.

Ik ben bang voor: Dat mijn proeflezers mijn teksten kopieren en op internet zetten (in een blog of een gewone website). Ook ben ik bang dat zij mijn tekst doorsturen naar mensen, die dan niet mijn boek gaan aanschaffen omdat zij het al gratis doorgestuurd hebben gekregen.

Dat bang zijn is terecht. Dat doen erg veel Nederlandse schrijvers en dichters. Het doorsturen van die tekst naar mensen die jouw boek zouden kopen [en dat dan niet doen] is inderdaad het allerergste. Ik kan niet begrijpen dat mensen in Nederland dat doen.

Wat mij ideaal lijkt is een website waar je je tekst kan plakken en deze niet gekopiert kan worden, noch opgeslagen op je pc kan worden. En dat er wel een mogelijkheid is om feedback te kunnen geven over het betreffende stuk tekst. Bestaat dit?

Ja. Maar blijf dan maar nog steeds bang. Als ik jouw tekst zou willen hebben haal ik het eraf.

Dus eigenlijk vertrouw je je proeflezers niet?

Daar zou ik nu geen moment aan denken...! Maar als je daar zo bang voor bent, kun je dan geen "document" opstellen en door je proeflezers laten ondertekenen? Ik zou zoiets nooit ondertekenen, het is een regelrechte vorm van: ik vertrouw je niet.

Ik denk dat het probleem is dat je die mensen niet kent. Als in, mijn proofreaders zijn mensen die ik ken en dus vertrouw. Maar als ik mensen op internet zou aanspreken dan is de kans groter dat er iemand tussen zit die met mijn tekst aan de haal gaat. Random mensen niet vertrouwen vind ik niet zo vreemd. (Maar ik ben een beetje een paranoïde muts...) Er zijn manieren om je tekst vast te leggen zodat je later kunt bewijzen dat het jouw tekst is. Manieren waar ik over gehoord heb zijn: - De BD vragen je tekst te tekenen (kan volgens mij niet meer) - Een notaris vragen om een kopie van de tekst veilig te stellen - Een kopie van je manuscript in een kluis laten liggen waarvan je de data van openen kunt laten vastleggen. In principe een officiele manier om te kunnen laten zien dat het manuscript is jouw bezit is geweest op ene bepaalde datum. Zo kun je bewijzen dat het jouw idee was. Maar ik ben het ook wel eens met de opmerking hierboven. Misschien met je proofreaders zoeken die je gewoon vertrouwt. Officiele proofreaders met veel klanten zul je sowieso moeten kunnen vertrouwen. Filosofie daar is dat ze het niet kunnen maken om met jouw werk aan de haal te gaan.

Pak een willekeurig boek en schrijf de disclaimer over (iets van: 'verspreiden van deze tekst alleen toegestaan met uitdrukkelijke toestemming van de auteur'). Auteursrecht ligt in de eerste instantie altijd bij de auteur. Als je zo bang bent dat iemand er mee vandoor gaat, dan moet je er ook geld voor uit willen geven. Sluit dan gewoon een contractje met je (betaalde) proeflezer waarin je een geheimhoudingsclausule opneemt. Proeflezen is sowieso fijner wanneer een manuscript netjes uitgeprint is met minimaal dubbele regelafstand. Volgens mij ook een vereiste voor als je het naar een uitgever stuurt.

Als een proeflezer jouw verhaal zonder jouw toestemming zou publiceren, dan zal dat in de meeste gevallen een schending van je auteursrechten opleveren en daarvoor kun je (via de rechter) een schadevergoeding eisen. Het belangrijkste is dat jij kunt bewijzen dat het jouw verhaal is. Om dat bewijs wat makkelijker te maken, zou je je manuscript kunnen uitprinten en per post naar jezelf toesturen. Eventueel kun je dan ook een USB-stick met de digitale versie van het verhaal in die envelop stoppen. Als de envelop door de postbode is bezorgd, moet je hem vervolgens dicht laten zitten. Pas als het echt nodig is om aan te tonen dat het jouw verhaal is, kun je de gesloten envelop dan als bewijsmateriaal aan de rechter geven. Maar zoals hiervoor al door anderen opgemerkt is, zou ik vooral je proeflezers zorgvuldig uitkiezen. Als jij denkt dat iemand met jouw verhaal aan de haal zal gaan, dan kun je misschien beter een andere proeflezer zoeken die je wel vertrouwt.

Ben bang dat proeflezers mijn verhaal kunnen jatten!

Met zo'n angst zit er maar een ding op: nooit meer iets schrijven! Tenslotte houdt deze angst niet op bij proeflezers. Een inbreker zou ook het manuscript kunnen jatten, en dan de tekst op het internet kunnen zetten, of de papieren kunnen uit het raam waaien, een voorbijganger kan ze vinden en ze overal op lantarenpalen plakken. Er bestaat ook het gevaar dat jijzelf van plagiaat wordt beschuldigd door degene die het alfabet uitvond.

