Pseudoniem

dag Lore, Ik heb geen idee. Denk je dat een uitgeverij het niet aankan dat een schrijver van meerdere markten thuis is?

Ik veronderstel dat een uitgeverij graag de rechten over alle boeken van éénzelfde auteur in handen heeft.

Ja, vooral je allerslechtste boeken. Ik veronderstel dat een uitgever net als een schoenenwinkel op de Lijnbaan is.

Hallo Lore, Een gecompliceerde vraag, maar ik zal proberen een antwoord te geven waar je iets aan hebt. Allereerst wat betreft een pseudoniem. Er zijn meerdere redenen waarom schrijvers een pseudoniem kiezen. Sommigen vinden het gewoon prettiger niet onder de echte naam te schrijven. Ik schrijf zelf ook onder een pseudoniem. Maar meer om een andere reden. Ik heb een voor- en achternaam die in Nederland heel veel voorkomen, dus is mijn echte naam totaal niet onderscheidend. Ik weet niet wat jouw echte naam is, hoef dat ook niet te weten, maar als je echte voornaam Lore is, dan zou dat in mijn ogen geen reden hoeven te zijn om een pseudoniem te kiezen. Om geen verwarring te creëren zou ik in ieder geval of alles onder je gewone naam of alles onder een pseudoniem schrijven. En de kans dat je twee uitgeverijen vindt die je boeken willen uitgeven, die kans lijkt me momenteel niet zo groot. Ik zou je adviseren om in eerste instantie het manuscript te kiezen waar je zelf het meest tevreden over bent, en daarvoor een aantal geschikte uitgeverijen aanschrijven. Is er een uitgeverij die ja zegt, dan kun je ook eens met ze praten over het andere manuscript. En de beslissing om wel of niet onder pseudoniem te schrijven, kun je dan, eventueel in overleg met hen, ook nog wel in een latere fase nemen. Veel succes!

Even verdere uitleg over de situatie... Boek 2 is onder contract bij een uitgeverij (boek 2 is de vrolijke roman). Die uitgeverij geeft geen zwarte komedies uit. Daarom moet ik op zoek naar een andere uitgeverij voor boek 3 (zwarte komedie). Omdat boek 2 nog niet van de pers gerold is (in september als alles goed verloopt), kan ik alsnog kiezen om onder een pseudoniem te schrijven. Boek 3 (de zwarte komedie) is meer het genre waarin ik liefst verder wil schrijven... Die zou ik dus liefst aan mijn echte naam linken. De vraag is dus of ik boek 2 onder pseudoniem zou uitgeven, om misschien daarna mijn echte naam te kunnen gebruiken voor het genre waarin ik het liefste schrijf. Dit klinkt behoorlijk ingewikkeld als ik het lees... kunnen jullie nog volgen? ;)

Waar is boek 1? Ik haak af.

Ik schrijf nu onder een pseudoniem voor kinderen. Het pseudoniem is er gekomen door een bepaalde reden, die op heden niet meer van toepassing is, maar de naam is gelanceerd en ik voel er mij goed bij, dus waarom nog veranderen, maar dat terzijde. Mocht ik nu een boek voor volwassenen gaan schrijven, dan zou ik dat onder een andere naam doen, omdat kinderboeken en boeken voor volwassenen een totaal ander publiek zijn en dus een andere leeftijdsdoelgroep. Als ik voor dezelfde leeftijdsdoelgroep schrijf zou ik gewoon onder dezelfde naam blijven. Lezers vinden het ook fijn om te zien dat een schrijver ook andere genres aankan.

@victoria Jong... dat is natuurlijk ook een goede reden om gewoon dezelfde naam te behouden. Ik vraag me gewoon af of dat een probleem vormt als je daarna van uitgever moet veranderen (omdat je van genre verandert) @Zwingli. Boek 1 is er niet bij. Dat heb ik vroeger geschreven en bij boekscout gepubliceerd. Vandaar dat het gaat over boek 2 en boek 3... In mijn gedachten klinkt het allemaal heel logisch hoor! ;)

Nora Robberts schrijft romance onder haar eigen naam en detectives onder pseudoniem J.D. Robb (maar op de kaft staat "Nora Robberts, writing as J.D.Robb). Stephen King heeft iets dergelijks als Robert Bachmann(???). Als je beide boeken goed zijn dan ligt dat niet aan het genre maar aan je schrijfstijl en je verhaal. Maar voor één van de twee een pseudoniem gebruiken lijkt inderdaad het beste in jouw geval. Je kunt altijd op de flaptekst van het pseudoniem de "uitleg" geven om enthousiaste lezers ook je andere boek te laten lezen.

Nora Robberts schrijft romance onder haar eigen naam en detectives onder pseudoniem J.D. Robb (maar op de kaft staat "Nora Robberts, writing as J.D.Robb). Stephen King heeft iets dergelijks als Robert Bachmann(???). Als je beide boeken goed zijn dan ligt dat niet aan het genre maar aan je schrijfstijl en je verhaal. Maar voor één van de twee een pseudoniem gebruiken lijkt inderdaad het beste in jouw geval. Je kunt altijd op de flaptekst van het pseudoniem de "uitleg" geven om enthousiaste lezers ook je andere boek te laten lezen.

