# 36 - Roodkapje

Mili, Een variatie op het sprookje - de wolf gaat eerst naar grootmoeder, en het gaat over (op)eten. je geeft er een erotisch randje aan. Je Vlaamse stijl blijft herkenbaar:

haar prachtige blonde pijpenkrullen vallen te neer.

fijn om te lezen, echt!

Mili, dit stukje is leuk en heeft iets van een komische horrorfilm. De pijpenkrullen neigen naar jouw werkelijke stijl maar een echt Mili-stukje vraagt meer tijd, daar ben ik zeker van. Je eigenlijke stijl wordt wat mij betreft gekenmerkt door een erg origineel woordgebruik dat nooit geforceerd overkomt maar altijd een toegevoegde waarde geeft aan het stukje. Je bent vaak ook heel erg beeldend op een zeer originele manier en je schrijft ook in een erg opgewekte, vrolijke en guitige stijl. Ik lees jouw stukjes bijzonder graag en ik neem ze vaak als een referentiepunt voor kwaliteit.

@janp: Ben van de Randstad. :) Vlaams vind ik mooi en zal het onbewust overnemen. Vond het niet echt bevredigend om iets van vijf minuten spontaan te posten. Kan later wel op betere invallen komen. @Ryn: Klopt, goed gezien. Vijf minuten is mij te krap. En dan wil ik de opdracht ook weer niet vernachelen. ;) Jouw idee over mijn stijl aandachtig in mij opgenomen. Ben blij dat je mijn vrolijkheid ziet ondanks de vaak opgevoerde 'plastische narigheid'. Dank je!

Hahaha! Die wolf is een vuile smeerpens. Een beetje jonge meisjes beknabbelen. Ik moet hier erg hard om lachen. De schrijfstijl van Mili? Dat vind ik moeilijk. Vaak denk ik aan excentriek. Maar dat is niet het juiste woord. Mag ik hier nog even over nadenken?

@Johanna, gedraag je. ;) Neem alle tijd om na te denken; vind het al fijn dat je er over nadenken wilt.

@Johanna, gedraag je. ;) Neem alle tijd om na te denken; vind het al fijn dat je er over nadenken wilt.

Oké. Ik ga het toch maar proberen. Dit wordt een lange. De schrijfstijl van Mili. Daar heb ik inmiddels alles bij gevoeld. Vrolijkheid, lichtheid, sarcasme, komisch cynisme, vaagheid, provocatie, nieuwsgierigheid, seksualiteit, haat, melancholie, rauw verdriet, lichte en diepe boosheid maar vooral begaan zijn met (...). Of misschien wel alle vormen van emotie. Soms vind ik dat veel om te lezen. Al die dingen. Bij heel veel schrijvers ben ik nieuwsgierig naar de dingen die ze schrijven. Naar Mili ben ik ronduit nieuwsgierig. Soms lees ik je makkelijk. Soms snap ik geen zak van wat je schrijft. Maar door jouw schrijfstijl is zelfs een onbegrijpelijk verhaal interessant om te lezen. Dat is best wel knap. Van jouw verhalen heb ik geleerd dat het prima is om soms alleen verhalen met gevoel te lezen. Het is niet perse nodig om een verhaal altijd volledig te begrijpen. Ik hoop dat dit een beetje duidelijk is. Ik lees je altijd graag en dat blijf ik ook doen :)

"laat haar versgeplukte bloem waaien" Bij ieder ander had ik dit een mooie zin gevonden, bij jou zit er vaak meer achter. In deze opdracht schuilt wel het gevaar dat het een grote slijmbak wordt maar geloof me, het volgende meen ik: jouw taalgebruik en woordkeuze is zo ontzettend origineel dat ik niet eens hoef te snappen wat ik lees zonder te genieten van het lezen zelf. Ik vergelijk dat met het luisteren naar Edith Piaf. Ik spreek geen woord Frans maar ik mag haar zo graag horen. Daarnaast kun je zaken beschrijven die - hoe zal ik het zeggen - op TV de kijkwijzerjury nachtmerries zouden bezorgen, maar met een onschuldige vanzelfsprekenheid alsof je zelf niet eens door hebt dat het bloed je om de oren spat. En je presteert het om meteen daarna braaf en lieflijk te zijn als een klein poppedeintje, zonder dat je als lezer het gevoel krijgt dat er iets niet klopt.

Echt een stukje in jouw stijl. Neem bijvoorbeeld die gedachte: hij zou eens naar de tandarts moeten. En natuurlijk weer de nodige scheuren en niet te bedwingen hartstocht. Ik vind dit beter dan het oorspronkelijke sprookje.

Mili, dit is een tekst die jij alleen kan schrijven. Dat maakt je speciaal, uitzonderlijk. Je vindingrijkheid, je humor, de woordkeuze en weet - ik- niet-wat -nog-meer; ik ben van je gaan houden. Soms vind het te rauw, moet ik even slikken, en het opnieuw lezen. Maar je kunt het. Je raakt met teksten. Zelfs de horror, waar ik niet van houd, kan ik van jou aan. Ik bedoel maar.

Ik vind dat je altijd mooie zinnen schrijft, zo ook nu weer. Ik denk dat het vooral komt door je verrassende woordkeuze (ordinair gillen). Ik vind dat dit echt in jou stijl is geschreven. Met veel details en bijvoeglijke naamwoorden, waar ik me trouwens nooit aan stoor bij jou ;). Je weet er altijd weer wat creatiefs van te maken.

Weggehaald. Reageer ik niet eens, maar zet er wat van mezelf neer. Droevig. Mijn dochter lacht veel meer dan ik. Dat stralende heeft ze dus niet van mij. Ook niet van haar vader. Van wie wel? Geen idee. Jouw roodkapje is een bijzonder meisje. Originele invulling van de tekst. De opdracht lijkt wel het slechtste in ons boven te halen. Waar komt die fles vandaan? Had de wolf die bij zich of Roodkapje. Gelukkig was de wolf niet van plan om haar op te peuzelen en wil hij het slechts bij knabbelen laten.

Lieve Mili, Jij schrijft persoonlijk waardoor je raakt. Jij bent een woordentovenares waardoor je opvalt. Jij bent onnavolgbaar waardoor ik nieuwsgierig word. Kortom uniek! :nod: In vijf minuten kan jij niet toveren maar jouw typische Millistijl zit ook al in dit verhaal. (muil, ontluikend :thumbsup:). Vaak is jouw thema dat haat en liefde zo dicht bij elkaar liggen. Ook hier is de aantrekkingskracht van de o zo foute wolf op het arme, goed meiske onweerstaanbaar. Altijd heerlijk om in jouw schrijfsels op avontuur te mogen gaan! ;)

Ik vind je schrijfstijl wel iets onderhuids hebben, niet meteen alles op de voorgrond. Je gebruikt graag een rijk vocabulaire, waardoor je schrijfsels iets deftigs krijgen.

Ik wil jullie nu antwoord geven op al die prachtige reacties die ik ontving terwijl ik mij ziek voel na de bestiale aanslag in Parijs. @Johanna: hetgeen je beschrijft dat je voelt als je mij leest herken ik. Het is bijzonder dat jij dit voor mij hebt opgeschreven. Het klopt. Je houdt mij een spiegel voor. En wat je daarna schrijft, daar heb ik geen antwoord meer op. Ben maar een timide beginnend schrijfster. @Bart: pijn in mijn buik krijg ik van je reactie. Doorgrondend à la Bart zoals ik je ken. Schrijfmattie, dank je zo hartelijk hiervoor, het sterkt me. @Petra: is er mooier te horen dan dat je mijn sprookje beter vindt? Nee. :) @Madd, nu word ik echt emo. Ik weet dat ik rauw kan zijn. Het maakt nu eenmaal onderdeel van mij uit. Schrijven helpt mij om het afschuwelijke te verwerken. Hartje. @Anne: bijzonder Anne, je bent zestien, de jongste van ons allen, dat je mijn stijl kunt waarderen. Dank je. @Tja: ik denk dat deze post bedoeld is om onder jouw Roodkapje te plaatsen. Ik heb je link gekopieerd voordat het verdwijnt om je te kunnen lezen. Zal niet meer bang voor je zijn. Zie dat je dochter straalt op de cover. Kan ze niet van een vreemde hebben. :) @Marietje: ik word stiller en stiller. Weer zo'n prachtreactie. Ook jij weet mij trouwens heel aardig te doorgronden. Heb altijd veel plezier aan onze uitwisselingen. Weet je nog, onze postduif in roze leggings die zich het lazarus vliegt tussen jou en mij? @Richard: deftig? Lol. Ik vermoed dat mijn Franse vocabulaire mij parten speelt. Onderhuids broeit er wel veel, dat dan weer wel. Jullie reacties doen mij ontzettend goed en heel belangrijk, sterken mij door en door te schrijven. Want dat is wat ik wil. Schrijven en gelezen worden. :{}

[...] haar mutsje [...]

Roodkapje heeft geen mutsje.

@Yrret: Ik beroep mij op de vrijheid van mijn pen en het woord.

Ik ben aan het peinzen en denken wat ik nog kan toevoegen aan bovenstaande reacties, maar ik kom echt op niets.. Dus val ik maar even in herhaling: Je gebruikt woorden op een wonderlijke manier, waardoor jouw stukjes altijd een kunstwerkje worden. De bijvoeglijke naamwoorden die je gebruikt, voegen vaak een waarde toe aan je tekst en dat is echt een kunde. Je woorden en zinnen en de betekenis ervan bevatten vaak ook een onderliggende bodem, dus het is als lezer altijd leuk en soms ook aangeraden om je tekst twee keer te lezen. Ik lees je altijd graag, soms zit ik wel eens met mijn handen in het haar 'Wat bedoelt ze nu weer?', maar eenmaal de euro valt, dan valt alles ook effectief op zijn plooi.

@Lili, misschien ben ik wel een dwarsliggertje. Niet met je handen in je haar zitten, nergens voor nodig. Hartelijk dank voor je mooie reactie. Ik heb nu wel een indruk dat ik mag blijven. ;)

Mogen blijven? Moeten ja!

Een vijfminuteneruptie, zo mag je het wel noemen. en wat voor eentje. Prachtige woordkeuze, dat is het eerste dat mij opvalt. Jaloersmakend mooi en to the point. De opbow van je zinnen en je originaliteit. Altijd. Een beetje tegendraads, maar met een speelse ondertoon. Een vreemd soort vanzelfsprekendheid zoals je de wolf neerzet, anders dan anders en tegelijk zo moet ht zijn en niet anders. Origineel, humoristisch, soms schrijnend, altijd anders, altijd mooi verwoord, dat zijn geloof ik voor mij je belangrijkste kenmerken. Kopieer asjeblieft al die complimenten en hang ze naast je beeldscherm, voor momenten van twijfel, zodat je weet dat dat nergens op slaat, die twijfel bedoel ik dan

Oh jakkes door dat seksuele tintje wordt die wolf echt een viezerik! Goed gedaan dus :)

Geweldig, Mili. Je volgt het oorspronkelijke sprookje, maar je introduceert een losbandig hongerige wolf, die aan haar ontluikende borstjes wil knagen (stond daar eerder niet ‘zuigen’?), dat is nog eens an other piece of cake. Wat doodzonde dat de opdracht niet luidde het sprookje van Roodkapje naar eigen inzicht te herschrijven voor volwassenen. Wat zou jij daar iets moois van gemaakt hebben. Zonder dat je het schrijft kan ik het me levendig voorstellen. Alleen je heel eigen en typische woordkeus, die is vooraf niet te kopiëren. Een enkeling onder ons probeert het wel, maar het blijft toch maar een tweedehands afgietsel; tenminste als ik het probeer. En toch staan bijna al die mooie woordvondsten van je in de dikke van Dale. Alleen, risp ze maar eens op als je ze kunt gebruiken... Jij kunt dat en dat pleziert ons keer op keer. Wel helder blijven schrijven, zodat we je in elk haarvat kunnen volgen. Alleen je mooie woorden en zinnen snoepen vinden wij te weinig. Wij verworden hier tot verwende taalvreters. Dat jij de enige bent die hier door Yrret met enige regelmaat bezocht wordt, moet je toch ook als een hele eer zien, lijkt mij. Die pikt alleen de smakelijke krenten uit de vette pap. Ik zag hem een paar dagen geleden nog met zijn imposante vleugels komen aanfladderen. Hij was zichtbaar uitgeput, kwam waarschijnlijk van ver. Hij deed amechtige pogingen zich met zijn vervaarlijke klauwen aan de torenspits in je achtertuin vast te klampen en vernielde met zijn vervaarlijke staart zowat het hele dak en de zinkbekleding; de leien vlogen in het rond. Alsof dat niets kost. Het enige dat hij uit kon brengen, was dat Roodkapje geen mutsje droeg. Ik vermoed dat het een geheime boodschap betrof, die allen door jou begrepen kan worden. Even later zag ik hem weer in de richting van de opkomende zon vertrekken.

@Tja: de fles wijn lag in het mandje in de opdracht. @Henny: prachtig compliment krijg ik ook van jou. 'Anders dan anders' zeg je. Daar moest ik om glimlachen. Als men mij vraagt hoe het met mij gaat, zeg ik altijd 'Anders!' Zal je advies opvolgen. En dank je hartelijk voor deze baanbrekende opdracht. @Allie: het seksuele tintje had ik niet eens in de gaten. @Dos: Max Velthuijs vroeg mij samen te werken. Hij zou uiteraard tekenen en ik zijn boekje voorzien van pittige teksten. Hij wilde eens een boekje voor volwassenen maken. Te laat, ik mis hem nog steeds. Vind je reactie heel fijn en zal proberen duidelijk te blijven. Ik geloof dat ik vooruitgang boek. Dan krijg ik van jou een prachtig sprookje en retour. Over Yrret. Ik probeer hem wel eens te lokken met stukjes Amsterdammer en een glaasje port maar hij wil niet dichterbij komen. Hij weet dat ik zijn boodschappen begrijp en daarom komt hij wel eens langs. Om zich te laven. Merci Dos.

Dan krijg ik van jou een prachtig sprookje en retour. Over Yrret. Ik probeer hem wel eens te lokken met stukjes Amsterdammer en een glaasje port maar hij wil niet dichterbij komen. Hij weet dat ik zijn boodschappen begrijp en daarom komt hij wel eens langs. Om zich te laven.

Ik... een sprookje over Yrret...? Ik kijk wel uit! Heb je hem wel eens pogen te zoenen? Dan moet zijn hete adem je zijn opgevallen. In een duikvlucht, als hij over me heen scheert, brandt hij me in één ademtocht van dit forum af, als hem iets in dat sprookje niet welgevallig is. Kaas en port zijn geen geschikte lokmiddelen voor een draak. Die behoeft zwavel. Probeer het eens met een glaasje vitriool; daaraan verkwikt hij zich wel. Of koningswater. Kwik lust-ie trouwens ook, maar ligt hem gauw zwaar op de maag.

Ik heb wel eens het idee dat je beter schrijft als je er minder bij nadenkt. Stukjes die autobiografisch blijken en je dus niet hebt hoeven verzinnen, en ook dit sprookje in slechts 5 min, waardeer ik vaak het beste. (Ook een kwestie van smaak natuurlijk, want ik zie hierboven ook mensen die wel met betoverende zinnen alleen genoegen nemen en ik wil er toch altijd minimaal een betekenis in zien.) Je stijl, dat weet je allang, wordt gekenmerkt door je prachtige vocabulaire, je eigenzinnige formuleringen en de vanzelfsprekendheid waarmee je een niet-standaard kijk op de zaken weet te verwoorden alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Non-conformistisch in vorm en inhoud.

Ik vind dat je de dingen mooi omschrijft en ben erg benieuwd naar die wolf.

@Dos, hoe graag ik ook bloed laat opspatten, vind ik de door jou voorgestelde drankjes voor 'mijn Yrret' té heftig. Hij houdt ook van zoete ijskoffie las ik en wij kussen niet. :o @schrijvenmaar, dank je voor deze prachtige feedback die mij alsnog aanzet tot enig nadenken. Hp versus autobiografisch? Het blijft linke soep. :) Je merkte het zelf eens op, weet je nog? @Maja, merci. De wolf struikelde over een boomwortel en viel op zijn platte muil ...

Dank je Mili, ik ben zo blij dat ik (voor het eerst en na lang twijfelen) deze opdracht online gezet hebt. En dat het dit bij je oproept. Koester alle commentaren, in donkere twijfelperioden heb je ze nodig.