schoolbanken bij de geschiedenisles als het zo mooi verwoord wordt. De kracht van de taal.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stukje geschiedenis dat ik (als Belg) even moest opzoeken. Mooie poëtische mijmering. Vertaling van door turbulente ervaring opgedane wijsheid. Mooi spel tussen eigentijdse waarneming en geschiedkundige feiten, dat alles in een serene vertelling. Heel mooi om te lezen. En educatief ook, trouwens.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Ryn, Mooi, sfeervol verhaal dat het beeld waar het mee begint laat terugkomen aan het einde. 'Ik denk aan mijn hortensia's' stoort mij een beetje in dit prachtige stuk.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wilt u niet eigenlijk poëzie schrijven? Bijna al uw zinnen hebben een vloeiend metrum. Ik zou het zo kunnen omzetten naar een gedicht. Ách, geschíedenis is níets dan lústelóos vertrágen… terwíjl de tíjd toch jáchtig dóor blijft gáan. Dit vind ik het mooiste vers. Ik krijg hier ook echt het gevoel dat u Hortense citeert. Kritische noot: als dit proza is, zou ik de interpunctie stevig aanpakken. Die is best vreemd, hier en daar. vriendelijke groeten, A.Kroeze

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Ryn, Wat een mooi verhaal. Er zitten veel mooie beelden in. Erg sfeervol. Het mooist vond ik (denk ik): Maar weten ze dan niet, dat ze zich eenvoudig zouden kunnen laten drijven? De wolken schuiven dan vanzelf aan hen voorbij. Waarom roeien? Ik weet het ook niet.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ryn, zo fijn dat je er weer bent... De Bodensee nam mij al mee naar mijn jeugd, naar bijzondere herinneringen. Het is vreemd, maar ik dobberde daar eens in mijn zwemvestje en probeerde de schaduw in mijn kinderhanden te vangen. Ik vroeg mij af hoe die kon blijven drijven, die schaduw. Het donker leek mij zwaarder dan het water. Maar toen won de zon het van de wolken en ik hoefde niet langer na te denken. Zo wonderlijk hoe die verre beelden nu, dankzij jouw prachtige inleiding, extra betekenis krijgen. Ook 'De ketens die de leiders dragen zijn de vrijheid van het volk' is een beeld dat maar blijft hangen en dat zoveel vertelt. En dat echte vrijheid vriendschap heet. Verder vind ik, het is natuurlijk een persoonlijke kwestie, 'Ik denk aan mijn hortensia's' juist een prachtig intermezzo, een in deze context onontbeerlijke overpeinzing die een stille hoop doet opleven. Er schuilt zoveel in dit verhaal, tere nostalgie; ook naar bewolkte dagen kan men terug verlangen. Ik zal hier mijn woordenstroom afsluiten, maar ja, je was ook zo lang weg.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg mooi geschreven! Juweeltje: ... en van hem heb ik geleerd; dat echte vrijheid, vriendschap heet. (maar die puntkomma mag weg.)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In de 2e alinea had ik mama en stiefpapa in gedachten even lekker omgewisseld en dacht jij over 'onze' Maxima ging schrijven. Dan wordt je snel uit je droom geholpen dat je niet goed gelezen hebt en wordt mee terug in de tijd genomen. En die Tsaar Alexander is toch echt iemand anders ... Heel mooi geschreven. Weer even op reis door de geschiedenis!

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Veel roeiers gaan dan heftig met hun spanen slaan, ze hopen spoedig uit die schaduw weg te raken. Maar weten ze dan niet, dat ze zich eenvoudig zouden kunnen laten drijven?
Een mooi verhaal. toch een opmerking: Ben je je wel bewust van het passieve taalgebruik? gaan slaan en kunnen laten drijven? Het kan zijn dat je dit bewust doet, maar krachtiger zou zijn bijvoorbeeld: "Veel roeiers slaan heftig met hun spanen. " Nogmaals het kan zijn dat je keuze bewust is, maar ik ben over het algemeen voorstander van actief taalgebruik. bedankt voor je bijdrage

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijnheer Pim, Bedankt om mij te wijzen op mijn passieve taalgebruik . Of ik de stijl van het verhaal bewust zo geschreven heb laat ik aan jouw oordeel. Passief ligt me wel. Ik denk dat ik dit forum beter passief ga ervaren in de toekomst.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Pim, je reactie in #14 komt inderdaad pedant binnen en over hoewel je het hopelijk niet zo bedoeld zult hebben. Je bent een relatieve nieuwkomer en het had je gesierd je bijvoorbeeld eerst te investeren in het bijzondere werk van @Ryn dat hij hier eerder heeft gepost alvorens te denken hem ergens op te moeten wijzen. Ryn weet namelijk heel goed wat hij doet. @Ryn, blijf vooral, al was het van tijd tot tijd. Je weet - en ik denk zeker niet alleen uit mijzelf te spreken - dat jouw fascinerende teksten hogelijk worden gewaardeerd.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijnheer Pim, Bedankt om mij te wijzen op mijn passieve taalgebruik . Of ik de stijl van het verhaal bewust zo geschreven heb laat ik aan jouw oordeel. Passief ligt me wel. Ik denk dat ik dit forum beter passief ga ervaren in de toekomst.
Beetje overdreven reactie, Ryn. Die verbaast me. De reactie van pim is op de vorm. Of je het daar mee eens bent of niet.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Euh... ik ben ook een Belg hoor Marcker :)
Maar jij bent dan ook heel uitzonderlijk he, op het gebied van reizen, geschiedenis en schrijven ;) Meestal stoort het me als een tekst te vaak onderbroken wordt door - maar hier kon ik verder lezen zonder aarzelen. Ik wou weten wat er ging komen. Straks verruim ik mijn kennis nog even en dan ga ik jouw stukje van deze week voor een tweedemaal lezen ;)