Richard Bachman en dat heeft hij niet gedaan omwille van het genre, maar wel om te bewijzen dat zijn lezers van zijn stijl houden en niet van zijn naam. Ik snap het gebruiken van een pseudoniem in jouw geval niet zo goed Lore. Waarom zou je een andere naam moeten gebruiken voor een ander genre? Welke voordelen zouden daaraan vasthangen?

Richard Bachman en dat heeft hij niet gedaan omwille van het genre, maar wel om te bewijzen dat zijn lezers van zijn stijl houden en niet van zijn naam.

Weet je dat zeker?

King wilde weten of mensen zijn boeken ook zouden kopen als ze niet zouden weten dat hij de schrijver was. Het was inderdaad het geval dat Bachman's boeken veel minder goed verkocht werden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Bachman

Ik begrijp ook niet goed waarom je een andere naam zou moeten gebruiken voor een boek dat in een ander genre is geschreven. Het maakt ook niet uit voor een uitgever dat je onder je naam al uitgeeft bij een andere uitgeverij. Het gaat niet om hetzelfde genre en niet om hetzelfde manuscript. Ik zou je adviseren om onder dezelfde naam te blijven, want naamsbekendheid opbouwen gaat niet vanzelf. Het vraagt heel veel inspanning, tijd en promo. Het zijn enkelingen die onmiddellijk een bestseller schrijven. Als je dat voor twee namen moet doen, vraagt dat het dubbel aan inspanning, tijd en promo en kan het ook voor mensen verwarrend zijn 'wie is ze nu eigenlijk?'.

Richard Bachman en dat heeft hij niet gedaan omwille van het genre, maar wel om te bewijzen dat zijn lezers van zijn stijl houden en niet van zijn naam.

Weet je dat zeker?

King wilde weten of mensen zijn boeken ook zouden kopen als ze niet zouden weten dat hij de schrijver was. Het was inderdaad het geval dat Bachman's boeken veel minder goed verkocht werden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Bachman

Ja hoor Yrret, zoals je quote zo mooi bewijst. :) Wat trouwens niet op Wikipedia staat, maar wel vaak wordt gezegd, is dat hij het niet zo fijn vond dat recensenten beweerden dat zijn fans zelfs zijn boodschappenlijstje zouden kopen, puur omdat HIJ het geschreven had.

Was Suzanne Vermeer niet een pseudoniem van Paul Goeken? Had Goeken niet al een paar thrillers achter zijn naam staan voordat hij met een verhaal kwam waarvan zijn uitgever vond dat de stijl anders was dan het voorgaande werk? En dat beide partijen toen besloten hebben om het pseudoniem Suzanne Vermeer in het leven te roepen?

Onder verschillende namen schrijven kan verwarrend zijn, weet ik inmiddels uit eigen ervaring. Ik begon zelf ook met twee verschillende genres en sloot contracten met verschillende uitgevers. Destijds leek het me verstandig het ene genre onder (half)pseudoniem te schrijven. Dat bleek uiteindelijk niet zo te zijn. Ik vind het lastig, loop vast met die namen in de sociale media en op mijn website, en ik heb nu besloten met één naam verder te gaan. Je tweede vraag, of één uitgever graag alles van je in beheer houdt. Misschien, maar dat is aan jou. Je sluit per boek een contract af en bij wie je dat doet, is je eigen keuze. En soms moet je wel in zee met meerdere uitgevers omdat de genres te verschillend zijn. Wens je veel succes!

[...] de stijl anders was dan het voorgaande werk? [...]

De naam Suzanne Vermeer was gekozen vanwege de successen van vrouwelijke thrillerschrijfsters. Het kan bijna niet ordinairder.

Hey Erna, Dank je voor je antwoord. Ik had er nog niet aan gedacht dat het inderdaad verwarrend kan worden. Eén naam is misschien makkelijker. Ik ga er nog even over mediteren!

Lore, een pseudoniem of een halve pseudoniem kan lastig lijken maar dit hoeft het niet te zijn. Inmiddels is mijn boek af en gebruik een halve pseudoniem omdat mijn eigen naam niet zo fijn klinkt. Op sociale media kun je een ander account gebruiken, het kost wel even extra moeite maar als het eenmaal loopt dan is het goed. Als mensen jouw boek goed vinden gaat het zelfs nog beter, al helemaal als je een mooie review krijgt. Alleen met een foto (bv. bij een interview) vraag ik mezelf af hoe dit het beste kan. Vermommen voelt raar, zomaar een (betaalde!) foto van een ander gebruiken nog raarder. Mysterieuze foto met duisternis ook. Het fotogedoe kost wel veel tijd. En een stand-in inhuren die naar de plaats gaat waar het interview komt kost geld lijkt me. Vraag me af hoe anderen dit deden. Van Suzanne Vermeer heb ik enkel een foto van een vrouw gezien op de achterflap, ook is er een website met uitleg.