Geen afbeelding
MyrShalom

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het plot

 8 februari 2015 - 10:35
Oké, ik weet even niet hoe ik dit onder woorden moet brengen, maar het is wel iets waar ik flink mee zit dus ik ga mijn best doen. Mijn plot wordt niet begrepen. Na de laatste proeflezer van mijn verhaal is het me ineens duidelijk waar een deel van de negatieve reacties vandaan komt. De lezers zien een plot wat ik niet als plot bedoeld heb. Het verhaal dat ik heb geschreven gaat over Tali, een jonge joodse vrouw die op zoek is naar geluk maar dat niet vindt. Niet in haar huidige huwelijk met een man en wanneer ze in een relatie met een vrouw beland houdt ook dat geen stand door een ongeluk wat haar vriendin treft waardoor die komt te overlijden. Het verhaal is bedoeld als soort van drama: niet gelukkig, na de ontdekking dat ze op vrouwen valt wel gelukkig, en vervolgens wordt dat door het noodlot ook van haar afgenomen en is ze weer terug bij ongelukkig en alleen. Ik houd niet van een happy ending dus het was vanaf het begin al uitgesloten dat het een "ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig-einde" zou krijgen. Wat de proeflezers zien: Tali is getrouwd maar niet gelukkig, komt erachter waarom en trekt bij een vrouw in waar ze wel gelukkig is. Einde verhaal. Terwijl mijn bedoeling was dat het verhaal op dat punt pas halverwege is. Het zit nu op de top maar moet nog terug naar beneden voor het afgelopen is. Ik ben licht geïnspireerd geraakt door een boek dat ik ooit las waarvan ik steeds dacht: nu is het afgelopen. En dan ging het verhaal toch weer verder. Ik vond dat juist heel boeiend. Van de soort verhalen zoals lezers het plot nu zien zijn er al zoveel. Ik wilde iets heel andrs doen. Is dat voor de meeste mensen toch te ingewikkeld? Ik heb Asperger, ik zie dingen soms niet zoals andere mensen ze zien. Wat voor mij heel logisch is blijkt nu misschien voor anderen, voor de lezers, gigantisch onlogisch. Hoe zit voor jullie een goed plot in elkaar? Is het echt een vereiste dat je situatie-probleem-oplossing-einde verhaal hebt? Maakt situatie-probleem-oplossing-nieuw probleem het echt zoveel ingewikkelder om het verhaal te begrijpen? Ik vind het zo jammer dat het plot niet wordt begrepen maar ik wil ook niet een heel stuk uit het verhaal knippen en een verhaal maken dat lezers dan misschien wel leuk vinden maar waar ik vervolgens zelf niets aan vind. Dus een beetje een dilemma... Hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel. Ik probeer een beetje uit te vinden of en hoe ik het verhaal moet gaan aanpassen.

Profile picture for user Diana Silver
Diana Silver

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2015 - 11:15
Is dat voor de meeste mensen toch te ingewikkeld? Ik heb Asperger, ik zie dingen soms niet zoals andere mensen ze zien. Wat voor mij heel logisch is blijkt nu misschien voor anderen, voor de lezers, gigantisch onlogisch.
Erg ingewikkeld klinkt het niet. Ik denk in ieder geval dat ik je helemaal begrijp. Of jouw Asperger er iets mee te maken heeft, weet ik niet, maar ik kan wel vertellen dat mijn plot soms ook niet bij mensen binnenkomt zoals ik het bedoelde. Op kleiner niveau evenzo: scènes die anders geïnterpreteerd worden, personages die verkeerd begrepen worden. Daarin sta je in ieder geval niet alleen. Soms doet het me glimlachen. Dan blijkt het een mooie andere invalshoek te zijn die alleen maar waarde toevoegt. Maar soms gaat het echt mis, op zo'n manier dat er wel degelijk iets veranderd zal moeten worden. Ik zoek de fout dan meestal bij mezelf. De manier waarop het verhaal is opgebouwd, is kennelijk niet goed. Kijk, jij hebt eens een boek gelezen waarin het goed werkte dat het einde steeds niet kwam wanneer je het verwachtte. Dus de vraag 'kan dat werken' is al beantwoord: ja. Of het in specifiek jouw verhaal werkt, dat is een hele andere vraag. Het lijkt erop dat het antwoord voor sommige proeflezers 'nee' is. Dus ik zou aan hen vragen: waar ging het mis? Heb je niet gezien dat Tali's problemen dieper gaan dan alleen haar ongelukkige huwlijk? Of staan er te weinig toespelingen in de tekst naar het feit dat, wanneer ze ervoor kiest te verhuizen, daar andere problemen uit zullen volgen voordat ze happy ever after kan leven? Kortom: als de lezer halverwege het verhaal opeens de indruk krijgt dat het verhaal afgelopen is, dan is er waarschijnlijk iets misgegaan met de spanningsboog. Als je erachter komt wát, dan kun je dat vast verbeteren.

Geen afbeelding
Corinne1

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 februari 2015 - 23:39
(Het is niet HET plot, maar DE plot) Je hebt het over Asperger. Nu staan Aspergers er toch wel om bekend dat ze moeite hebben met emoties. Het zou dus kunnen zijn dat jouw proeflezers op bepaalde punten de emotie missen in het verhaal en dat ze daarom niet helemaal doorhebben dat het geen gelukkig einde is. Zelf heb ik ook Asperger en mijn probleem is dat ik regelmatig het overzicht lijkt kwijt te raken. Daarom kunnen lange verhalen wat rommelig overkomen.

Geen afbeelding
IO

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 februari 2015 - 21:05
Hoi MyrShalom, Even heel kort door de bocht: klinkt alsof je je plot belangrijker vindt dan je personage. Maar het soort verhaal dat je schrijft moet je hoofdpersoon voorop stellen. Het gaat tenslotte over haar geluk. Of het wegglippen daarvan. Ik zou als ik jou was dat plot even laten voor wat het is; wat maakt het uit of ze gelukkig wordt of niet? Verdiep je in Tali: wat betekent haar joods zijn voor haar, wat zegt het over haar en haar achtergrond dat ze als jonge vrouw al getrouwd is en er vervolgens zo snel achterkomt dat ze toch lesbisch of bisexueel is. Wat is haar karakter? Meegaand of assertief? Hoe veranderd haar karakter door haar scheiding? Het ongeluk? Accepteert haar familie haar relatie met een vrouw? Ik werp maar even wat vragen op, ik kan zo nog wel een uurtje doorgaan. Mijn punt is dat als je voor jezelf begrijpt wie Tali is je haar al deze dingen voor de voeten kunt werpen en dan zal zij je wel vertellen hoe ze reageert. Zij moet de plot schrijven, jij kunt hoogstens wat ingredienten toevoegen.

Geen afbeelding
Akaatje

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 februari 2015 - 21:38
Hoi MyrShalom, Even heel kort door de bocht: klinkt alsof je je plot belangrijker vindt dan je personage. Maar het soort verhaal dat je schrijft moet je hoofdpersoon voorop stellen. Het gaat tenslotte over haar geluk. Of het wegglippen daarvan. Ik zou als ik jou was dat plot even laten voor wat het is; wat maakt het uit of ze gelukkig wordt of niet? Verdiep je in Tali: wat betekent haar joods zijn voor haar, wat zegt het over haar en haar achtergrond dat ze als jonge vrouw al getrouwd is en er vervolgens zo snel achterkomt dat ze toch lesbisch of bisexueel is. Wat is haar karakter? Meegaand of assertief? Hoe veranderd haar karakter door haar scheiding? Het ongeluk? Accepteert haar familie haar relatie met een vrouw? Ik werp maar even wat vragen op, ik kan zo nog wel een uurtje doorgaan. Mijn punt is dat als je voor jezelf begrijpt wie Tali is je haar al deze dingen voor de voeten kunt werpen en dan zal zij je wel vertellen hoe ze reageert. Zij moet de plot schrijven, jij kunt hoogstens wat ingredienten toevoegen.
Ik denk dat het ook te maken heeft met het 'plot-driven' schrijven of het 'character-driven' schrijven. Bij mij is het een mix van beide: Ik wil dat mijn personage iets doet, laat haar dat doen, maar zij reageert er op een bepaalde manier op waardoor het plot verandert. Maar dat neemt niet weg dat het goed is om je in te leven in een personage, zoals jij voorstelt.

10 februari 2015 - 23:14
Hoi Myriam, Ik stuur je even een mailtje...
Leuk joh, zo'n forum! Ter zake. Holderdebolder buitelen twee plotten kop-staart rond. Natuurlijk willen proeflezers hapklare brokken, voor het gemak om eruditie te suggereren. Als je het niet uiterst zorgvuldig 'programmeert', hink-stapt-sprongt iedereen door de open deuren, want met zevenmijlslaarzen snel thuis. Dat is volgens mij de kunst van het verhalen vertellen, hetzij vanuit een smeuïige samenloop van omstandigheden, hetzij vanuit een belangwekkend karakter (zijn hier nu echt engelse termen voor nodig?). Anders gezegd, als de proeflezers te snel het-de plot doorzien of denken te doorzien, wordt het wellicht te snel, te anekdotisch of juist te doorzichtig, kortom: niet goed (=slecht) verteld. Het is niet het onderwerp of de verwikkelingen daaromtrent, maar misschien gewoon de volgorde? Inspinnen en uitspinnen, keer op keer, tot je de kramp uit je vingers wilt bijten, en de lezers hun ogen uitsteken (dubbel). Had ik iets gemeld over interpunctie? Neen? Bij deze dan!

11 februari 2015 - 21:58
Een belangwekkend karakter of een belangwekkend personage? Dan laten we het Engels ook echt voor wat het is. ;)
Hmm... There say you what! (Marryonce, hit not in panic, but there sits a dragon on your hat!)