Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 45 Rubbie

Rubbie’s leven begon niet al te rooskleurig. Hij werd met een groep gelijkgestemde op een lopende band gezet. Een hoop hongerige arbeiders-ogen waren op hem gericht. Ze controleerden hem van top tot teen. Hij voelde zich naakt en bekeken. Al snel werd hij opgesloten en voor het publiek opgehangen. Maanden hing hij daar, zonder dat iemand naar hem opkeek. Winter kwam en Rubbie werd eindelijk opgemerkt. Zijn nieuwe eigenaar heette, Sandy. Sandy was de eerste die compassie toonde. Ze zorgde ervoor dat Rubbie losgemaakt werd en niet lang daarna was hij vrij. Sandy lachte naar hem, het was de eerste keer dat hij zich geliefd voelde. Hij mocht op de bijrijdersstoel zitten en Sandy kon haar ogen niet van hem afhouden. Hij wilde haar zeggen dat ze beter haar blik op de weg kon houden, maar Rubbie genoot zo van de aandacht, hij nam het maar voor lief. Sandy’s woonkamer was prachtig. Rubbie lag op de grote leren bank. Nog nooit had hij zo een heerlijk structuur gevoeld. De open haard stond aan en een cd van Barry White speelde zachtjes op de achtergrond. Sandy kwam de kamer binnen in een zwart lingerie-setje en ging naast Rubbie zitten. Rubbie wist niet waar hij moest kijken. Ze streelde hem liefkozend, hij moest er van te trillen. Helaas was dit voor hem de laatste keer dat hij zich bij haar op zijn gemak voelde. Sandy bleek een hardhandige tante te zijn die het leuk vond om hem te pesten en Rubbie in nauwe situaties duwde. Aan het eind van de avond werd hij in de kast opgesloten. Soms werd hij na een dag er weer uit gehaald, tijdens sommige periodes kon het wel meer dan een week duren. Zo ging het twee jaar door. De dag dat Sandy met Bromsnor thuiskwam belande Rubbie op straat. Uitgeput en afgeleefd dacht Rubbie nooit meer geliefd te worden. Hij werd gevonden in een vuilcontainer door Robin en Stefan, een tweeling van elf. Deze blonde jongens keken eerst vreemd op toen ze Rubbie zagen, maar ze besloten hem mee te nemen. De volgende dag liepen Robin en Stefan met hun zelfgemaakte kunstwerk door de gangen van de school. Iedereen vond het een mooie raket geworden. Rubbie stak er fier met zijn hoofd bovenuit. In de klas bekeek de juf alle kunstwerken. Ze stopte bij de raket van Robin en Stefan. ‘Rubbie?’ zei juf Sandy geschrokken.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Die arme Rubbie toch! Claustrofobisch type. Gek genoeg is het best een beetje een emotioneel verhaaltje. Nooit verwacht dat ik ooit blij zou zijn voor Rubbie dat hij raket mocht worden. Hou ajb die juf bij hem weg.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:lol: Hoe kom je erop? ( Euh, en er weer af? :eek: ) Goede opbouw en leuke clou! :D Is Rubbie een samensmelting van Rubberen Robbie? Heerlijk verhaal! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Johanna en Marietje. @ Marietje, ik liep inderdaad met Rubberen Robbie in mijn hoofd :P ergens is het een verbastering geworden. Goed opgemerkt :)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Richard dit is een gek verhaal. Ik had het gisteren al gelezen maar moest er toch nog een nachtje over laten gaan. Ik dacht heel de tijd aan een rubberen tuinkabouter. Hoe die dan als kop van een raket zou worden gebruikt, maar toen dacht ik, ach... recycle-art natuurlijk! Prachtig en vermakelijk en ook gek gek gek! En eigenlijk ook wel een beetje weemoedig verhaal als je er wat langer over denkt. Een heel bijzonder Richard verhaal.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Richard toch ... 'hij moest er van trillen' en werd in 'nauwe situaties gebracht' ... wat moet een fatsoenlijk mens daar nou van zeggen? ik heb er om gelachen (maarre ... zijn elf jarige jochies niet te oud om zoiets nog in een raket de verwerken; of hebben ze jouw gevoel voor humor?)

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Richard, je mag wat mij betreft wel wat meer stapelen, dat was de opdracht in dit verhaaltje. Dit is meer een algemeen verhaal geworden. ik ben heel benieuwd wie Rubbie is, daar ben ik nog niet achter. Die clou vind ik leuk gevonden, en ook goed neergezet. Wat zijn 'nauwe situaties?' Als het duidelijk een dichterlijke vrijheid is, mag je het gebruiken, maar dit lijkt me gewoon verkeerd Nederlands. groetjes, Eva van Baar www.evavanbaar.nl

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@W. dat was de bedoeling, even lekker gek doen :D hoop dat je goed geslapen hebt verder. @Schrijvenmaar, het zijn meer jochies uit de jaren 90, die vonden raketten maken nog leuk. (ze bestaan dus toch nog :) ) @Eva, het idee erachter was Rubbie's enorme drang om geliefd worden. Rubbie zelf is een rupsachtige robot die op batterijen werkt.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Schrijvenmaar, het zijn meer jochies uit de jaren 90, die vonden raketten maken nog leuk. (ze bestaan dus toch nog :) ).
tja, ik weet niet op welke leeftijd jochies welke interesse krijgen ... dacht dat bij elf Rubbies oorspronkelijke functie wel al tot veel gegniffel en weinig geknutsel zou leiden
@Eva, het idee erachter was Rubbie's enorme drang om geliefd worden. Rubbie zelf is een rupsachtige robot die op batterijen werkt
hoe poetisch!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
RichardOtten, weer een origineel verhaal met een leuke clou. Rubbies drang om geliefd te willen zijn heb je goed laten zien.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hilarisch! Rubberen Robbie in de hoofdrol. Uitermate vermakelijk geschreven en creatief gevonden, dit verhaal, Rubbie Richard!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@JP, hij is uiteindelijk blij om een raket te zijn ;), bedankt! @madd, bedankt voor je reactie, creatief is vooral het streven dat ik wil behouden :)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou ik had de aanwijzing in #8 wel nodig want ik snapte je verhaaltje niet zo goed. Nu vind ik het erg grappig. Ik snap nu ook wat het begin van je verhaal ermee te maken heeft. Ik vind het steeds leuker worden

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Richard, het begint mij langzaamaan te dagen. Je houdt ervan je lezer op het verkeerde been te zetten. Kan je, en nu ben ik vast heel vervelend, niet corrigeren op schrijffouten voordat je post? Het leidt mij namelijk zo af. Sans rancune, hoop ik? :)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Origineel, af en toe met gedachten op een verkeerd pad gezet, verrassend einde! Leuke invulling van de opdracht en graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Aah een rupsachtige robot die op baterijen werkt! Nu valt die! Ik dacht aan een dekentje ofzo. Ik vond het al raar dat die kinderen daarmee een raket konden maken :) Nu hij valt, zit ik hier wel met een brede smile! Jij en je voorwerpen hé! Super gedaan :)