Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #41 - Het ongeluk

 14 februari 2015 - 21:29
‘We zijn altijd in gevecht verwikkeld met de dood, en we weten dat de dood uiteindelijk gaat winnen. De beker van het lijden is niet voor iedereen even vol...’ De stem van de spreker wordt steeds zachter. Ik blik omhoog, naar haar foto. Ik span mijn spieren aan. Sommige mensen vonden het raar dat ik haar wilde begraven op valentijnsdag, maar het is goed zo. Ik weet zeker dat ze dit zelf zo had gewild. 14 februari 1975, dat was wanneer ik haar voor het eerst zag. Ze droeg een bontjas, ze had een gekleurde shawl om haar hoofd geknoopt en ze had felrode lippen. Ik zag haar bleke huid, blonde haar, groene ogen en wist dat ik met haar oud wilde worden. 14 februari 1980, dat was de dag dat wij trouwden. Ze droeg een witte jurk en zag eruit als een prinses. Het was één van de beste dagen uit mijn leven. Haar lippen waren felrood. Ik bal mijn vuisten, mensen beginnen plotseling te klappen. Ik kijk op en knipper de tranen uit mijn ogen. Sofia kijkt me nog steeds stralend aan, ik kijk weg van de foto. We hadden het er vaak over, hoe we onze tijd zouden indelen als we oud waren. Toen was het zo ver. We hebben er één jaar van kunnen genieten. Plotseling was het voorbij. Muziek begint te spelen en ik zie hoe onze vier sterke zoons de kist dragen. Ik buig mijn hoofd. Zelf durfde ik het niet aan. Ik kon het niet, wist dat ik het niet moest doen. Het is goed zo. Telkens weer zie ik de gezichten voor me. De bezorgde blikken van de agenten die ik koffie had ingeschonken. Ze vroegen of ik mee ging naar het ziekenhuis, om te kijken of het wel echt om mijn Sofia ging. Ik herinner me haar gezicht, zo gehavend maar toch zo herkenbaar. Ik weet niet hoelang ik daar heb gezeten, misschien wel de hele nacht. Haar lippen waren nog felrood. Langzaam schuifelen we naar buiten. Het regent. Ik zucht. Het is goed zo.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2015 - 11:38
Ik ben diep onder de indruk, Anne! De opbouw, het perspectief, de herhaling waar je twee keer met de datum begint, de manier waarop je niet alles weggeeft, het past allemaal perfect. Een 10 met een griffel (als ik de coach van de week was...)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 februari 2015 - 22:28
Ik word er stil van... Heftig verhaal, Anne. Ik voel de verslagenheid en het verdriet van de echtgenoot, de ik persoon. Jij bent gewoon een kanjer! :nod:

Geen afbeelding
nicole brouwer

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2015 - 10:04
Mooi en gevoelig geschreven, wat me alleen opvalt is dat in veel verhaken dood, sex, overspel en doodslag het onderwerp is. Zou dat iets met de combinatie Valentijn en Paulo Coelho te maken hebben of is het puur toeval.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2015 - 10:27
Wat een verhaal, Anne. Ik vind dit echt heel erg mooi geschreven. Ook is het knap hoe je in de huid van een man kruipt. Dat heb je kunstig gedaan. Dit verhaal klopt helemaal.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2015 - 17:45
Ik ben diep onder de indruk, Anne! De opbouw, het perspectief, de herhaling waar je twee keer met de datum begint, de manier waarop je niet alles weggeeft, het past allemaal perfect. Een 10 met een griffel (als ik de coach van de week was...)
Ik word er stil van... Heftig verhaal, Anne. Ik voel de verslagenheid en het verdriet van de echtgenoot, de ik persoon. Jij bent gewoon een kanjer! :nod:
Mooi en gevoelig geschreven
Wat een verhaal, Anne. Ik vind dit echt heel erg mooi geschreven. Ook is het knap hoe je in de huid van een man kruipt. Dat heb je kunstig gedaan. Dit verhaal klopt helemaal.
Goh, ik word er verlegen van :o.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 15 februari 2015 - 18:49
Ook een compliment van mij. Heel sterk geschreven. Als je al die elementen eruit haalt, Nicole, wat blijft er dan over? Humor? Maar een boek vol humor schrijven lijkt me niet te doen. Een avontuur kan natuurlijk ook. Heb ik ook gedaan. Daar kwam van alles bij kijken.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2015 - 19:05
Ook een compliment van mij. Heel sterk geschreven.
Bedankt! :)
Als je al die elementen eruit haalt, Nicole, wat blijft er dan over? Humor? Maar een boek vol humor schrijven lijkt me niet te doen. Een avontuur kan natuurlijk ook. Heb ik ook gedaan. Daar kwam van alles bij kijken.
Klopt, en ik denk dat velen geen zin hadden in een zoetsappig verhaal. Ik in ieder geval niet ;).

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2015 - 20:34
Een indrukwekkend verhaal, Anne. Hier overtref je jezelf. Of niet ... heb je dat niveau al helemaal bereikt. Houden zo! :thumbsup:

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2015 - 10:05
#12 Was een spontane reactie na een maal lezen. Zojuist nog eens op mijn gemak, maar kritisch, doorgelezen. Niets op aan te merken. Meid, wat heb je je best gedaan. Dit heb je niet een in paar minuten geschreven en zo snel mogelijk op dit forum geflatst. Geen foutje te bespeuren. Zo moet het. Eén ding snap ik niet: 'We hebben er één jaar van kunnen genieten' in combinatie met 'vier sterke zoons'.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2015 - 10:14
. We hadden het er vaak over, hoe we onze tijd zouden indelen als we oud waren. Toen was het zo ver. We hebben er één jaar van kunnen genieten. Plotseling was het voorbij.
Dos, ik las het als 'we hebben één jaar van ons pensioen kunnen genieten'.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2015 - 10:42
Ik ben ook onder de indruk. Evenwichtig geschreven, de emoties zijn voelbaar.
Dankjewel! :)
Anne, wat een indrukwekkend verhaal en wat prachtig verteld. Emotioneel hoor!
:o, heel erg bedankt.
Een mooie krachtige invulling van de opdracht. Graag gelezen. Er spreekt liefde uit dit verhaal en het is voelbaar.
Fijn dat je de er liefde uit haalde. Bedankt voor je reactie.
En nog een compliment van mij Anne.
Bedankt, hij gaat in mijn complimentenmapje ;).
Een indrukwekkend verhaal, Anne. Hier overtref je jezelf. Of niet ... heb je dat niveau al helemaal bereikt. Houden zo! :thumbsup:
#12 Was een spontane reactie na een maal lezen. Zojuist nog eens op mijn gemak, maar kritisch, doorgelezen. Niets op aan te merken. Meid, wat heb je je best gedaan. Dit heb je niet een in paar minuten geschreven en zo snel mogelijk op dit forum geflatst. Geen foutje te bespeuren. Zo moet het. Eén ding snap ik niet: 'We hebben er één jaar van kunnen genieten' in combinatie met 'vier sterke zoons'.
Bedankt voor je complimenten, dat geeft me ook weer moed om verder te blijven gaan ;). Eerlijk gezegd heb ik het binnen een uur geschreven en op het forum gegooid :o. Ik kan er niet tegen om er lang over te doen. Als ik een idee heb schrijf ik en na een snelle check gooi ik het op het forum ;). Ik denk dat het zo goed heeft uitgepakt omdat ik zoiets heb meegemaakt. Bartsnel geeft je al uitleg in #14 ;).