Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#48 De roep van de fluweelfazant

Vervolg op: Het geheim van Sovanna Als jongste dochter van koning Surya-varman, de zonnebeschermer, voer ik iedere dag - samen met honderdacht apsara danseressen – de begroetings-yoga uit, voor de opkomende zon. We doen dat altijd aan de oever van de oostelijke vijver, precies op het ogenblik dat de eerste zonnestralen het wateroppervlak treffen. Zo verwelkomen wij de god die boven alle goden staat en allesomvattend is. Plots schoot de reden waarvoor ik gekomen was, terug door mijn hoofd. ‘Sovanna, je moet mijn vader helpen.’ ‘Wat is er Chantrea? Spreek en ik zal gehoorzamen.’ ‘Er is een probleem met de Chinese waterklok die mijn vader kreeg van de koning van Champa.’ ‘Wat is er met de klok?’ ‘Er was hem beloofd dat zij de tijd zou meten, zelfs op bewolkte dagen als er geen zon aan de hemel komt en jouw zonnewijzer niet werkt. Met die klok zouden we precies weten wanneer de zon opkomt, ook al zien we ze niet.’ ‘Het meten van de tijd, is precies wat de waterklok doet, prinses. Elke keer als het water een bakje van het rad heeft gevuld, slaat de klok één tel door en zo verdeelt zij de tijd in gelijke delen, tijdens de dag en tijdens de nacht, zolang het water loopt.’ ‘Maar mijn vader heeft vastgesteld dat de zon elke dag meer en meer voorloopt op de klok!' ‘Chantrea, de klok doet haar werk, maar zegt niets over het opgaan van de zon. Surya is het oog van de wereld en hij bepaalt zelf hoelang hij slaapt en wanneer hij weer wakker wordt. Als er werk is op de velden en er gezaaid moet worden, staat hij elke dag vroeger op, zodat het werk gedaan kan worden, maar na het ruimen van de oogst gaat hij iedere dag weer vroeger slapen.’ ‘Wat moet ik mijn vader dan vertellen, Sovanna?’ ‘Zeg hem, dat hij eenvoudig luistert en vertrouwt op de fluweelfazant die roept in de ochtend als Surya wakker wordt en die precies hetzelfde doet wanneer hij zich samen met hem, tegen de avond weer te slapen legt.’

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een juweeltje! Prachtig die zonnegroet in een sfeervol vervolgverhaal voorzien van mooie 'technische' details. enneh ... elke ochtend minstens 109 danseressen vroeg uit de veren! Suraya, ook een prachtig mystiek persoon. Even op de naam gegoogled om de achtergrond en betekenis te weten. 7 sterren bij elkaar, wow! De fluweelfazant hoor ik al roepen en moet dan even aan mijn kindertijd denken. Meestal hoorde ik een fazant op zaterdag ergens in de verte roepen. Waarom? Dat weet ik nog steeds niet ... Een kleinigheidje: 'alles omvattend' moet volgens mij 'allesomvattend' zijn

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt hoor Mirte, Scherp gelezen. Ik heb het taalfoutje aangepast. (Waarvoor dank!) Fijn dat je van het verhaal ok vindt. En... niet 109, maar 108 danseressen + 1 prinses. 108... precies evenveel als er kralen aan de japa mala, het gebedssnoer van de hindoes zitten. (trouwens ook aan de mala, het gebedssnoer van de boeddhisten)

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
wederom een leerzaam en sfeervol verhaal. Hebben wij het toch makkelijker he , onze klokken passen zich automatisch aan (sommige dan toch) Een klein dingetje: Suraya is het oog van de wereld en hij bepaalt......(me een t ipv met een d)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt Nicole (ook voor het signaleren van de taalfout. Ik had deze week al een keer: het werd bepaald - met een t geschreven en nu deed ik dus net het omgekeerde - zo dom :crybaby: )

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een verhaal Ryn. Het is mooi, het lijkt altijd of de verteller naast mij zit, bij jouw verhalen. Had nog niet eerder van een waterklok gehoord, ga zo de link bekijken. Het straalt een rust uit, dit verhaal. Knap gedaan!

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je vult de ruimte van het verhaal met een voor mij nieuwe wereld zonder dat je je haast. Harmonieus geschreven. Ook ik wist niet dat een waterklok bestaat, waarvoor dank.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven. Bizar hoe zoiets bij je omhoog borrelt bij het lezen van de opdracht. Erg mooi. Wel heb ik erg moeite met de tweede zin. "Als jongste dochter van koning Surya-varman, de zonnebeschermer, voer ik iedere dag - samen met honderdacht apsara danseressen – de begroetings-yoga uit, voor de opkomende zon." Die is voor mij erg vol, haperend en deels gevuld met onbekende woorden, waardoor ik struikel. Gelukkig weet ik nu dat het maar een korte tekst is en gelukkig volgt daarna een fijn verhaal, maar normaal zou ik bij zo'n begin al gauw afhaken.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ryn, excuses, het is mij een beetje te veel van het goede. Zoals @Tearz zegt, val ook ik over de tweede zin. Blijft onverlet dat je betovert en je lezer meevoert naar pure exotiek, mythologie, andere culturen, etc. De fluweelfazant proeft zoet, je waterklok is ongekend en je uitwerking gedetailleerd. Twee vraagjes. [wanneer de zon opkomt, ook al zien we ze niet.’], bedoel je hier niet haar? En waarom is Surya dan mannelijk?

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Ryn, Mooi geschreven. Of beter, zoals Odile opmerkt: harmonieus. Da's dan denk ik ook meteen de boodschap van het verhaal: harmonie.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maddbrug en Jan P, jullie beiden bedankt voor de reactie. Odile, ook weer bedankt om te lezen en van commentaar te voorzien. Tearz en Mili, Om eerlijk te zijn vind ik de tweede zin ook een beetje zwaar. Ik wilde er wellicht iets te veel (voor mij essentiële) informatie in. Dat kon inderdaad anders en veel mooier naar mijn gevoel...maar dan had ik wat meer woordruimte nodig. Dat gebrek aan woorden begint me eigenlijk te remmen moet ik bekennen. Ik heb er daarom ook niet veel zin in om het verhaal daarop aan te passen. Ook al zien we ze niet... slaat inderdaad op de zon maar de verpersoonlijking van de zon in de Hindoe Khmer traditie is de mannelijke godheid Surya. Daarom beginnen de namen van veel Khmer koningen uit de tijd van Angkor met Surya (zie: Suryavarman I en Suryavarman II enz...). http://nl.wikipedia.org/wiki/Surya Jullie opmerkingen zijn terecht en ik voel de twee genoemde moeilijkheden ook aan. Misschien moet ik maar eens ophouden met zulke ingewikkelde verhalen in zo'n smal keurlijfje te proppen. Woodpecker, bedankt. Harmonie met de natuur is inderdaad de onderliggende boodschap. De mens kan trachten om greep te krijgen op de tijd door de bouw van allerhande soorten klokken maar uiteindelijk is het de natuur die zijn eigen gang gaat en het levensritme van vele dingen bepaalt.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Het lijkt een verhaal uit een oeroud sprookje. Misschien moeten wij ook over gaan op de waterklok. Hoewel ik elke dag vroeger opstaan wel een ramp vind. Gelukkig hoef ik niet op de velden te werken. (Sovanna.' - Sovanna?')

