Wekelijkse schrijfopdracht #44 / Groei / Aangenaam

Aangenaam Groei. Het is het woord waar ik op teer. Iedereen wil altijd groeien. Heerlijk. Als ze het idee hebben dat ze zelf groot genoeg zijn, willen ze beloond worden, willen ze dat hun vermogen groeit, dat ze hun bezittingen kunnen uitbreiden, hun partner kunnen inruilen. Want groei moet meetbaar zijn en zichtbaar. Het moet een schaduw werpen over anderen. Hoger, sneller, sterker. Heerlijk. Ik ben nooit gegroeid. Waarom ook? Hoe vaak heb ik het al niet gehoord, dat ik een oude ziel ben? Hoe vaak stonden ze niet gebogen over mijn wieg hun bewondering of verwondering uit te spreken? Ik ben de tel kwijt. Altijd kirde ik vrolijk, trappelde met mijn beentjes en sloeg wat onhandig met mijn armpjes op en neer. 'Kijk, het lijkt wel of hij begrijpt wat ik zeg.' Dan lachte ik een bedrieglijk vertederend lachje. Als peuter streelde ik ranke kuiten, zat op schoot, keek bewonderend naar het vuur in de open haard, wees naar vallende sterren en overvliegende kraaien, voorbijtrekkende wolken. Ik brabbelde een sleepnet van lieve woordjes. Ik zaaide het zaad van de jaloezie bij de jonge ouderparen die op bezoek kwamen of bij toeval passeerden. Dat is groei! Groter dan, of op zijn minst even groot. Als jongeling boorde mijn blik zich door onschuldige wijd openstaande smachtende ogen tot in de kern van het kloppend hart. Ik beloofde spanning, lust, een onvergetelijk hoogtepunt. Met een enkele oogopslag of desnoods de wrijving van mijn kloppend lid. Ik ben nooit gegroeid. Ik ben altijd groots geweest. Mijn macht groeit, mijn invloed, het aantal volgelingen tegen wil en dank. Groei! Leg je onschuld af, laat je niet meer verbazen. Verbazing is onwetendheid. Reik voor de hemel met je kruin, met je hersens. Het verstand moet regeren, de berekening. Ik geef je water en mest. Ik beloof je, echt waar; geloof me, dat je wortels steeds dieper zullen reiken. Steeds dieper. Zo diep en zo vast verankerd, zo verbonden met mij; je gelooft het niet. Groei! Leef! Geniet! Gun jezelf ruimte! Die bied ik je. Geloof me. Onmetelijk groot. Onmetelijk lang. Eeuwig. https://www.youtube.com/watch?v=vBecM3CQVD8

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een juweeltje van een tekst Woodpecker! Deze vind ik erg mooi: Als peuter streelde ik ranke kuiten, zat op schoot, keek bewonderend naar het vuur in de open haard, wees naar vallende sterren en overvliegende kraaien, voorbijtrekkende wolken. Ik brabbelde een sleepnet van lieve woordjes. Maar ook de voorlaatste alinea! Leg je onschuld af, laat je niet meer verbazen. Verbazing is onwetendheid En toch ben ik verbaasd... over deze schitterende tekst. Prachtig in al zijn facetten!!! Hij vraagt om herlezen te worden - steeds weer opnieuw - tot stilaan het besef groeit van wat er allemaal in verscholen ligt. Proficiat!
4 maart 2015 - 20:56

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een meester is geboren, velen zullen hem volgen. De ashrams zullen vol stromen, waar ze ook zijn, in het oosten of in het westen. Toen ik je schitterende tekst voor een tweede keer las moest ik denken aan Bhagwan, de Indiase goeroe met zijn vele Rolls-Royses. Woody, ik heb je lang niet meer gelezen, maar deze aflevering is ook meesterlijk. :thumbsup: Nu niet meer weglopen!
4 maart 2015 - 21:50

Dag Dos, Dank je. In het boekje van de 'Hanky Panky' toverdoos die mijn oudere broer ooit kreeg, las ik destijds dat het motto van de goochelaar is: 'De wereld wil bedrogen worden'. Ik heb geen oordeel over goochelaars, goeroes of profeten. De ooggeklepte adepten, die stemmen me triest.
5 maart 2015 - 0:57

Dag Leonardo, Dank je. Die cadans, dat heeft volgens mij te maken met het gegeven dat je zoiets in één ruk moet schrijven en er verder niet bij na moet denken. Er waren twee dingen die hielpen: a. ik had het nummer van de Stones in mijn hoofd; b. ik had net een interview met J.M.A. Biesheuvel gezien.
5 maart 2015 - 18:11

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je had hem zomaar kunnen inzenden voor een van de vele waanzinnige wedstrijden. De waan groeit en groeit en eindigt met de Rolling Stones. Ik heb het nu aanstaan terwijl ik typ. Wildgroei.
5 maart 2015 - 18:19

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Alles is al gezegd, Woody. Ook ik heb genoten. Sympathy for the devil op de achtergrond maakte het helemaal af. Maar stiekem ben ik het meest jaloers op "Ik brabbelde een sleepnet van lieve woordjes." Prachtig beeld!
5 maart 2015 - 21:53

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Maar goed, vandaag is voor mij een feestdag, want de wolf is er weer.
gefeliciteerd! en nu maar wachten tot 'ie op een dag in je tuin staat; dat lijkt mij nou machtig.
9 maart 2015 - 21:16

Maar goed, vandaag is voor mij een feestdag, want de wolf is er weer.
gefeliciteerd! en nu maar wachten tot 'ie op een dag in je tuin staat; dat lijkt mij nou machtig.
Het lijkt me nog mooier als ie daar rustig ligt, op zijn gemak.
9 maart 2015 - 21:58

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Weet je wat het is, Woodpecker? Het is een vrij aardig verhaal. Misschien zelfs mooi. Maar ik kan het niet goed met het nummer associëren. Waarschijnlijk gaat het in beide gevallen over de duivel. Maakt verder niet uit. Ik lees je doorgaans toch wel. (Edit: Omdat je een goede schrijver bent. Zonde om niets meer van je te lezen.)
12 maart 2015 - 8:37