Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #48 – Zomertijd

3 april 2015 - 9:24
Haar handen gaan ritmisch op en neer. Vol kracht zakken ze in zijn borst. 13 -14 – 15. Ze haalt diep adem en blaast een volle teug bij Åke naar binnen. Zijn borst komt niet omhoog. Een trillende hand zoekt op de ontbijttafel naar haar mobiel. Ze tikt. 1-1-2. Åke was in paniek opgestaan. Angstig om te laat te komen. De tijd later op zijn horloge was niet de werkelijkheid. En bij het besef van de juiste tijd was de pijn niet meer te ontwijken. Een benauwende klemmende pijn op zijn linkerborst ging aan het verlies van bewustzijn vooraf. Met een smak kwam hij op de grond terecht. Zijn vrouw Morgon had hem in een stabiele zijligging gelegd, zodat hij niet kon stikken in zijn tong. Bij het voelen van de halsslagader wist zij, dat zijn leven aan een zijde draadje hing. En nu reanimeert zij haar geliefde partner. Hoe groot was de kans dat hij het zou halen? 21-22-23. Een snelle aanrijtijd moet haalbaar zijn van Rönninge naar het ziekenhuis van Södertälje. Het zou niet meer moeten bedragen dan 15 minuten. Vol kracht probeert ze zijn hart opgang te krijgen. Opnieuw blaast ze een stevige teug bij het bezwete lichaam naar binnen. Haar handen beginnen pijn te doen. Maar de borst van haar geliefde Åke komt niet in beweging. Morgon legt haar man opnieuw op zijn rug. Ze knoopt de knoopjes van zijn overhemd dicht. Met een kammetje maakt ze een scheiding in zijn volle grijze haar. En met haar handpalm strijkt ze langs zijn gezicht. Een hand op haar schouder laat haar stilstaan bij het moment. ‘Uw partner is overleden aan een hartaanval, vermoedelijk door de omschakeling naar de zomertijd, hoort ze de patholoog anatoom zeggen. ‘… wat we helaas vaker zien. Mevrouw, ik schenk u mijn oprechte medeleven’. Morgan slaat een kruisje en beseft, de tijd neemt altijd zijn tijd. ** Vraag: Ik heb wat moeite met de verschillen van tijdsaanduiding in de verschillende alinea's. Hoe pas ik dit mooi toe?

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 april 2015 - 13:22
Indrany,
Vraag: Ik heb wat moeite met de verschillen van tijdsaanduiding in de verschillende alinea's. Hoe pas ik dit mooi toe
In een kort verhaal hanteer je liever 1 tijdsvorm. Je begint hier in tt en de volgende alinea in vt en halverwege die alinea schakel je weer na tt (vanaf: en nu reanimeert) Dat gaat niet soepel, schrijf het gewoon chronologisch. het is wel heftig een hartaanval krijgen van een uurtje tijdsverschil. Kijk nog even naar deze: 'Een trillende hand zoekt ze op de ontbijttafel naar haar mobiel.'

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 april 2015 - 17:38
Een snelle aanrijtijd moet het haalbaar zijn... Deze zijn loopt niet helemaal. Ze zet alle kracht nog eens goed bij, vind ik vreemd klinken. Ze zet kracht en alle zeilen bijzetten. Het lijkt een verkeerde koppeling van twee begrippen. Teder beschreven hoe ze haar man probeert te redden.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2015 - 19:47
In zweden krijgt 5% een hartaanval door de ingang van zomertijd. Bizar hè? Dank je wel voor de feedback. Ik begrijp dat je chronologisch schrijft. Maar wat nu als je wilt wisselen? Ach...ik zoek dat zelf wel ergens uit. De zinnen snel verandert. Ik schaam mij diep. Nyceway en janpmeijer. Mijn dank voor het willen lezen van mijn stukje. Wel vind ik het jammer weinig respons te krijgen van lezers of een schrijfcoach.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2015 - 20:19
Indrany, en zwaar onderwerp met trieste afloop. Ik begreep eerst niet goed wat je bedoelde met 'Vol kracht zakken ze in zijn borst'. Ik zou zeggen: ... drukken ze op zijn borst. Maar dat is slechts mijn zienswijze. Kom je oorspronkelijk uit Zweden? Mijn complimenten dan voor het schrijven van je verhalen. Je krijgt vast nog wel meer respons tijdens de paasdagen. Let maar op. Succes.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2015 - 20:25
Hi jules du lac, Nope, ik heb niets met Zweden. Ik tikte Zomertijd in op Google en kwam zo bij dit onderwerp uit. ( inspiratie moet soms ergens vandaan komen) Dus eerst onderzoek gedaan, wat ik vaak toch wel erg leuk vind. Je hebt gelijk, drukken was beter. Dank je wel.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2015 - 11:05
Een vrij heftig verhaal. Waarom wacht ze niet op de ambulance, maar maakt ze haar man al klaar voor de kist? Wat gek ook, dat er mensen sterven door de zomertijd.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2015 - 14:53
Goedemiddag Anne, Dank voor je reactie, ik zal je adviseren het verhaal nog eens te lezen. Met een hartaanval kom je in het ziekenhuis terecht. Na onderzoek door de patholoog anatoom mag ze zelf haar man opbaren. Een vergroot risico op hartfalen lijkt te ontstaan door een korte onthouding van slaap en de verstoring van het biologische ritme, aldus onderzoekers. Maar ik geloof dat ik bij maddbrug ook gerelateerde problemen las.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2015 - 15:07
Ik neem aan dat je het verstrijken van een zekere tijd tussen de tweede en derde alinea in gedachten hebt, maar door het achter elkaar door in de tt te schrijven is dat voor de lezer niet duidelijk nu is hier je ruimte beperkt en dat maakt sprongen in tijd lastig toch het eerste deel geheel in vt schrijven zou duidelijker zijn, maar dan ook de eerste alina, en alleen de derde in tt en ik weet niet of het er mooier van wordt; dan mis je de urgentie van de reanimatie, die je in de tt beter voelt je zou ook de eerste alinea kunnen schrappen om minder heen en weer te springen tussen tijden, maar dan mis je je spannende opening