Er bestaat ook het gevaar dat jijzelf van plagiaat wordt beschuldigd door degene die het alfabet uitvond.

Die is dood.

Er bestaat ook het gevaar dat jijzelf van plagiaat wordt beschuldigd door degene die het alfabet uitvond.

Die is dood.

Ook dat nog.

Er bestaat ook het gevaar dat jijzelf van plagiaat wordt beschuldigd door degene die het alfabet uitvond.

Die is dood.

Ook dat nog.

Erfgenamen zijn nog veel erger

Beste Nargis Shah, Zoals u misschien merkt, roepen uw vraag en verdenking enige irritatie op. Ik heb lang getwijfeld of ik zou reageren. Kennelijk denkt u dat u een bestseller gaat schrijven. Zoiets als het werk van J.K. Rowling. Van haar boeken zijn heel veel exemplaren verkocht en zij is er multimiljonair van geworden. De kans dat uw tekst net zo populair zal zijn, is alleen klein. Op basis van uw bericht concludeer ik dat uw Nederlands vermoedelijk niet fantastisch is. Een spelfout als gekopiert [moet zijn: gekopieerd] is behoorlijk vreemd. Het kan zijn dat uw manuscript wel in uitstekend Nederlands (of schrijft u in een andere taal?) is geschreven. Ik hoop het. Maar de kans is groot dat u niet alleen proeflezers, maar ook een redacteur nodig zult hebben. Het beste advies dat ik u kan geven is om schrijfboeken te gaan lezen. Bijv. Handboek voor schrijvers van M. Molhuysen en L. Stiller en Bestseller van Paul Sebes. Hierin staat ook allerlei informatie over auteursrechten, het uitgeefproces, etc.. Ik citeer een kort fragment uit M. Molhuysen en L. Stiller (2009): Handboek voor schrijvers, zesde geheel herziene druk, uitgeverij Augustus, p. 238. Natuurlijk, in theorie kan alles, maar in de praktijk zijn dergelijke angsten ongegrond. Uitgeverijen, maar ook redacties van tijdschriften, manuscriptbeoordelingsbureaus en schrijfcoaches, moeten het hebben van hun goede naam. Wanneer er zelfs maar een gerucht zou zijn dat het werk van auteurs bij hen niet in goede handen is, kunnen ze hun bedrijf wel opdoeken. Wat de uitgeverij betreft: een eventuele beschuldiging weerleggen - of die nou terecht is of niet - zou een uitgeverij al meer tijd, moeite en geld kosten dan zij zou uitsparen door jou je 10 procent royalty's te onthouden. Veel succes ermee! A.Kroeze

We hebben deze discussie eerder gehad dus de angst is bekend. Het is ook wel eens gebeurd. Alleen "wat niet ken", is nog nooit eerder gebeurd. (wijsheid van mijn moeder. Het staat een ieder vrij om haar wijsheid te gebruiken en/of te verspreiden) dus je angst is niet geheel ongegrond. Moet het je leiden? Ik denk dat je je nooit moet laten leiden door angst voor wat zou kunnen gebeuren. In #11 lees je al dat het niet zo heel waarschijnlijk is. Ik sluit me daarbij aan. De vorige keer dat we het hier over hadden, schreef een forumlid dat het haar was overkomen dat zij grafdichtjes had gemaakt en wilde uitgeven. Ze had een product ontwikkeld, heel lieflijk was het. Ze had daar met een bedrijf over gesproken en die wilde er niet aan beginnen. Later vond ze haar grafdichten terug bij een graf. Ze beschuldigde het bedrijf van broodroof of grafroof, dat weet ik niet meer. Zielig vond ik het wel. Wat je moet doen? Dat moet je zelf beslissen. Ik heb niet eens bijgehouden wie wat van mij heeft, dat is het andere uiterste.

Ik zou het een enorme eer vinden als men massaal mijn schrijfsels probeert te jatten. Volgens mij zou ik gelijk de voor- en achterdeur wijd open zetten, alle manuscripten op tafel leggen en dan genietend vanachter een gordijn toekijken...

Ik zou het een enorme eer vinden als men massaal mijn schrijfsels probeert te jatten. Volgens mij zou ik gelijk de voor- en achterdeur wijd open zetten, alle manuscripten op tafel leggen en dan genietend vanachter een gordijn toekijken...

En zo is dat ...

Geen enkele proeflezer en/of uitgever vertrouwen vind ik heel vreemd. Dan kun je je boek wel vergeten.

Dan kun je je boek wel vergeten.

Ik ben wel eens een boek vergeten.

Je moet natuurlijk wel realistisch blijven

Wat bedoel je, FS? Dat je geen mens kunt vertrouwen? Ik heb nog nooit getwijfeld aan de betrouwbaarheid van mijn proeflezers. Dat is heel dom, Yrret. :D Moet ik van je een maken?

Ik heb nog ff de beginpost gelezen: Ze schrijft non-fictie. Dat is wel een beetje een ander verhaal. Als iemand mijn plot of twist van een fictie-verhaal jat, is dat in oorsprong/essentie waarschijnlijk ook wel ergens anders gedaan en was het plot of de twist ook nog het bezit van iemand anders. Misschien was dat van mij origineler uitgewerkt waardoor het gestolen werd (in mijn fictieve voorbeeld) maar het leed blijft te overzien. Als iemand (toentertijd) de inhoud van mijn afstudeerscriptie had gestolen (in de tijd dat begeleiders van de uni die nog daadwerkelijk lazen) en ik geen bewijs kon aanleveren op een stick, die toen nog niet bestond, dat de inhoud van mij was: dan was ik misschien ook banger geweest.

.

Goed zo Nargis, succes :)

:thumbsup: Succes: het zal je lukken.

Mooie en verstandige reactie, Nargis. :thumbsup:

Nargis; je beseft zelf waarschijnlijk niet hoeveel vreugde jij brengt met jouw absurd nuchtere reactie. :-) U bent een voorbeeld voor ons allen.

Nargis; je beseft zelf waarschijnlijk niet hoeveel vreugde jij brengt met jouw absurd nuchtere reactie. :-) U bent een voorbeeld voor ons allen.

Proeflezers aller landen gooiden in een halleluja duizenden manuscripten in de lucht, schrijvers vielen snikkend ter aarde, uitgevers plasten in hun broek van schrik en er zijn gevallen gemeld waarbij de was van een literair agent zeker een dag in de droger vergeten bleef. Loved it.

Wat bedoel je, FS? Dat je geen mens kunt vertrouwen? Ik heb nog nooit getwijfeld aan de betrouwbaarheid van mijn proeflezers.

Ik bedoel dat een gezonde dosis wantrouwen soms goed kan zijn. Maar geen mens die je kan vertrouwen, dat zijn er wel heel weinig. Voor mij is er tot nu toe nooit een reden geweest om aan mijn proeflezers te twijfelen. Maar ik zie dat dit 'probleem' inmiddels is opgelost. :)

Het wordt pas gevaarlijk als iemand in jouw computer inbreekt en jouw manuscript steelt als deze nog nooit door iemand anders is gezien. Anders zijn er toch meerdere getuigen die kunnen verklaren dat jij dat manuscript al eerder in handen had?

OK, nu iets waar je echt iets aan hebt: Er bestaat een mogelijkheid om voor heel weinig geld (in 1993: 3 gulden en 50 cent) een document op te sturen naar de Belastingdienst, afdeling Registratie en Successie. Je krijgt voor dat beetje geld je document geparafeerd weer terug met een bewijs van registratie en de datum waarop je document geregistreerd is. Het beste is om even te informeren bij de belastingdienst van de regio waar je woont.

OK, nu iets waar je echt iets aan hebt:

Dit moet humor uit Den Haag zijn.

Er bestaat een mogelijkheid om voor heel weinig geld (in 1993: 3 gulden en 50 cent) een document op te sturen naar de Belastingdienst, afdeling Registratie en Successie. Je krijgt voor dat beetje geld je document geparafeerd weer terug met een bewijs van registratie en de datum waarop je document geregistreerd is.

Dus dit bedoelen ze - Wij maken uw leven leuker - bij de Belastingdienst.

Het beste is om even te informeren bij de belastingdienst van de regio waar je woont.

"Met de Belastingsdienst. Waarmee kan ik u helpen?" - 'Ja, u spreekt met Yrret - u weet wel - schrijver uit de regio Gelderland. Ik wil graag mijn ms bij u laten registreren." Het bleef zo stil aan de andere kant van de lijn dat ik een moment dacht met een telefoon-robot te maken. - 'Hallo, bent u daar nog?' vroeg ik. " Met de Belastingsdienst. Toets 1 voor particulieren. Toets 2 voor schrijvers." Ik ben wel langzaam, maar niet als ik een commando krijg. Ik stak mijn wijsvinger in het schijfgat 2. Te laat. De verbinding was al verbroken.

Het zit jou ook niet mee in het leven,Yrret. Waar ging dit topic ook nog maar over? Toch niet over mensen die je verhaal willen stelen? Geen,mens die mijn verhaal wil stelen. Ze mogen wel, hoor, als ik de royalty's maar krijg.