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat kon inderdaad anders en veel mooier naar mijn gevoel...maar dan had ik wat meer woordruimte nodig. Dat gebrek aan woorden begint me eigenlijk te remmen moet ik bekennen. Ik heb er daarom ook niet veel zin in om het verhaal daarop aan te passen.
Het is al vaker gezegd: 'Jij bent echt toe aan een boek vullen!' Lege bladzijden genoeg ;)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harmonie met de natuur is inderdaad de onderliggende boodschap. De mens kan trachten om greep te krijgen op de tijd door de bouw van allerhande soorten klokken maar uiteindelijk is het de natuur die zijn eigen gang gaat en het levensritme van vele dingen bepaalt.
Juist. De metafoor komt wat mij betreft duidelijk over :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Daar ongeveer moet het begonnen zijn, in jouw verhaal, dat de mens het innerlijke tijdsgevoel verloor door te vertrouwen op instrumenten die de fysieke tijd maten. Een etmaal verdeeld in gelijke partjes, het hele jaar door, zonder rekening te houden met de wisseling der seizoenen en het opkomen en ondergaan van de zon. De fluweelfazant kan geen klokkijken en stelt zijn innerlijke klok dagelijks bij. Het verschil in tijdsbeleving heb je heel, heel erg mooi in dit verhaal verwerkt, Ryn. Petje af.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het lijkt een verhaal uit een oeroud sprookje. Misschien moeten wij ook over gaan op de waterklok. Hoewel ik elke dag vroeger opstaan wel een ramp vind. Gelukkig hoef ik niet op de velden te werken. (Sovanna.' - Sovanna?')
Dit soort rampen bestrijd je door vroeger naar bed te gaan. :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De sfeer, het leven in harmonie met de natuur, het is weer een fraaie opzet. Maar ... misschien dat het ditmaal te snel verteld is. De tweede alinea is vreemd -dwz hij sluit vreemd aan op de openingszin, die waarschijnlijk moet aansluiten op de dialoog, maar ja, nu staat er een hele alinea tussen waardoor die aansluiting ook verloren gaat Je zou dus ook kunnen zeggen dat de eerste zin vreemd is; ik vermoed dat je hiermee dit verhaal aan je vorige vast wilt plakken, maar dat zou je ook gewoon kunnen laten. Zoals Mili al opmerkt kan 'ze' als lijd.vw.niet, dit zou 'haar' moeten zijn, maar je mag in het Nl de zon ook mannelijk maken, wat vaak gebeurt omdat in diverse mythologieen de zon als mannelijk voorgesteld wordt, lekker "ook al zien we hem niet" van maken, zou ik zeggen dus. En ik weet het niet zo met die waterklok ... ik heb toch het gevoel dat jij mij als lezer iets in detail wilt uitleggen, in plaats van dat Sovanna het de prinses uitlegt. Ik vind het niet heel natuurlijk in deze dialoog. Waarschijnlijk kun je dit verhaal buiten de opdracht veel beter schrijven. (Enne ... wat is eigenlijk een fluweelfazant?)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Schrijvenmaar, ZE kan wel degelijk gebruikt worden als lijdend voorwerp - het is standaard taal in België. (zie ook taaladvies: http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/358/) De zon wordt in dit verhaal gezien als een persoon - een god. Nu pas (na het lezen van jouw reactie) besef ik dat de achterliggende reden van Mili haar vraag een taalkundige was. Ik was een beetje verblind door het feit dat ik hier ook te maken had met het gegeven dat wij de zon meestal vrouwelijk duiden terwijl dat een mannelijke godheid is (of was) in de Hindoe cultuur (Ik dacht dus dat Mili een vooral inhoudelijk probleem zag). Ik ben het met je eens dat ik in dit korte stukje misschien beter consequent HEM had gebruikt (ook al klinkt dat bij ons een beetje vreemd). Met de fazant had ik oorspronkelijk de Siamese Fireback Fazant - nationaal symbool van Thailand - in gedachten maar omdat ik de vertaling 'vuurrugfazant' niet zo mooi vond en deze fazant vuurrode wangen heeft die gelijken op rood fluweel heb ik hem vrij benoemd als 'fluweelfazant'. Wat betreft je opmerking over de eerste zin heb je gelijk. Ik had de bedoeling om die aansluiting te laten maken op het vorige stukje. Als dat stoort kan die voor mij inderdaad weg. De tweede alinea bevat wel belangrijke info voor het verhaal. Wat staat daar er in de eerste zin? Ik ben de dochter van de koning. Mijn vader wordt Surya-varman genoemd, de zonnebeschermer.De traditie wil dat ik als jongste dochter van de koning elke ochtend de zon begroet met een yoga-oefening; de Surya Namaskara en dat, samen met 108 danseressen, een heilig getal, evenveel danseressen als er kralen zitten aan het gebedssnoer, Daarom moeten wij precies weten wanneer de zon opgaat. Ik moet inderdaad besluiten dat de weekopdrachten niet meer geschikt blijken om dergelijke verhalen in kwijt te raken. Too much for a little teacup. (mijn eigen aanvoelen hoor) Tja, Dos en Woodpecker... allen bedankt voor het lezen hoor.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi verhaal weer. :thumbsup: Ik ga mezelf wel steeds dommer voelen door jouw leerzame verhalen. :D Mijn simpele vertaling is: Er is geen afspraak zonder een tijd! ;)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
oh, wat Belgisch soms toch pijn aan mijn taalgevoel ... excuses, dat is een grove beperking mijnerzijds (ook zo gruwelijk: 'dan' waar ik 'toen' wil .... huuuu) eerste zin van het verhaal lijkt nu te suggereren dat ze zich plotseling herinnert welk ritueel ze elke ochtend uit oerd, da's vreemd het beeld van de tweede alinea is absoluut mooi en zinvol (al loopt de tweede zin daar inderdaad niet ideaal)