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2015 - 18:02
Hoewel het zeker niet onaangenaam leest, lijkt het bijna een soort van voorlichtingsfilmpje over hoe te handelen bij een hartaanval. Ik mis gevoel (wat hatelijk om te schrijven) in dit verhaal. Naar mijn idee gaat het eerste deel van de tweede alinea en het eerste deel van de derde alinea over de impact van de gebeurtenis. Verder is het verhaal heel praktisch, lijkt mij. Wellicht zou je de laatste alinea in het heden kunnen schrijven en de rest volledig in verleden tijd? Over het algemeen vind ik dat het een duidelijk leesbaar verhaal is. En zeker ook goed geschreven. Maar misschien, zoals ik eigenlijk al zei, iets te afstandelijk. Dat was voor mij persoonlijk bezwaarlijker dan de tijdsindeling.

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 april 2015 - 19:17
Ik zie dat je de opmerkingen nog niet verwerkt hebt. Dat hoeft ook nog niet. Ik ben het wel met de meeste eens. Ik dacht ook dat ze hem doodkist klaarmaakte. Misschien even noemen dat ze de ambulance aan hoort komen? De mensen zullen ook wel gestorven zijn als er geen zomertijd was. Ik vind deze invulling van de opdracht wel mooi.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2015 - 13:40
Schrijvenmaar, johanna en tja; Dank je wel voor de kritieken. Ze hoeven niet aardig te zijn, als ze maar wel bedoeld zijn om opbouwend te zijn. Feedback is n cadeautje. Waarvan ik liever schrijftechnisch kritiek krijg waar ik mee vooruit kan. Dus dank hiervoor.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2015 - 13:44
Het is haar Åke die vanmorgen in paniek was opgestaan. Angstig om te laat te komen. De tijd op zijn horloge was niet de werkelijkheid. En bij het besef van de juiste tijd was de pijn niet meer te ontwijken. Met een kreet viel hij op de grond. Ze had hem op zijn rug gelegd, al hopend dat hij bij zou komen. Maar toen ze met haar ranke vingers langs de halsslagader gleed, wist ze dat zijn leven aan een zijde draadje hing. Ze reanimeerde, biddend dat hij het zou halen. Met elke druk deden haar handen meer pijn. Er moest een andere oplossing te vinden zijn. Ze duwde de autosleutels in haar zak, haalde haar handen onder de oksels van haar geliefde door, en sleepte hem over de vloer naar buiten. Het lichaam was log en zwaar, maar dat zou haar niet weerstaan haar man te redden. Het zou haar lukken hem op tijd van Rönninge naar het ziekenhuis van Södertälje te krijgen. Ze hurkte en voor dat ze hem op de bijrijderstoel tilde blies ze nog een teug naar binnen. In de verte hoorde ze de sirene, haar redding was nabij. In het ziekenhuis kijkt ze naar een man. Haar man. Ze maakt de knoopjes van zijn overhemd dicht. Met een kammetje maakt ze een scheiding in zijn volle grijze haar. Haar handpalm strijkt langs zijn gezicht. Een hand op haar schouder laat haar stilstaan bij het moment. ‘Uw partner is overleden aan een hartaanval, vermoedelijk door de omschakeling naar de zomertijd, hoort ze de patholoog anatoom tegen haar zeggen. ‘… wat we helaas vaker zien. Uw inspanningen hebben hem niet kunnen redden. Mevrouw, ik schenk u mijn oprechte medeleven’. ---------------------------------------------------------------------------------------------- Het afstandelijke is er nog. Daar moet ik nog een weg in zien te vinden. Zeker in de verleden tijd vind ik het moeilijk. Een goed plot of humor moet ook beter aanwezig zijn. Wat mij deze week ook niet lukte. Maar komt tijd, komt raad. :)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2015 - 16:05
@indrany, Ik vind het een originele invulling van de opdracht! Heel leuk! Bizar ook dat zoveel mensen overlijden aan die zomertijd... Ik ervaar zelf niet zoveel emotie bij wat ik lees. Maar goed, wat wil je in 350 tekens. Een hele kunst om dan zowel een verhaal te vertellen, wat logisch verloopt, en emotie te tonen. Juist voor emoties heb je vaak toch wat meer tekens nodig. Je had ook kunnen kiezen om het te schrijven vanuit het perspectief dat iemand in schok is, en op adrenaline handelt. Iemand is dus heel zakelijk, en dus ook afstandelijk, emoties komen later. Volgens mij is dat in het echt ook zo. Denk niet dat veel mensen tijd hebben voor emoties als hun man met een greep naar het hart en een schreeuw ter aarde stort... Emoties komen echt pas later. Misschien had je dus bijv aan het eind kunnen zeggen, als de arts hem dood verklaard, dat ze op dat moment ging huilen, of schreeuwen of gillen, of trillen, of flauwvallen.. Ik denk maar met je mee hoor. Mijn eigen schrijfsels zijn verre van perfect, Ik bedoel het niet verkeerd. groetjes!