#48 De roep van de fluweelfazant

Vervolg op: Het geheim van Sovanna Als jongste dochter van koning Surya-varman, de zonnebeschermer, voer ik iedere dag - samen met honderdacht apsara danseressen – de begroetings-yoga uit, voor de opkomende zon. We doen dat altijd aan de oever van de oostelijke vijver, precies op het ogenblik dat de eerste zonnestralen het wateroppervlak treffen. Zo verwelkomen wij de god die boven alle goden staat en allesomvattend is. Plots schoot de reden waarvoor ik gekomen was, terug door mijn hoofd. ‘Sovanna, je moet mijn vader helpen.’ ‘Wat is er Chantrea? Spreek en ik zal gehoorzamen.’ ‘Er is een probleem met de Chinese waterklok die mijn vader kreeg van de koning van Champa.’ ‘Wat is er met de klok?’ ‘Er was hem beloofd dat zij de tijd zou meten, zelfs op bewolkte dagen als er geen zon aan de hemel komt en jouw zonnewijzer niet werkt. Met die klok zouden we precies weten wanneer de zon opkomt, ook al zien we ze niet.’ ‘Het meten van de tijd, is precies wat de waterklok doet, prinses. Elke keer als het water een bakje van het rad heeft gevuld, slaat de klok één tel door en zo verdeelt zij de tijd in gelijke delen, tijdens de dag en tijdens de nacht, zolang het water loopt.’ ‘Maar mijn vader heeft vastgesteld dat de zon elke dag meer en meer voorloopt op de klok!' ‘Chantrea, de klok doet haar werk, maar zegt niets over het opgaan van de zon. Surya is het oog van de wereld en hij bepaalt zelf hoelang hij slaapt en wanneer hij weer wakker wordt. Als er werk is op de velden en er gezaaid moet worden, staat hij elke dag vroeger op, zodat het werk gedaan kan worden, maar na het ruimen van de oogst gaat hij iedere dag weer vroeger slapen.’ ‘Wat moet ik mijn vader dan vertellen, Sovanna?’ ‘Zeg hem, dat hij eenvoudig luistert en vertrouwt op de fluweelfazant die roept in de ochtend als Surya wakker wordt en die precies hetzelfde doet wanneer hij zich samen met hem, tegen de avond weer te slapen legt.’