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is weer een prachtige setting waar je ons in meeneemt, W, ik proef de sfeer bijna letterlijk op het puntje van mijn tong. Het zijn geen stukken om terloops even te lezen, ik ga er dan meestal ook goed voor zitten en laat de zinnen op me inwerken. Op die manier lezend, vallen je natuurlijk sneller zaken op die misschien niet helemaal kloppen. Nu denk ik, dat het in dit geval meer gaat om een zin die ik misschien niet zo letterlijk moet nemen, maar ik vroeg me af: De reden om te weten wanneer de zon opkomt, is vanwege het uitvoeren van het yoga-ritueel, toch? Maar dat wordt, zoals je schrijft, uitgevoerd "precies op het ogenblik dat de eerste zonnestralen het wateroppervlak treffen." Waarom is het dan ook belangrijk op te weten wanneer de zon opkomt als hij niet zichtbaar is?

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt hoor Anna. Hallo Bart, Je hebt natuurlijk een scherpzinnig punt. Ik heb het mij ook zelf bij voorbaat gerealiseerd maar... hoe kon ik in een paar woorden (liefst 1 zin) duidelijk maken dat het opkomen van de zon iedere dag gevierd moet worden? Ook als het bewolkt is komt de zon natuurlijk op en bij aanvang van de dag is het heel vaak nevelig of bewolkt in de Aziatische jungle maar je weet pas als het echt licht wordt of er zonnestralen zullen zijn of niet. 108 danseressen en de prinses moeten dus hoe dan ook klaarstaan en hun ritueel uitvoeren. In mijn verbeelding is koning Suryajavarman II (die echt heeft bestaan en Ankor Wat bouwde) een man die wetenschap en cultuur wil ontwikkelen. Via het naburige Champa (dat in het huidige Vietnam lag en via de Zuid Chinese zee contact had met China) is hij aan een klok gekomen en wil daarmee experimenteren. En dat is allemaal fictie die op een gedeeltelijke waarheid berust. Dit is de fantasie en de wereld waarin ik leef als ik schrijf. Het fileren van een verhaal mag (ik ben overigens blij dat je zo aandachtig leest hoor), maar 300 woorden (of daaromtrent ) laten niet toe om dit allemaal uitvoerig uit te leggen, dus heb ik al lang voor mezelf besloten...dat... ik dit niet meer moet proberen om hier in zo'n kort verhaal te wurmen. (Bartsnel heeft me dat trouwens in een vorige commentaar ook nog duidelijk gemaakt.) Ik zal er eens over nadenken. Ik leer hier in elk geval uit!