#41 Anton
Wist je dat vandaag
de bladeren lui en loom omhóóg zweven
totdat ze vlak boven Anton aan het natte asfalt kleven?
En overal om hem heen ziet hij
jassen en benen met grote schoenen er bovenop.
Want weet je
als je op je handen loopt, zie je alles op de kop!
Plotseling komen 4 harige pootjes op Anton af, 't is heus.
Een natte tong likt uitbundig aan zijn neus.
Weg, fort!
maar Antons stem wordt gedempt,
door het kaartje dat tussen zijn tanden zit geklemd.
Helemaal aan het einde van de laan
moet hij heel even op zijn voeten staan.
En
voordat het kaartje de oranje bus in gaat,
leest hij nogmaals wat er op geschreven staat.
aan Saartje, Bosweg 9, IJsselstein
Ik ben helemaal ondersteboven van jou
van je Valentijn
Maja Emmen, deze met een
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Wat een origineel idee om de
Lid sinds
9 jaar 10 maandenRol
heerlijk gedicht!
Lid sinds
10 jaar 11 maandenRol
Geweldig einde.
Lid sinds
15 jaar 7 maandenRol
Dit is echt héél lieflijk!
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Dat moet zeker grote indruk
Lid sinds
13 jaarRol
Ik weet niet veel van
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Wat fijn om te lezen!
Lid sinds
13 jaarRol
Een lieflijk gedicht. Leuk om
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol