Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#45 wijsheid

11 maart 2015 - 20:18
Heel lang geleden, in een heel ver land, lag er een eitje op een blad van een dikke boom. De zon scheen op het eitje en het werd behaaglijk warm. Toen deed het plop, en het barstte open. Uit het eitje kroop een kleine rups en die keek verwonderd om zich heen. Het rupsje wist niets van de wereld, niets van de mensen en niets van het leven, maar het begon instinctief te vreten, want Rupsje Nooitgenoeg was meteen verzot op voedsel. En terwijl hij zo druk met eten bezig was, kwamen er uit de nabijgelegen bibliotheek twee jonge mannen. Ze gingen op het bankje zitten onder de boom en het rupsje hoorde hun gesprek. Ze spraken over vele dingen die Rupsje Nooitgenoeg nog nooit had gehoord. Ze spraken over het leven, over de toekomst en over de liefde - wat dat ook mocht zijn - en rupsje dacht: ik zou dat ook wel allemaal willen weten. Toen de jongens na een poosje vertrokken waren, zag Rupsje Nooitgenoeg dat één van hen zijn leerboek was vergeten. Dus kroop hij naarstig naar omlaag en knaagde zich vervolgens door het hele leerboek heen, in de hoop iets wijzer te worden, over de toekomst, het leven en de liefde, maar dat bleek niet zo. Na het vreten van het hele boek wist hij nog helemaal niets en dus kroop Rupsje Nooitgenoeg haastig naar de bibliotheek en daar vrat hij zich door alle boekenrekken heen, maar uiteindelijk wist hij nog altijd niet genoeg over het leven, de toekomst en de liefde en dus keerde hij enigszins teleurgesteld terug naar zijn boom en begon weer gewoon blad te vreten. Toen kwam er een erg oude man. Ook hij ging zitten op het bankje onder de boom. Rupsje Nooitgenoeg zag tot zijn verbazing dat de man een leeg boek bij zich droeg. Hij kroop opnieuw naar beneden en vroeg de man naar de betekenis van het lege boek. De man zei: ‘De wetende is karig met zijn woorden, de woordenrijke is onwetend.' Rupsje Nooitgenoeg kauwde nadenkend op een blad. Toen vroeg hij aan de man: ‘wat weet jij over het leven?’ ‘Het vereist uiterlijke moed om te sterven,” zei de man, “maar het vereist innerlijke moed om te leven.’ Nu was het voor Rupsje Nooitgenoeg heel duidelijk dat deze oude man erg veel wijsheid had in zijn lege boek. ‘En de liefde?’ vroeg hij. ‘Ach, over de liefde kan ik je niets vertellen,’ zei de man, ‘maar als je het troebele water met rust laat wordt het vanzelf helder.’ De toekomst zal het uitwijzen, vertaalde Rupsje Nooitgenoeg voor zichzelf en belandde daarmee automatisch bij zijn volgende vraag: “Lieve oude man, weet jij dan misschien iets meer te vertellen over de toekomst?” vroeg hij hoopvol. ‘Wat de rups het einde noemt, noemt de rest van de wereld een vlinder,’ zei de man en hij stond op en ging. (De wijsheden zijn van Lao-Tse)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2015 - 22:04
Ryn, Een heel sierlijk einde: ‘Wat de rups het einde noemt, noemt de rest van de wereld een vlinder,’ zei de man en hij stond op en ging'. Uiteraard ben ik op de hoogte van het feit dat een rups een vlinder wordt, maar ik had er eigenlijk nooit heel bewust over nagedacht. Ergens heeft het iets treurigs. Ergens ook helemaal niet. Tenslotte wordt hij vlinder. Heel mooi. Dank je.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2015 - 22:10
Jij bent bedankt Johanna, voor jou reactie. Altijd moeilijk om als eerste te reageren vind ik zelf. Jij doet het toch maar weer. Moedig. Van harte bedankt dus.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2015 - 22:24
Weer zo'n prachtig sprookje Ryn, vol wijsheden, door jou zo wonderlijk mooi aan elkaar geknoopt. Gelukkig dat het lege boek symbolisch is, ik zou er jouw verhalen in missen ;)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2015 - 22:28
Wil ook wel als eerste reageren, maar die dekselse Johanna is me altijd voor... :D Voor de rest, genoeg wijsheden, van twee wijze mensen. Graag gelezen W.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2015 - 23:30
Ja, mooi! Een typisch Ryn verhaal met een boodschap erin en respect voor de natuur. :thumbsup: Ik vind het begin een beetje kinderlijk geschreven terwijl de wijsheden voor volwassen mensen bedoeld zijn. Heb je dat bewust gedaan? De laatste wijsheid betekent mi hetzelfde als: iedere einde is een nieuw begin. Als men dat doorheeft en zo kan zien dan is een einde iets positiefs. ;)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2015 - 5:49
Elyse bedankt. Ik dacht wel dat jij nog eens een sprookje zou willen lezen. ;) Richard, ik weet wel dat jij altijd reageert en liefst onmiddellijk maar Johanna is inderdaad niet te kloppen maar zelfs een eeuwige tweede staat altijd mee op het podium en wordt uiteindelijk herinnerd! Bedankt hoor. Marietje, het verhaal begint kinderlijk in het kader van de opdracht. Het is bijna letterlijk uit het verhaaltje van Rupsje Nooitgenoeg genomen. Voor de herkenbaarheid en omwille van de opdracht ben ik zo begonnen maar ik wilde naar een verhaal voor volwassenen. Je kan het zook een beetje symbolisch opvatten misschien: het rupsje wordt groeit snel en wordt snel volwassen, lichamelijk door het vreten en geestelijk door het lezen van al die boeken. Blavatski, bedankt voor jouw fijne reactie maar wat de wijsheden betreft moet je vooral Lao-Tse danken he. ;)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2015 - 10:00
haha, toen mijn dochter zei: "zet je daar maar neer." deed het mij als gruwelijk germanisme pijn aan de oren; ik had geen moment gedacht aan wijze mannen, jong of oud, die uiteraard niet zomaar achteloos 'gaan zitten.' maar dat terzijde. Mooi wonderverhaal.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2015 - 10:02
Dag W Rynlandt. prachtig! mooi gebruik gemaakt van de wijsheden van Lao Tse, en mooit ingevoegd in deze opdracht. mooie beelden, niets van de wereld, niets van de mensen, niets van het leven. En niets van de liefde maar daar weet je aan het einde van het leven minder van dan toen je begon . groetjes, Eva van Baar www.evavanbaar.nl

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2015 - 10:41
Okay, scherpe opmerking schrijvenmaar. Ik heb het storende germanisme vervangen zodat het geen pijn meer kan doen aan jouw oren. Ik zou niet willen ;) Bedankt voor je reactie hoor. Hallo, schrijfcoach Eva... bedankt voor je complimenten.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2015 - 15:01
Rynlandt, wat een mooi geschreven verhaal. 'Het vereist uiterlijke moed om te sterven en innerlijke moed om te lezen.' Dat is een treffende waarheid. Met heel veel plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 9:45
Buiten dat het een mooi verhaal is, vond ik het ook erg komisch. Ik moest erg lachen om die rups die de hele bibliotheek opvrat. Ik zag het al gebeuren. Ik heb met erg veel plezier jouw verhaal gelezen!!

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 10:21
Mooi verhaal, mooi geschreven. Ik was al lezende echt erg benieuwd naar hoe het zou aflopen, omdat je al die vragen oproept. Knap.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 12:29
@Ryn Ik houd van Chinese wijsheden en het verhaal als zodanig vind ik fantasierijk en mooi gevonden. Schrijftechnisch heb ik wel een paar opmerkingen: 1. Er is duidelijk een alwetende verteller aanwezig en dat maakt dat ik afstandelijk blijf. Zo is "want" een stormbal: er komt uitleg! Ook woorden als "enigszins teleurgesteld" is verTELLerig en toont een sturende schrijver. 2. Formuleringen als "hij zag dat" benoemen het zintuig en focussen op Rupsje, niet op de scène. Ook dat houdt mij als lezer op afstand. (Ik heb hierover een notitie. Als je interesse hebt, mail me maar.) 3. De "toens" lezen als een schoolreisjeverslag, al versterkt dat het sprookjeskarakter van het verhaal.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 17:54
Knappe combinatie van een kinderverhaal en wijsheden verteld door een man en beantwoord door mannen. Misschien als je het aan vrouwen had gevraagd dat je wellicht andere antwoorden gekregen. Wijsheid haal je dus niet uit boeken maar uit het leven blijkt maar weer

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 18:06
Mooi hoe je spirituele wijsheid in zo'n klein verhaaltje hebt verwerkt. Met name de metafoor van de rups die zich door alle boekenwijsheid heen eet vind ik erg goed gevonden.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 20:48
@Ryn, ontroerend. Ontroerend je herhaling over 'het leven, de toekomst en de liefde'. 'De lieve oude man' en de wijsheden die je aanhaalt. @Leonardo qua punt 3: ik heb ook in mijn #45 toen gebruikt en vóélde het sprookjeselement. Ik lees je altijd meer keren. Dankjewel voor jouw verhalen en bijzondere inbreng. Qua reactie zal ik je nooit en te nimmer kunnen evenaren. :)

