wekelijkse opdracht#37- Roodkaapje op de kust

- Haar ogen observeren bruin lederen laarzen die stevige kuiten in een strakke, zwarte maillot omvatten. Ze bloost als haar blik verder omhoog kruipt. Haar verwachting wordt niet teleurgesteld als zijn donkergroene tuniek omhoog wipt omdat hij naar haar zwaait. ‘Joehoe, Roodkapje. Ken jij mij nog?’ Zijn groene ogen twinkelen onder de kap vandaan. Ze herinnert zich dat zijn schouders breed en stevig zijn, dat zijn kersenrode lippen smaken naar honing en dat zijn borstharen kriebelen. Haar mond lacht breed met haar ogen mee. ‘ Robin!’ Ze zweeft naar hem toe. ‘Ben jij nog vogelvrij?’ - Ze zet haar mand op de grond. Robin grijnst. ‘Wat toevallig dat ik je hier tref, ik heb net Lady Marianne begeleidt naar huis.’ Haar mond versmalt, ze slaat haar ogen neer en trekt haar lange, rode cape strakker om haar heen. In gedachten vult ze haar to-do-lijst aan met de opdracht voor Wolf om dit bosgebied onveilig te maken. ‘Maar wat doe jij hier?’ Hij zet zijn handen in zijn zij. Ze stampt met haar voeten. ‘Kijk nou, mijn mooie rode laarsjes!’ Haar helderblauwe kijkers laat ze met haar lip mee pruilen. Ze kijkt met een ruk op waardoor haar kap afvalt en haar donkere krullen juichend bevrijd worden. Hij snuift haar rozenshampoo op. ‘Helemaal vies geworden omdat ik je wilde verrassen met een picknick.’ Ze bukt met haar bips in de lucht en pakt haar mand op. ‘Brood met Boursin en rode wijn.’ De cape laat ze openvallen en met haar borsten vooruit komt ze langzaam omhoog. Zijn ogen blijven haken in het witte kant van haar bh. Ze onderdrukt een glimlach. ‘Maar als jij geen trek hebt dan breng ik het wel naar mijn zieke oma.’ Ze draait zich om. ‘Wacht!’ Hij legt zijn hand op haar schouder en houdt alleen haar cape vast als ze heupwiegend doorloopt. Haar korte rokje danst om haar lange, slanke benen. Ze laat zich tegen hem aan vallen als hij de weg verspert. Zonder hem aan te kijken glijden haar handen over zijn rug naar zijn bilpartij en knijpt ze steels. Ze schuurt tegen hem omhoog en fluistert in zijn oor: ‘Hoeveel honger heb jij?’ Haar handen volgen haar gedachten naar zijn maatstaf. Zijn wilde kus bevestigt haar conclusie. Bye, bye Lady Marianne!