De perfecte beginzin

Wat, jij ook!

Grappig, zo'n kreet. Ook nietszeggend. Wat dat betreft niets nieuws onder de zon.

...korte kordate...

Lijkt mij imperfect, want klinkt dubbel en alitereert matig, zelfs onmogelijk voor k-k-k-k-k-k-k-stotteraars. Eén van de twee lijkt mij persoonlijk afdoende, maar moord en dienders zijn ook mijn ding niet echt.

Dank je. 'Kort' lijkt me persoonlijk een andere betekenis te hebben dan 'kordaat'. Bovendien zou het 'net' voor een k-k-k-k stotteraar een onmogelijke alliteratie zijn, niet 'zelfs' voor :) :thumbsdown:

Ja ja, het is ook een andere betekenis, letterlijk genomen. Maar het gaat natuurlijk om het onvoelbare vloeibare. De vlieg bewoog snel over het tafelblad. De overweging van het risico en de inspanning. Die gemorste druppel koffie met vooral teveel suiker. Een harde, maar gemiste slag uit het niets. 'Wilt u de vraag nog eens herhalen?' Ik sloeg mijn armen over elkaar. Voor me lag die zogenaamd vermoorde onschuld, maar tegenover me zat alleen maar een brok vertwijfeling. 'Nou, en, ...' &c De ideale beginzin voor een houtdief begint dus met 'de vlieg'. Tsk. Hoe kan het ook anders! 'net'??? 'zelfs'??? uhm...?

Ook een beginzin, of beginzinnen, die je hebt aangepast?

Er is een theorie dat een beginzin nietszeggend mag zijn. Het bewijs is te vinden in 999 boeken van de 1001. Een 'perfecte' beginzin is altijd aangepast en om die reden niet perfect.

Maar wat is je punt? Er zit niet 'teveel' suiker in de koffie. Het is gewoon koffie met melk en suiker. De slag was trouwens raak, niet gemist.

Ook een beginzin, of beginzinnen, die je hebt aangepast?

Er is een theorie dat een beginzin nietszeggend mag zijn. Het bewijs is te vinden in 999 boeken van de 1001. Een 'perfecte' beginzin is altijd aangepast en om die reden niet perfect.

Er is een theorie dat sommige reacties voortvloeien uit grenzeloze verveling.

Er is een theorie dat sommige reacties voortvloeien uit grenzeloze verveling.

En waarom verveel jij je dan? Mooie openingszin!

Maar wat is je punt?

Ook een mooie openingszin. Uit het boek; "De ziener is smaakloos blind" als je dit iets zegt. Omdat de koning het niet begrijpt trekt hij een botte sabel. Dus je wil als TS graag openingszinnen van anderen lezen en daar een waarde aangeven? Dat is zo ernstig saai. Of wil je tientallen citaten? Nog saaier. En dat is precies wat perfect is. Saai!

Omdat ik begin met het schrijven van een kort verhaal zonder dat ik weet wie de personages zijn of überhaupt hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen, begin ik best vaak met een sterke beginzin. Ik heb een idee van een situatie, dan komt de setting, personages krijgen onderweg een naam. Van daaruit ga ik verder. Als het verhaal eenmaal af is, ga ik schrappen. Vaak ontdek ik dan, dat ik minstens de eerste alinea kan verwijderen. Daarin ben ik blijkbaar nog zoekend geweest. Toch houd ik wel vaak die eerste zin. Datzelfde geldt voor de titel, die heb ik vaak te pakken zodra ik begin. Zo'n titel is vaak kort, - een woord. Toch voelt die titel als de échte beginzin.

@Woodpecker, leuk openingsstukje :) De beginzin op zich vind ik minder door de korte-kordate, maar ik grijnsde toen ik het stukje gelezen had.

Een mooi begin, Woodpecker. Ik vind het goed gevonden, al denk ik dat je het geheel veel sterker maakt door het 'korte' voor kordate te schrappen.

Dag Mirandala, Ik herken dat bij korte verhalen. Alleen vergeet ik het schrappen altijd :o

Dag Waus, Dank je. In 'korte kordate' zie ik de bewegingen van een lopende vlieg. Maar misschien moet ik gaan schrappen :crybaby: De tekst van Thérèse bracht me in ieder geval op een spoor.

Dag Fleur Drakenrots, Dank je. Ik ga op zoek naar een alternatief.

@Woodpecker en @Aubergine. ... als je voor jezelf leest stotter je niet.

Maar wat is je punt? Er zit niet 'teveel' suiker in de koffie. Het is gewoon koffie met melk en suiker. De slag was trouwens raak, niet gemist.

Ik vind het niet wat het zou moeten of kunnen zijn. Duidelijk sprake van verschil van stijl en daarom enkel een opinie, geen beoordeling. Overigens vind ik ook melk in koffie een gruwel. Heel erg weeïg en ernstig bah. Maar naast stijlverschil is er ook interpretatieverschil:

Een harde klap. Frustratie.

Lees ik door het woord frustratie als een klap die gemist wordt. Het volgt er immers onmiddelijk op. Als de frustratie ergens anders naar verwijst (of zal verwijzen), zou ik een alternatief overwegen.

Het doodslaan van de vlieg is een uiting van frustratie. Ik drink mijn koffie zwart. Zonder suiker. Gewoon puur. Whisky drink ik zonder ijs, bier uit de fles. Wel rook ik filtersigaretten. Maar wat zegt dat? Juist! Geen reet.

Ik wil dat een beginzin me het verhaal intrekt, dat hij me nieuwsgierig maakt, me verklapt wat er uiteindelijk gaat gebeuren en dat ik vervolgens ontzettend graag wil weten hoe dat zo gelopen is. Ze zijn zeldzaam, die beginzinnen. Misschien lees ik daarom zo weinig verhalen. Bored-out, al na de eerste zin.

Het doodslaan van de vlieg is een uiting van frustratie..

Aah! Zo had ik het totaal niet, ik herhaal: totaal niet begrepen.

Ik drink mijn koffie zwart. Zonder suiker. Gewoon puur. Whisky drink ik zonder ijs, bier uit de fles. Wel rook ik filtersigaretten. Maar wat zegt dat? Juist! Geen reet.

Dit vind ik dan nou weer hele sterke beginzinnen. BAM! Met een vuist op tafel. Zo mag ik het lezen.

Dubbel. Da's ook wat.

Aah! Zo had ik het totaal niet, ik herhaal: totaal niet begrepen.

Dat vind ik dan weer sterk. Dat kwetsbare.

Dit vind ik dan nou weer hele sterke beginzinnen. BAM! Met een vuist op tafel. Zo mag ik het lezen.

Nou, nee. Niet meer dan een glimlach, schouderophalen en wat archetypische clichés strooien. Het beste schild tegen frustraties. Men is er vaak blij mee. Dat dan weer wel.

De eerste zin zie ik meer als het begin. Dat kan een zin zijn, een alinea, twee pagina's, drie hoofdstukken. De kern van de zaak is m.i. een toon zetten, prikkelen, de lezer in de juiste mindset / sfeer brengen. Ritme, klank, woordkeus: allemaal van belang om dat te bereiken. Dat betekent niet dat je per se met een bang moet openen. De meeste verhalen doen dat niet. Het onderzoek van Thérèse is aardig omdat het aanzet tot leerzame reflectie. Ik heb geen intentie mijn 'beginzin' standaard in dat format te persen.