Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht#42- Het geheime ingrediënt.

18 februari 2015 - 1:28
Het geheime ingrediënt. Vanouds rinkelt de winkelbel en de landerige geur heet me welkom. De roodbruine plavuizenvloer glimt nog steeds en de handel is zoals altijd, met veel liefde in de bruine kisten gerangschikt. Ik vraag me af hoe Ome Joop en Tante Rie hun zaak draaiende hebben weten te houden. Ik ben weer het buurmeisje dat na school binnenhuppelt om verstandig te snoepen. Zal Tante Rie het door mij vergeten te kopen ingrediënt voor het etentje met mijn ouders ook opwrijven met haar geruite schort? De weegschaal en de kassa zijn van dit digitale tijdperk. In de koelvitrine liggen kant-en-klaar maaltijden die aan de vraag van de hedendaagse klant voldoen. Waarschijnlijk is dat de invloed van de schoondochter. Arie zal na zijn militaire dienst wel getrouwd zijn. Ik glimlach als ik bedenk dat zijn brieven nog op zolder bij Pa en Ma moeten liggen. In de etalage liggen rode exemplaren te glimmen in de ondergaande zon. Ik kan de verleiding niet weerstaan en pak er één in mijn hand. Met mijn ogen dicht snuif ik de heerlijke geur op. Mijn eerste kus van Arie achterin de kas, ons plezier tijdens het oogsten, de schuurfeesten, zijn vertrek… Ma zal straks het vaste onderwerp –vriendjes- plechtig afsluiten met: ‘De liefde is het hoofdingrediënt in het recept van een gelukkig huwelijk.’ Een diepe zucht ontglipt me. ‘Marjolein?’ Zijn warme stem draait me om. In zijn tedere blik lees ik genegenheid. Nog steeds voor mij? ‘Arie!’ Kriebels borrelen in mijn buik en stromen naar buiten via mijn stralende lach. Behendig komt hij op zijn krukken achter de toonbank vandaan. Ik trek mijn wenkbrauwen op. ‘Tijdelijk souvenir van mijn laatste missie in Afghanistan.’ Hij haalt zijn brede schouders op. Zijn gekwelde blik raakt me. Ik stap naar voren en omhels hem stevig. Zijn vertrouwde geur prikkelt mijn verlangen. Heb ik mijn gewenste ingrediënt gevonden?

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 22:51
Ik noem de vrouw die vroeger op mij paste tante, maar een buurman/buurvrouw dat wist'k niet dat dat gedaan werd.
Dan moet er natuurlijk wel een persoonlijk en goede band zijn met de buurman/ buurvrouw! ;)

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2015 - 16:40
Wow wat een reacties. Ik heb ze niet allemaal even grondig gelezen . Jouw verhaal wel en ik vind het een lekker vlot romantisch verhaal en ik hoop dat het ingrediënt langer meegaat dan die rode exemplaren. Appels of tomaten?

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2015 - 22:19
Wow wat een reacties. Ik heb ze niet allemaal even grondig gelezen . Jouw verhaal wel en ik vind het een lekker vlot romantisch verhaal en ik hoop dat het ingrediënt langer meegaat dan die rode exemplaren. Appels of tomaten?
De herinnering van vroeger betreft een appel ( snoep verstandig eet een appel) en voor het gerecht is ze de tomaten vergeten! Dank voor jouw reactie! :)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2015 - 22:21
Dag Marietje, dank je wel voor dit mooie, romantische verhaal. Heeft die Arie even geluk met jou :o
Dank je wel voor het reageren! :) Arie boft idd met de HP, en andersom! ;)