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2015 - 21:01
@rynlandt, genoten van het verhaal, vooral van de wijsheden, die heb je echt super goed in je verhaal verweven. En de laatste zin vat t verhaal mooi samen. Een zin die nog lang bij je blijft!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2015 - 9:33
Bedankt Jan P, Maddy, Angelique en Eline... ik ben altijd blij met leuke reacties natuurlijk, maar ik lees ook - en vooral - graag jullie mooie verhalen. Het valt mij altijd op, hoe verschillend de creatieve inspiratie op een thema dikwijls kan zijn terwijl ik van mezelf soms denk... val ik niet in herhaling? Leonardo, bedankt. Zoals je zelf altijd zegt... neem ik je goede raad zeker mee naar een volgend verhaal. Ik lees je kritiek ook aandachtig en evalueer. Weet je... het verbaast me niet dat je zo sterk een 'al wetende verteller' leest omdat het verhaal ook een vertelling is. Ik zou er graag de structuur van een fabel naast leggen. Als je daar een mooi voorbeeld van hebt mag je mij die altijd bezorgen. Ik houd het nu verder kort want ik zit op hotel aan zee en heb meteen nog heel wat voor de boeg (bezoek aan James Ensor huis o.a.). Bedankt hoor. Karin, jij ook bedankt. De wijsheden zijn uiteraard voor alle leeftijden... meer nog... ze overleven de tijd, ze zijn heel oud en niet van mij maar van Lao-Tse, vergeet dat niet he. ;) Nicole, ik schrijf en tater zo graag met en tegen vrouwen en nu was ik een keertje blij en trots op mezelf dat ik het geheel onder mannen had gehouden. Mijn vrouw klaagt trouwens dat ik teveel vrouwelijke aanhang heb - hier en elders. Grapje onder ons hoor. Ze zegt: ik denk dat jij een "vrouwenschrijver" bent. Het tegendeel is hier, door jou bewezen! Bedankt hoor. Nyceway, dank je. Bij jouw avatar bedenk ik mij ineens dat ik misschien ook eens indiaanse wijsheden zou kunnen gebruiken. :) Mili bedankt en je weet dat ik jouw verhaal deze week het allermooiste vond! Nuha, ik ben blij dat je er weer bent. Bedankt voor jouw mooie reactie.

14 maart 2015 - 17:38
Dag W Rynlandt, Zeer geslaagd. Het is inderdaad 'vertellerig', maar die stijl past nu eenmaal bij een vertelling. En dit lijkt me een vertelling. Bijzonder knap, hoe je de wijsheden op een natuurlijke wijze in het verhaal hebt verweven en er een afgerond geheel mee maakt. Zinnen als deze: 'Rupsje Nooitgenoeg kauwde nadenkend op een blad.', vind ik een zeer geslaagde luchtige toets geven en tegelijkertijd een mooi beeld oproepen. Met zeer veel plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2015 - 21:34
Gemeende dank Woodpecker! Ook jouw oordeel vind ik altijd bijzonder belangrijk omdat ik weet hoe mooi en technisch jouw verhalen zijn. En weet je... terwijl ik zelf mijn eigen strenge criticus wil zijn... is een steuntje in de rug eerlijk gezegd toch altijd welkom, zoals schrijfcoach Eva ook wel opmerkt, want hoe langer een verhaal op het forum staat hoe meer ik ga twijfelen en hoe pregnanter ik mijn eigen onvolmaaktheden zie. Ik kijk al reikhalzend uit naar een volgende gelegenheid om weer opnieuw een pompeuze poging te doen om literaire schoonheid... ach laat maar. ;) :( Bedankt hoor!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2015 - 22:16
Coach Eva, bedankt voor je opdracht en bedankt voor je interactie op het forum. We geven elkaar inderdaad feedback maar vooral ook veel steun zoals jij terecht belangrijk vindt. Fijn als ook de schrijfcoach deze vriendschappelijke en wederzijdse waardering tussen forumgebruikers met een zelfde passie ziet en waardeert. Nogmaals dank en vriendelijke groeten.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 maart 2015 - 21:31
Ik vind dat je een erg mooi einde hebt. Ook vond ik het vertederend dat die rups zich door al die boeken vrat om wijzer te worden. :thumbsup: