Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 43 Hein

Het levenloze kadaver van dhr. Michielsen zat nog grotendeels om mijn zeis verwikkeld. Hij kon het zien aankomen, tachtig jaar en onder de kanker. Zijn gezicht vertoonde een bepaalde rust toen ik hem in zijn waterige ogen keek. ‘Toe dan.’ had hij uitdagend gezegd. Met plezier ragde ik mijn goede oude zeis door zijn torso en beluisterde het scheuren van vlees en het kraken van bot. Het klonk als muziek in mijn oren. Elke dag kwamen er weer genoeg opdrachten binnen. Vooral de laatste maanden had ik zowat vakantie gevierd in de Congo. Het was een smörgäsbord aan menselijk leed, kon er geen genoeg van krijgen. Echter die ene envelop, vanaf het moment dat ik hem in mijn handen kreeg, wist ik dat er iets stond te veranderen. Mandy Vervoort, zo heette ze. Een meisje van zes, lijdend aan leukemie. Ouders huilden aan haar bed. Een mengelmoes van rubberen slangetjes, verbonden aan piepende ziekenhuis apparatuur. Ik keek het allemaal toe aan het eind van haar bed. Het arme wicht had moeite met haar ogen open te houden. Ze toonde kracht en haar wil tot leven was groot. Ik keek terug op mijn bestaan, de onwaarschijnlijke dingen die ik had gezien. De kruisiging van een profeet, een inquisitie van een gestoorde Spaanse monarchie, slachtkampen. De lijst was oneindig. Ik voelde een moment van empathie, niet alleen voor dit meisje, maar ook voor hen wier tijd veel te vroeg was gekomen. Maar alles heeft zijn reden, zo ook mijn werk. Ik keek op de klok en het was tijd. Ik wachtte nog vijf minuten, kon mij het schelen, ik gunde de ouders het. Mandy bedankte me voor mijn mededogen. De lach die ze me liet zien is constant bij me. Sindsdien kijk ik met andere ogen naar mijn werk.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke invalshoek! Maar Hein kan het uiteindelijk toch niet laten hé! De plicht roept... Misschien moet je wel even naar volgende zin kijken: [Echter die ene envelop, vanaf op het moment dat ik hem in mijn handen kreeg, wist ik dat er iets stond te veranderen.] - vanaf het moment / op het moment

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schitterend geschreven Richard. "Ik keek terug op mijn bestaan, de onwaarschijnlijke dingen die ik had gezien. De kruisiging van een profeet, een inquisitie van een gestoorde Spaanse monarchie, slachtkampen." Prachtig! Petje af. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Richard, mijn dag kan niet meer stuk. Mooi verhaal. :) Eén puntje: maar ook voor zij wiens tijd veels te vroeg was gekomen. > maar ook voor hen wier tijd veel te vroeg gekomen was.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig Richard! Ik zie dat wij beiden aan een andere kant terecht gekomen zijn tijdens deze opdracht 8) Heel kunstig geschreven :thumbsup: (Je moet alleen, ook van Dos, nog even die 's' achter 'veels' weghalen en dan kan ook mijn dag niet meer stuk ;) )

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal. Maar of de Dood nu als slecht moet worden beschouwd, vraag ik me af. Hangt af van het moment waarop hij komt, denk ik..

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Petra, het idee van de dood hoeft niet meteen slecht te zijn, maar het personage de Dood in dit geval, genoot van zijn werk, daar is verandering in gekomen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
RichardOtten, Dankzij jou heeft mij Hein geen coming out. Dat doet pijn. Wie weet moet hij nu wel een half jaar of zelfs jaren in de kast blijven zitten. Wel fijn om te lezen dat jouw Hein toch nog enig empathisch vermogen blijkt te bezitten. Ik moest smörgäsbord googlen. Nog nooit van gehoord. Het was een meevaller, het bleek een Zweeds buffet te zin. Maar er kunnen wel palingen of haringen bij geserveerd worden. Dat lijkt me niet helemaal fris. Of zijn er nog meer betekenissen? Dat heb je weer mooi gedaan deze week.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Richard, je eerste alinea beëindig je weer heerlijk smerig. Het buffet aan menselijk leed en de zinnen die @Ryn aanhaalt, zijn prachtige vondsten.Ik denk dat je deze week volkomen in je element was. :)

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt het vermogen om de onderlaag te raken bij de lezer, iedere zin heeft een diepte door je taalgebruik, en het beeld wat je bij mij teweegbrengt. Rakend geschreven, Richard!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor de fijne woorden dames, ik moet er helemaal van blozen. Is wel een dubbel gevoel, door mijn verhaal te schrijven, heeft Johanna haar Hein in de kast gelaten...

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
ik ben blij dat dankzij dat kleine meisje Hein ook compassie toont anders zou iedereen (zelfs degene die dat niet zijn) bang worden om dood te gaan.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eigenlijk wel een mooie gedachte, Nicole. Het is natuurlijk een fictieve Hein, hoop dat de echte Dood die compassie al veel langer bezit...

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het zal best mooi geschreven zijn en alle lof hierboven is vast terecht, maar ik vond het een vreselijk verhaal. Normaal gesproken zou ik na de eerste zin zijn afgehaakt. Maar omdat het hier staat, ging ik door. En daar heb ik reuze spijt van.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je, Fenne voor je eerlijkheid :)
Topreactie, Richard. Echt! Het gaat me dus niet om techniek, schrijfstijl, punten en komma's. Ik werd letterlijk misselijk van je verhaal en dat kleine meidje wil niet meer uit mijn hoofd. Ik vind het verhaal ... uh... ziek?

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Richard een bijzondere invalshoek: (magere) Hein van binnenuit beschreven. Een fascinerend gegeven. Je moet maar op het idee komen. Chapeau! Ėén puntje; "Een meisje van zes, leidend aan leukemie." leidend> lijdend

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Fenne, het is begrijpelijk. Niet iedere lezer is gecharmeerd van bepaalde onderwerpen en begrijp dat dit niet jouw cup of tea is, zo te zeggen. Ik geef zelf ook toe als mij iets niet bevalt, dat is je eerlijke mening. Wellicht dat het volgende verhaal je wel bevalt, of niet, het is moeilijk om iedere lezer tevreden te stellen, is een onmogelijke taak, want iedereen is (gelukkig) anders. @Nel, dank voor je berichtje en je verbetering :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jouw HP kan onmogelijk goed worden maar in zekere zin doet hij soms 'goed werk'. ;) Ik ben het meest gecharmeerd (schrijf technisch) van de openingszin: deze zet meteen de juiste setting neer. De lezer weet waar hij/zij aan toe is. :thumbsup: Originele invulling en goed geschreven! Ps. Ik meen me te herinneren dat Johanna's Hein al eerder uit haar kast kwam dus die laat zich echt niet door jou tegen houden! :D

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje, Ik heb zo een idee dat Sabrina gewoon Hein's incarnatie is. Hij zocht een uitweg van zijn baan dat op een dood spoor zat. Nu is hij een afgeleefde, dronken Heks, die honden in bananen veranderd en opeet. Ook mooi.