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2015 - 13:31
Een plezierig geschreven verhaal om te lezen, Marietje. Er schuilt zoveel nostalgische liefde in dat de vraag; 'Heb ik mijn gewenste ingrediënt gevonden?' niet moeilijk te beantwoorden is.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2015 - 15:48
Zal ik als spuit 11 dan nog even komen met een zeurdingetje? Daar vroeg je om toch? Laat ik beginnen met: Blij dat het dit keer geen viswinkel is en blij dat er een keer geen ruzie met de ouders is. Het is een prachtig liefdevol verhaaltje - complimenten voor opbouw en plot (als ik het had gedaan was Arie waarschijnlijk beide benen kwijt) - en ik heb het met veel plezier gelezen. Eén klein dingetje dan. Ik vind dat in de zin "Zal Tante Rie het door mij vergeten te kopen ingrediënt voor het etentje met mijn ouders ook opwrijven met haar geruite schort?" de opdracht er doorheen klinkt. Wij weten hier allemaal waarom je het zo opschrijft, maar voor een willekeurige niet-soller zal deze zin raar overkomen. Graag gedaan. :)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2015 - 19:47
Een plezierig geschreven verhaal om te lezen, Marietje. Er schuilt zoveel nostalgische liefde in dat de vraag; 'Heb ik mijn gewenste ingrediënt gevonden?' niet moeilijk te beantwoorden is.
Misschien dat zijn oorlogstrauma de hervonden liefde weer verpest! :mad: Dan kan het toch nog een drama of thriller worden! :nod: Bedankt voor het lezen en reageren! :)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2015 - 20:10
Zal ik als spuit 11 dan nog even komen met een zeurdingetje? Daar vroeg je om toch?
Kom maar op!
Laat ik beginnen met: Blij dat het dit keer geen viswinkel is en blij dat er een keer geen ruzie met de ouders is. Het is een prachtig liefdevol verhaaltje - complimenten voor opbouw en plot (als ik het had gedaan was Arie waarschijnlijk beide benen kwijt) - en ik heb het met veel plezier gelezen.
Dank je wel!
Eén klein dingetje dan. Ik vind dat in de zin "Zal Tante Rie het door mij vergeten te kopen ingrediënt voor het etentje met mijn ouders ook opwrijven met haar geruite schort?" de opdracht er doorheen klinkt. Wij weten hier allemaal waarom je het zo opschrijft, maar voor een willekeurige niet-soller zal deze zin raar overkomen.
Ik wilde de lezer haar liefdevolle jeugdherinnering van Tante Rie die de appel oppoetst met haar geruite schort, voor de sfeer, niet onthouden. En een reden geven waarom ze daar was. Dat de reden meteen de opdracht iss, daar kan ik ook niets aandoen. ;) Maar zeker niet opzettelijk ertussen geperst. Ik kan me jouw dingetje wel voorstellen. Dat het vergeten ingrediënt voor het etentje met haar ouders is komt ineens uit de lucht vallen= overbodige info.
Graag gedaan. :)
:D You're welcome!

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 februari 2015 - 9:34
Hoe natuurlijk beschreven. Moeiteloos zag ik het voor me. Met veel plezier gelezen. Een enkele keer zag ik de lastige noem-geen-ingredienten-opdracht er door heen schemeren. Als je wél een keertje appel had gezegd, had ik het je onmiddelijk vergeven :)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 februari 2015 - 13:34
@Marietje Wat een heerlijk verhaal. Met heel veel plezier gelezen. Nostalgie zonder sentimentaliteit.
Dank je wel @Nel! :)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 februari 2015 - 13:37
Hoe natuurlijk beschreven. Moeiteloos zag ik het voor me. Met veel plezier gelezen. Een enkele keer zag ik de lastige noem-geen-ingredienten-opdracht er door heen schemeren. Als je wél een keertje appel had gezegd, had ik het je onmiddelijk vergeven :)
Bedankt voor jouw reactie @Conny! Ik vond verstandig snoepen duidelijk genoeg. Voor het raam liggen bloedrode vleestomaten. Het lukte me niet om hun geur te omschrijven: ze ruiken zalig maar waarna? Een sterke, kruidige tomaten geur? ;)

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 februari 2015 - 19:10
Marietje.. ik was jou nog een uitleg verschuldigd. Wil je het echt weten? Nou vooruit dan maar. Het is een heel lang verhaal, maar in het kort: ik ben tegenwoordig getrouwd met mijn oude jeugdliefde. Na 25 jaar kwamen we elkaar op hetzelfde pad weer tegen. :nod:

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 februari 2015 - 19:51
Marietje.. ik was jou nog een uitleg verschuldigd. Wil je het echt weten? Nou vooruit dan maar. Het is een heel lang verhaal, maar in het kort: ik ben tegenwoordig getrouwd met mijn oude jeugdliefde. Na 25 jaar kwamen we elkaar op hetzelfde pad weer tegen. :nod:
Dat is inderdaad romantisch! Heerlijk! <3 Ik heb mijn jeugdliefde nooit meer laten gaan! ;) Volgend jaar zijn we op 12 januari 30 jaar samen, waarvan dan 18 jaar getrouwd. :D Dank je wel voor jouw 'uitleg'! :)